http://www.lygeros.org/articles.php?n=19156&l=gr
Στρατηγικά δεδομένα της ENI
Ν. Λυγερός
Επειδή ακούμε πολλές απόψεις και ερμηνείες για τις κινήσεις της ENI μετά από τις γεωτρήσεις στο κοίτασμα Ονασαγόρα και στο κοίτασμα Αμαθούσα, είναι καλό να έχουμε υπόψη μας και αντικειμενικά δεδομένα που οδηγούν σε μια στρατηγική εξήγηση. Η ιταλική εταιρεία ENI είναι παρούσα στην Αίγυπτο από το 1954. Σε αυτή τη χώρα είναι ο κύριος παραγωγός με 210.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα όσον αφορά κοιτάσματα ξηράς. Εδώ και μερικά χρόνια η ENI απέκτησε άδειες και σε θαλάσσια οικόπεδα της Αιγύπτου. Έτσι η ENI βρίσκεται ήδη στο Shorouk block και στο Southwest Meleiha block. Φέτος με νέες υπογραφές έχει άδειες στο North Leil block που εφάπτεται στην κυπριακή ΑΟΖ και αποτελείται από 5,105 km2, όπου λειτουργεί μόνη της και στο Karawan block που αποτελείται από 4,565 km2, όπου λειτουργεί με την BP με ποσοστά κοινοπραξίας 50%-50% . Κατά συνέπεια όταν λέμε ότι η ENI πιέστηκε από την Τουρκία για να φύγει, πρέπει να καταλάβουμε ότι οι γεωτρήσεις στο block 9 της κυπριακής ΑΟΖ έγιναν κλασικά και ότι τώρα ετοιμάζονται καινούριες γεωτρήσεις στα blocks της αιγυπτιακής ΑΟΖ. Ταυτόχρονα ζήτησαν παράταση της άδειας έρευνας στην κυπριακή ΑΟΖ για δύο χρόνια, έτσι ώστε να επεξεργαστούν τα γεωλογικά κυπριακά δεδομένα την ώρα που κάνουν γεωτρήσεις στην αιγυπτιακή ΑΟΖ. Έτσι βλέπουμε ότι τα στρατηγικά δεδομένα της ENI λειτουργούν ανεξάρτητα από τις πληροφορίες που διαδίδονται λόγω πολιτικάντικων και δημοσιογραφικών επιλογών στην Κύπρο.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=19156&l=gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











