Η στρατηγική της ενέργειας
Ν. Λυγερός
Η ανακάλυψη φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ελλάδα δεν θα είναι επαρκή για το μέλλον αν δεν υπάρξει στρατηγική της ενέργειας σε εθνικό επίπεδο. Δεν πρόκειται να μπούμε σε μια εποχή που να αφορά μόνο στις γεωτρήσεις, θα πρέπει αυτές να εντάσσονται μέσα σ’ ένα πλαίσιο στρατηγικής ανάπτυξης και ανάκαμψης, για να λειτουργήσουν καταλυτικά για την εξέλιξη και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας. Η στρατηγική και η ενέργεια είναι θεμελιακοί πυλώνες ύπαρξης, αλλά πρέπει και να συνδυαστούν αν θέλουμε αποτελεσματικότητα. Έχουμε ανάγκη και από τη στρατηγική της ενέργειας και την ενέργεια της στρατηγικής, για να υλοποιήσουμε σε πρακτικό επίπεδο το εθνικό όραμα του λαού της θάλασσας. Κατά συνέπεια πρέπει να εξετάσουμε και τις απαραίτητες τεχνικές υποδομές, γιατί η υποστήριξη της ελληνικής ΑΟΖ, θα γίνει και μ’ αυτόν τον τρόπο που ανήκει στο στρατηγικό μείγμα της όλης υπόθεσης. Το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ δεν είναι μια τοπική μόδα και θα αλλάξει όλο το μέλλον μας κι όχι μόνο στην ενέργεια. Οι θέσεις εργασίας που εξαρτώνται από αυτή είναι ακόμα μη εκτιμήσιμες, λόγω μεγέθους. Πολλοί από τους πολιτικούς παράγοντες δεν έχουν καταλάβει ακόμα και τώρα τη σημασία της και την αξία της. Η ελληνική ΑΟΖ σε συνδυασμό με τη στρατηγική ενέργειας θα είναι η αιχμή του δόρατος για την Ελλάδα του μέλλοντος. Έτσι σε όλες τις βαθμίδες τις τεχνικές και τις επιστημονικές, θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε έτσι ώστε να καθοδηγήσουμε με τον πρέποντα τρόπο τους νέους για να συμβάλουν και αυτοί στην εξέλιξη της πατρίδας μέσω του έργου που θα παράγουν σε αυτόν τον τομέα. Η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι ένας στόχος, αλλά η αρχή της καινοτομίας.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...







