Το θαύμα του Ελληνισμού
Ν. Λυγερός
Όταν κανείς δεν πιστεύει πια σε τίποτα, επειδή τον έχει απορροφήσει η καθημερινότητα της ύπαρξης και δεν βλέπει πια το μέλλον για τη ζωή του, τότε εμφανίζεται το θαύμα του Ελληνισμού. Αυτή η υπέρβαση, που άλλοι κατά καιρούς ονόμασαν άθλο, γιατί δεν μπόρεσαν να δουν πιο πέρα από την πραγματικότητα, γιατί ο ορίζοντας της κοινωνίας δεν τους επέτρεπε να ξεπεράσουν τα όριά τους, γιατί ο πόνος τους ήταν μεγαλύτερος από την αγάπη τους. Ο Ελληνισμός δεν είναι μόνο ένα αρχαίο στοιχείο, όπως θέλουν μερικοί επιτήδειοι, ο Ελληνισμός είναι διαχρονικός και γι’ αυτό δεν περιμένει τίποτα από τις κομματικές μόδες. Έχει δει πολλά και θα δει περισσότερα. Έτσι αυτήν την περίοδο επικεντρώνεται σ’ ένα μόνο στόχο, όταν όλοι οι άλλοι βυθίζονται μέσα στο γκρι της μιζέριας, αφού κοιτάζει και βλέπει το απέραντο γαλάζιο της Ελλάδας. Αυτό που τεχνικά ονομάζουμε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Γιατί ξέρει ότι από αυτό, και μόνο από αυτό, θα γεννηθεί η Ελλάδα του μέλλοντος. Αναγνώρισε τα στοιχεία του διαχρονικού και ξέρει να τα αξιολογήσει με τα δικά του κριτήρια. Έτσι θεωρεί τα δεδομένα μ’ ένα στρατηγικό τρόπο που δεν περιορίζεται από την τωρινή οικονομική κατάσταση. Ετοιμάζεται, γιατί έχει προετοιμαστεί εδώ και χρόνια για να αξιοποιήσει αυτήν την πηγή ενέργειας, εκεί όπου κανείς από τους μίζερους ραγιάδες δεν σκέφτηκε ποτέ να επενδύσει λόγω άγνοιας κι αδιαφορίας. Το θαύμα του Ελληνισμού, όσο απίστευτο κι αν φαίνεται στους περισσότερους, θα γίνει και θα παραμείνει απίστευτο στους περισσότερους ακόμα και μετά. Όμως οι δικοί μας άνθρωποι που υποφέρουν πρέπει να το μάθουν για να το συνεχίσουν. Το θαύμα του Ελληνισμού είναι η ελληνική ΑΟΖ.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...







