Επιτέλους εισακούστηκε η ενέργεια
Ν. Λυγερός
Όταν όλη την ημέρα σου εξηγούν ότι όλα εξηγούνται οικονομικά, πώς να σκεφτείς ότι το πλαίσιο της επίλυσης είναι άλλο; Όταν παίζουν και προσπαθούν να σε πείσουν ότι είναι θεωρία, πώς να σκεφτείς ότι χρειάζεσαι μαθηματικά; Η οικονομία δεν είναι το παν. Αυτό φαίνεται ειδικά σε φάση κρίσης, όπου οι άνθρωποι αναπτύσσουν σχέσεις ακόμα πιο ισχυρές για ν’ αντέξουν την κατάσταση. Βασικές γνώσεις στα παίγνια δεν δημιουργούν ούτε μαθηματικούς, ούτε στρατηγιστές κι ακόμα λιγότερο οικονομολόγους ικανούς να σηκώσουν το βάρος της ανάγκης. Και αυτό αποδεικνύεται από την απουσία οποιασδήποτε ενεργειακής αναφοράς στην ενέργεια λόγω έλλειψης γνώσεων. Ενώ η ενέργεια είναι μοχλός πίεσης, αν δεν την χρησιμοποιείς δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, γιατί είσαι ανίκανος να την αξιοποιήσεις. Τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ, μόνο τώρα έχουν αρχίσει να γίνονται ένα σύστημα αναφοράς για να μπορέσει η πατρίδα μας να σταθεί στα πόδια της, μέσω της νοημοσύνης με το μέτωπο ψηλά. Αντιθέτως, επειδή δεν τα αναδεικνύουμε αποτελεσματικά, τα θέτουμε και σε κίνδυνο με όλες τις καθυστερήσεις που έχουμε ζήσει όλες αυτές τις ημέρες. Η καταληκτική ημερομηνία είναι η 14η Ιουλίου 2015 και μερικές ημέρες πριν τη λήξη της προθεσμίας για την υποβολή υποψηφιοτήτων από τις πετρελαϊκές εταιρίες, είμαστε υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε τους πολιτικούς που δεν το γνωρίζουν. Και κατά συνέπεια δεν έχουν καν οργανωθεί ανάλογα με το μεγάλο διαγωνισμό. Ουσιαστικά στο μυαλό τους δεν υπάρχει τίποτα, αφού δεν το γνωρίζουν. Και επειδή δεν ξέρουν το θέμα, δεν μπορούν να προσφέρουν στους Έλληνες στρατηγικές προοπτικές, ενώ αυτές υπάρχουν χάρη στην υψηλή στρατηγική που ξεκινήσαμε.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








