Η Χάρτα του Ρήγα δεν δείχνει μόνο την Ελλάδα αλλά τον Ελληνισμό. Οι χάρτες της ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου, δεν δείχνουν μόνο την Ελλάδα και την Κύπρο. Ακόμη και τα 20 ελληνικά οικόπεδα και τα 13 κυπριακά οικόπεδα αποτελούν μια επιφάνεια πιο μεγάλη από τα δυο κράτη. Ο Ελληνισμός δεν είναι μόνο Ελλάδα. Είναι μια ευρύτερη έννοια, αφού είναι η σκέψη των Ελλήνων. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι, όταν περιορίζεις τους υπολογισμούς σου μόνο πάνω στην Ελλάδα για τα προβλήματα της, κάνεις ένα στρατηγικό λάθος. Διότι μπορεί το πρόβλημα να αφορά την Ελλάδα, αλλά η λύση θα είναι του Ελληνισμού. Ακόμα και η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι η ίδια η Ελλάδα αφού είναι τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Με άλλα λόγια, ενώ η βάση της ΑΟΖ είναι η ξηρά και βέβαια η Ελλάδα, η ελληνική ΑΟΖ είναι του Ελληνισμού. Έτσι αν η Ελλάδα δεν βλέπει ότι ο Ελληνισμός της προσφέρει μια στρατηγική λύση, είναι μόνο και μόνο επειδή εξετάζει επικεντρώνοντας στην καθημερινότητα που δεν έλυσε ποτέ κανένα θέμα εθνικό. Αν λες λοιπόν ότι πιστεύεις στον Ελληνισμό πρέπει να δεις το έργο του και το δώρο του. Η ΑΟΖ του Ελληνισμού βοηθάει ήδη την Κύπρο και δίνει προοπτικές σημαντικές και στρατηγικές. Πρέπει να το καταλάβει και η Ελλάδα γιατί προς το παρόν είναι σαν τον άπιστο Θωμά κι όσο δεν έχει δει τις τρύπες από τα γεωτρύπανα δεν μπορεί να πιστέψει τίποτα. Παλαιότερα δεν πίστευε ότι θα είχε προβλήματα, κι όμως έφτασε σε αυτήν την κατάσταση. Τώρα δεν πιστεύει ακόμα στο τι προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ και το ηθικό της είναι πεσμένο. Ενώ αν το πιστέψει, θα γίνει το απίστευτο. Διότι και το θαύμα, κάποιος το κάνει. Είναι θέμα πίστης.
http://lygeros.org/articles?n=20359&l=gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








