Μαθήματα ενέργειας
Ν. Λυγερός
Για να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει να υπάρχει μια διαδικασία που να οδηγεί μια κοινοπραξία του τύπου Ελληνικά Πετρέλαια – Edison – Total να ερευνήσει για να εξορύξει ορυκτό πλούτο από το θαλάσσιο οικόπεδο 2 της ελληνικής ΑΟΖ αρκεί να δούμε ποια ήταν τα αποτελέσματα της κοινοπραξίας Avner – Delek – Noble στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ. Διότι βλέπουμε ότι από την ανακάλυψη του φυσικού αερίου στο κοίτασμα Αφροδίτη τον Δεκέμβριο του 2011, περάσαμε στην απόδειξη της εμπορευσιμότητας του κοιτάσματος το 2015, πράγμα το οποίο σημαίνει πρακτικά ότι οι απολαβές της Κύπρου, μόνο γι’ αυτό το συγκεκριμένο κοίτασμα θα είναι 510 Εκατομμύρια Ευρώ για 25 χρόνια. Τώρα πρέπει να σκεφτούμε ότι στο ελληνικό θαλάσσιο οικόπεδο 2 υπάρχουν δύο κοιτάσματα που είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Είναι τα κοιτάσματα Πύρρος (90km2) και Αχιλλέας (450km2). Επίσης η πυκνότητα των σεισμικών γραμμών της νορβηγικής PGS δίνει μια εικόνα ακόμα πιο καλή του όλου πλαισίου. Έτσι η κοινοπραξία έχει μεγάλες πιθανότητες να βρει κάτι το ανάλογο και να δώσει μ' αυτόν τον τρόπο μια ώθηση και στα άλλα θαλάσσια οικόπεδα. Μ' ένα θαλάσσιο οικόπεδο αρχίζουμε μια πορεία στην ελληνική ΑΟΖ που θα έχει επεκτάσεις και θα λειτουργήσει εκθετικά μέσω του παραδείγματος. Επίσης αν έχουμε ένα πιο πυκνό πλέγμα Νότια της Κρήτης, θα έχουμε βελτιστοποιήσει τις προσπάθειές μας και θα προσελκύσουμε επενδυτές στον τομέα υδρογονανθράκων. Τώρα η αρχή υπάρχει και τα μαθήματα ενέργειας συνεχίζονται στην ελληνική ΑΟΖ πια.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








