Ν. Λυγερός - Η Ελλάδα θα τα καταφέρει
Η Ελλάδα θα τα καταφέρει και η καλύτερη απόδειξη είναι ότι δεν πέθανε μετά από ένα κενό χρόνο, όπου όλες οι καταστροφές που έγιναν δεν κατάφεραν να μας σκοτώσουν ή ακόμα και να μας εξαντλήσουν λόγω της ανθεκτικότητάς μας. Η άγνοια, η απειρία, η υποκρισία, η αλλαγή, η ελπίδα, ο έλεγχος κεφαλαίων, τίποτα δεν κατάφερε να μας γονατίσει και θα είμαστε εδώ ακόμα και μετά. Οι ενοχές, οι αυταπάτες, οι κοροϊδίες, οι κολοτούμπες δεν μας άγγιξαν. Διότι δεν εξετάζουμε την πατρίδα μας κομματικά. Οι καθυστερήσεις, οι αργοπορίες, οι αναμονές μας έκαναν ακόμα πιο δυνατούς. Διότι καταλάβαμε ότι έγινε πολύς θόρυβος για το τίποτα. Και τελικά είναι αστείο να συνειδητοποιείς ότι ένα κόκκινο πανί είναι μόνο αυτό που είναι γιατί είναι μόνο και μόνο θέμα περιόδου και τίποτα άλλο. Ξέρουμε ότι το γελοίο δεν σκοτώνει και δεν είχαμε ανάγκη από κάποια απόδειξη κι όμως την πήραμε κι αυτή. Τώρα έχουμε και πιστοποίηση. Σημασία τελικά έχει μόνο ότι είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ευρωζώνη, στο ΝΑΤΟ και στα Ηνωμένα Έθνη. Διότι πολλά ακούσαμε και λίγα είδαμε. Και πάλι καλά. Διότι μ’ αυτόν τον τρόπο δεν εγκλωβιστήκαμε μέσα στο παράλογο. Παράλληλα κι ανεξάρτητα προχωράμε δυναμικά με το θέμα του ελληνικού ζεόλιθου. Ο αγωγός φυσικού αερίου East Med πέρασε στο Projects of Common Interest της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σαν το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector που πέρασε στην τελική φάση πριν την υλοποίησή του, με το ιταλικό καράβι Odin Finder...
Η συνέχεια εδώ: http://www.lygeros.org/articles.php?n=23152&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











