%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η Δυτική Αρμενία συνεχίζει την πορεία στον τομέα του Δίκαιου της Θάλασσας, αφού μετά την υπογραφή της Σύμβασης του Montego Bay, έκανε τη θέσπιση της ΑΟΖ στις 09 Αυγούστου 2016. Αυτό σημαίνει ότι μια κατεχόμενη περιοχή του πλανήτη, ένα κράτος υπό αναγνώριση, διεκδικεί πλέον επίσημα την ΑΟΖ του ως κυριαρχικό δικαίωμα. Έτσι όσοι πίστευαν ότι η υπογραφή ήταν απλώς μια διπλωματική κίνηση εντυπωσιασμού, πρέπει τώρα να παραδεχτούν ότι υπάρχει πλέον στρατήγημα της πράξης και ότι αυτή η συνέχεια έρχεται να εδραιώσει μια κατάσταση, η οποία φαινόταν αδιανόητη ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν. Κι όμως η θέσπιση έγινε και μάλιστα με το παράδειγμα της Κύπρου. Έτσι ο Armenag Aprahamian με το Εθνικό Συμβούλιο της Δυτικής Αρμενίας ακολουθεί το στρατηγικό μονοπάτι που άνοιξε ο Τάσσος Παπαδόπουλος το 2004 με τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ. Με απλά λόγια, δύο χώρες, δύο κράτη που έχουν κατεχόμενα, πρόσφυγες, αγνοούμενους και εγκλωβισμένους, δίχως να φοβηθούν τίποτα, συνεχίζουν το έργο του μέσα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και Δικαίου της Θάλασσας, διότι πίστεψαν στην στρατηγική και την αξιοποίησαν δίχως φοβίες. Η Δυτική Αρμενία δείχνει επίσης ένα χειροπιαστό παράδειγμα στον Πόντο, αφού με αυτήν την πράξη βοηθά έμπρακτα τον Ανατολικό Πόντο. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι η Δυτική Αρμενία όχι μόνο δεν περιμένει να δικαιωθεί μόνο από τους άλλους, αλλά μάχεται αποτελεσματικά και από μόνη της, κάνοντας χρήση όλων των νομικών εργαλείων που διαθέτει μέσω της Συνθήκης Σεβρών του 1920 και των Δικαιωμάτων των Αυτόχθονων Λαών του 2007. Επίσης, επειδή έχει πρόσβαση στον Εύξεινο Πόντο, έχει δικαιώματα κυριαρχικά και στο θέμα της ενέργειας. Με αυτήν την έννοια δικαιώνονται και τα θύματα της γενοκτονίας που δεν είχαν τη δυνατότητα να απολαύσουν αυτήν την περιουσία...
Η συνέχεια εδώ: http://www.lygeros.org/articles.php?n=26971&l=gr
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
--%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82+%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82,+%CE%9F%CE%B9+%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%91%CE%9F%CE%96.jpg "Οι κινήσεις για την ΑΟΖ")
