%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Ένα σοβαρό τεχνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στις διαπραγματεύσεις είναι η έλλειψη ενός ενιαίου πλαισίου για τους χάρτες μας. Αυτό το πρόβλημα έχει συνέπειες και στο θέμα των ορίων και στο θέμα των συνόρων. Οι επιπτώσεις δεν παρουσιάζονται μόνο στο F.I.R αλλά και στα χωρικά ύδατα. Στο τεχνικό επίπεδο όλα εξαρτώνται από την αποδοχή του αρχικού χάρτη. Η παραδοσιακή προσέγγιση που λειτουργεί με βάση τις παλαιές συνθήκες έχει ενδογενή προβλήματα χαρτογραφίας που προκαλούν συγκρούσεις δραματικές με τους δορυφορικούς χάρτες. Υπάρχει και σε αυτό το πλαίσιο και το θέμα της ψηφιοποίησης. Διότι δεν επαρκεί να ψηφιοποιούμε παλαιούς χάρτες με προβλήματα για να λέμε ότι έχουμε περάσει στη φάση των υπολογιστών. Οι χάρτες πρέπει να είναι δορυφορικοί και τα όρια με τα σύνορα πρέπει να υπολογίζονται με ανάλογο τρόπο. Επιπλέον, πρέπει να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια κι από την αεροπορία και το ναυτικό μας έτσι ώστε να υπάρχει η απαραίτητη ενοποίηση των αεροναυτιλιακών χαρτών μας, για να παρουσιάζονται μονοσήμαντα στο εξωτερικό και στις διαπραγματεύσεις. Η μεθοδολογία μας πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στην έννοια της μέσης γραμμής, όταν αυτή είναι απαραίτητη βέβαια. Και κατά συνέπεια, και στις γραμμές βάσεων. Σε αυτό το πλαίσιο λειτουργεί η υδρογραφική υπηρεσία, για να παράγει όρια και χρησιμοποιεί περίπου 800 τριάδες, για να κατασκευάσει τους μέγιστους κύκλους. Αυτή η διαδικασία δεν είναι μόνο επίπονη για τους τεχνικούς λόγω της ανθρώπινης παρέμβασης, αλλά μπορεί να αμφισβητηθεί, διότι η περιπλοκότητά της μπορεί εύκολα να δημιουργήσει ανθρώπινα λάθη που θα εκμεταλλευτούν οι αντίπαλοί μας στις διαπραγματεύσεις. Για να ενισχύσουμε αυτήν την προσπάθεια, μπορούμε να λειτουργήσουμε στο πλαίσιο της τοποστρατηγικής και να χρησιμοποιήσουμε τα διαγράμματα Voronoi εφόσον μέσω δυικότητας και τριγωνοποίησης Delaunay, έχουμε τους μέγιστους κύκλους ως ενδιάμεσο και τη μέση γραμμή ως τελικό αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια, αυτό το νέο μαθηματικό υπόβαθρο υποστηρίζει τις απαιτήσεις της χαρτογραφίας. Επιπλέον, μέσω του αλγόριθμου του Fortune, υπάρχει αποτελεσματικός τρόπος υπολογισμού με τα σύγχρονα δεδομένα της πληροφορικής , δίχως να έχουμε ουσιαστικά πρόβλημα ακόμα κι αν δεκάδες χιλιάδες κύκλοι είναι απαραίτητοι για να ανταποκριθούμε στο μέγεθος των πληροφοριών που έχουμε από τους δορυφορικούς χάρτες. Αυτό ισχύει ακόμα και για την περίπτωση όπως τη δική μας, όπου χρειαζόμαστε μόνο τα pixels που αποτελούν τις ακτές. Πρακτικά, η όλη διαδικασία είναι αυτόματη κι αρκεί οι διαπραγματευτές να συμφωνήσουν στις βασικές αρχές του προβλήματος κι όχι να προβληματιστούν με την επίλυσή του. Αυτή η προσέγγιση διευκολύνει και τις εσωτερικές μας σχέσεις μεταξύ αεροπορίας και ναυτικού, κι επιτρέπει την καθιέρωση της ενοποίησης των αεροναυτιλιακών χαρτών. Θεωρούμε ότι είναι ο μοναδικός τρόπος για να είμαστε αξιόπιστοι στις διαπραγματεύσεις μας για θέματα που αφορούν το FIR, τα σύνορα, τα χωρικά ύδατα, την υφαλοκρηπίδα αλλά και την Α.Ο.Ζ. Αλλιώς η παραμικρή διαφορά μεταξύ μας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας. Η νομική υπόσταση των πραγμάτων είναι θεμελιώδης μόνο που δεν είναι επιχείρημα από μόνη της, ενώ το μαθηματικό υπόβαθρο σχετίζεται άμεσα με τη δικαιοσύνη, αφού προκαλεί και επιδιώκει λύσεις οι οποίες είναι συμμετρικές για τους παίκτες και κατά συνέπεια δίκαιες στον τομέα των δικαιωμάτων.
The unification of aeronautical maps
Translated from the Greek by Paola Vagioni
A serious technical problem that we encounter in negotiations is the lack of a uniform framework for our maps. This problem has consequences in both the issue of boundaries and the issue of borders. The repercussions are not only present in the F.I.R but in the territorial waters as well. On the technical level everything depends on the acceptance of the initial map. The traditional approach which operates under the old conditions has intrinsic cartography problems which cause dramatic conflicts with the satellite maps. Also in this framework there is the issue of digitization. Because it is not sufficient to digitize old maps with problems and say that we have passed onto the computer phase. The maps have to be satellite and the boundaries with the borders have to be calculated accordingly. Moreover, a great effort has to be made by the air force and the navy so as to have the necessary unification of our aeronautical maps, for being presented univocal abroad and in negotiations. Our methodology has to be based on the notion of the middle line, when it is necessary of course and as consequence, in the base lines as well. In this framework the hydrographic office operates in order to produce borders and it uses approximately 800 triads to construct the greatest circles. This process is not only strenuous for the technicians due to the human intervention, but it can be disputed since its complexity can easily create human errors that our adversaries will exploit in negotiations. In order to strengthen this effort, we can operate in the framework of topostrategy and use the Voronoi diagrams since via the duality, the Delaunay triangulation, we have the greatest circles as intermediate and the middle line as a final result. In other words, this new mathematical background meets the demands of cartography. Moreover, via Fortune’s algorithm, there is an efficient way of calculation with the contemporary data of computer science without having in essence problems even if tens of thousands of circles are necessary to respond to the magnitude of information that we have from the satellite maps. This is valid even in our case, where we need only the pixels that constitute the coast lines. In practice, the whole process is automatic and it is sufficient for the negotiators to agree upon the basic principles of the problem and not be bothered with its solution. This approach facilitates our internal relations between the air force and the navy as well and it allows the establishment of the unification of the aeronautical maps. We consider this the only way in order to be reliable in our negotiations on matters that concern the FIR, the borders, the territorial waters, the shelf but the E.E.Z. too. Otherwise the slightest discrepancy between us can be used against us. The legal basis of things is fundamental only it is not an argument by itself, while the mathematical substrate is directly related with justice since it causes and seeks solutions which are symmetrical for the players and in consequence righteous in the area of rights.
