Πηγή - Νίκος Λυγερός
Η αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ.
Αν μερικοί δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ και προσπαθούν να βρουν δικαιολογίες, για να υποσκάψουν το έργο του καθηγητή Καρυώτη, η πραγματικότητα έρχεται να τους αντικρούσει και να τους αφοπλίσει. Η αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ είναι τόσο ξεκάθαρη που τους αναγκάζει να προωθήσουν τις θέσεις της Τουρκίας, για να μη φανεί η αδράνειά τους κι η έλλειψη πρωτοβουλίας. Όμως η χρήση του επιχειρήματος της υφαλοκρηπίδας δεν έχει στόχο την ανάδειξη μιας στρατηγικής, απλώς επιστρέφουν σε εμπόδια που αποφεύγει η ΑΟΖ. Με άλλα λόγια προσπαθούν να πείσουν τους μη ειδικούς ότι δεν συμφέρει να προωθήσουμε την ΑΟΖ, διότι δεν πετυχαίνουμε όλους τους στόχους που δεν πετύχαμε εδώ και δεκαετίες από το 1982. Ενώ μια απλή ανάδραση της αρχικής θεώρησης αποδεικνύει πόσο δίκιο έχει ο καθηγητής Καρυώτης. Η εναλλακτική που πρότεινε για την Ελλάδα δεν είναι ούτε ριζοσπαστική ούτε παράξενη, είναι απλώς ορθολογική. Κάθε μελετητής του θέματος αντιλαμβάνεται ότι αυτός ο ορθολογισμός χρησιμοποιήθηκε σε άλλες χώρες και με αποτελεσματικότητα ακόμα και σε δύσκολες περιπτώσεις π.χ της Κύπρου. Η έλλειψη επένδυσης σε αυτήν την ιδέα μπορεί να εξηγηθεί λόγω απουσίας πλάγιας σκέψης. Αλλά ποιο είναι το πρόβλημα τώρα του καθηγητή Καρυώτη; Φταίει αυτός επειδή είναι έξυπνος; Πρέπει να τον καταδικάσουμε και αυτόν για αυτόν τον λόγο; Όλη η ιδέα είναι απλή. Σκέφτηκε κάτι που δεν σκέφτηκε κανείς στην Ελλάδα. Αυτό θα έπρεπε να μας χαροποιεί και να ακολουθήσουμε τη στρατηγική του, για να την ενισχύσουμε σε τακτικό επίπεδο με τις διακρατικές συμφωνίες. Όμως αντί να είμαστε όλοι μας σε αυτό το πλαίσιο, μερικοί από τους δικούς μας προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή μας από την ουσία προβάλλοντας ανύπαρκτα τεχνικά προβλήματα. Ας μελετήσουν πραγματικά το θέμα κι ας μας αποδείξουν με υπολογισμούς ότι η ΑΟΖ δεν είναι αποτελεσματική. Ας προβάλλουν χάρτες για να μας δείξουν αυτό που προσπαθούν να μας πείσουν με ρητορική. Όμως δεν βλέπουμε κανέναν από αυτούς να παράγουν πρωτογενές έργο. Απλώς σχολιάζουν τα πάντα για να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους, ενώ εμείς αδιαφορούμε παντελώς για τη θέση τους. Το μόνο που μας απασχολεί είναι η πατρίδα μας και το απέραντο γαλάζιο της, όλα τα άλλα είναι πολιτικάντικες λεπτομέρειες. Ο χρόνος θα αναδείξει αναπόφευκτα τη συμβολή του έργου του Καθηγητή Καρυώτη, απλώς ελπίζουμε ότι στο ενδιάμεσο θα αντέξει τα σχόλια των σχολαστικών του κενού.
Πηγή - Νίκος Λυγερός
Πηγή - Νίκος Λυγερός
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











