%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι τοπικό και πρέπει να το εξετάζουμε ολικά και σφαιρικά, ειδικά όταν πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μερικών. Η θέσπιση της ΑΟΖ δεν αφορά αποκλειστικά το Αιγαίο Πέλαγος βέβαια, αλλά και το Ιόνιο Πέλαγος, δίχως να ξεχάσουμε και το Λιβυκό. Με άλλα λόγια, η μελέτη της ελληνικής ΑΟΖ πρέπει να γίνει από όλες τις πλευρές, έτσι ώστε εκεί που υπάρχουν δυσκολίες να στηριζόμαστε σε δεδομένα, τα οποία έχουν κατοχυρωθεί. Το γενικό πλαίσιο είναι πάντα το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο ισχύει από το 1982. Αλλά στο Ιόνιο Πέλαγος υπάρχει και προηγούμενη συμφωνία με την Ιταλία, η οποία υπογράφτηκε το 1977 και χρησιμοποιεί για τον καθορισμό των συνοριακών σημείων τους μέγιστους κύκλους, δηλαδή την έννοια της μέσης γραμμής που υποστηρίζουν και τα διαγράμματα Voronoi. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο μπορούμε να αναδείξουμε και τη συμβολή των νησιών εκτός βέβαια από την ίδια την Κέρκυρα, διότι για τις ακραίες περιπτώσεις θέλουμε να δείξουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε το ανάλογο ακόμα και με μικρά νησιά. Έτσι τα νησιά Οθωνοί, Μαθράκι και Ερικούσσα δεν έχουν απλώς μια συμβολική ύπαρξη, αφού τα σημεία της συμφωνίας με την Ιταλία τα προσμετρούν, όπως το αποδεικνύει ο χάρτης πάνω στο οποίο βρίσκονται και τα σημεία της συμφωνίας, αλλά και η θεωρητική διαχωριστική γραμμή των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Αλβανίας. Βλέπουμε επιπλέον ότι για να γίνει μια αποτελεσματική συμφωνία όσο αφορά στην ΑΟΖ θα πρέπει ν' αγγίξουμε και το τριπλό σημείο επαφής, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο ενός κύκλου ακτίνας 40,6km, ο οποίος αγγίζει την Αλβανία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Αυτό σημαίνει ότι το πλαίσιο στο Ιόνιο Πέλαγος είναι το σωστό και αρκεί να μετατραπεί σε πεδίο δράσης με τις διακρατικές συμφωνίες με διμερείς σχέσεις. Έτσι αυτή η κατάσταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την υπόθεση της Γαύδου με τη Λιβύη και για την υπόθεση του Καστελλόριζου με την Τουρκία. Ο καθορισμός της ελληνικής ΑΟΖ δεν φαίνεται πια με αυτή την προσέγγιση αυθαίρετος, όπως μας κατηγορούν. Είναι ένα ενιαίο πλαίσιο, το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τις υπογραφές της Κύπρου με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ.
Πηγή - Νίκος Λυγερός
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
