Την Τρίτη υπογράφεται η Σύμβαση Μίσθωσης με την κοινοπραξία Total-Edison-ΕΛ.ΠΕ. για το οικόπεδο 2 στο Ιόνιο

Την Τρίτη 31 Οκτωβρίου θα υπογραφεί και επισήμως η Σύμβαση Μίσθωση με την κοινοπραξία Total-Edison-ΕΛ.ΠΕ. για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή 2, στο Ιόνιο Πέλαγος.

Στην εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί στις 12 το μεσημέρι, στην Εθνική Βιβλιοθήκη, που στεγάζεται στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ομιλητές θα είναι, ο ΥΠΕΝ, Γιώργος Σταθάκης, ο πρέσβης της Γαλλίας Christophe Chantepy, ο πρέσβης της Ιταλίας Efisio Luigi Marras, ο Bernard Clement, αντιπρόεδρος του ομίλου της Total για την Κασπία και τη Νότια Ευρώπη, ο Maurizio Coratella, εκτελεστικός αντιπρόεδρος Έρευνας και Παραγωγής του ομίλου Edison και o Στάθης Τσοτσορός, πρόεδρος της ΕΛ.ΠΕ.

Αμέσως μετά, θα ακολουθήσει η υπογραφή της Σύμβασης Μίσθωσης από τον ΥΠΕΝ, Γιώργο Σταθάκη και εκπροσώπους των εταίρων της κοινοπραξίας.

energypress.gr

Ν. Λυγερός - Κοινή Διακήρυξη Ελλάδας Ιταλίας

Μερικά από τα κεντρικά σημεία της κοινής διακήρυξης της Ελλάδας και της Ιταλίας αφορούν άμεσα στην ενεργειακή στρατηγική των δύο χωρών εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου. Έχουμε λοιπόν την υποστήριξη της Ελλάδας ως μια ολοκληρωμένη πύλη εισόδου στη Δυτική Ευρώπη μέσω της Ιταλίας, την ανάπτυξη μίας νέας διαφοροποιημένης όδευσης για μεταφορά ρωσικού αερίου μέσω του αγωγού IGI Ποσειδών και των επεκτάσεων των συστημάτων μεταφοράς φυσικού αερίου της Ελλάδας και της Ιταλίας, την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ ιταλικών και ελληνικών Διαχειριστών των Εθνικών Δικτύων Φυσικού Αερίου και των Χρηματιστηρίων Ενέργειας,

Ν. Λυγερός - Η γεωπολιτική αξία του EuroAsia Interconnector

Η αξία του EuroAsia Interconnector δεν προέρχεται μόνο και μόνο από τα τεχνολογικά χαρακτηριστικά του έργου αλλά βέβαια και από τη γεωπολιτική του διάσταση αφού δρουν συνεργατικά τρεις χώρες: η Ελλάδα, το Ισραήλ και η Κύπρος μέσα σ’ ένα πλαίσιο ευρωπαϊκό, που επιβεβαιώθηκε από τη δεύτερη αξιολόγηση ως Project of Common Interest με την υψηλή βαθμολογία του έργου. Και επειδή ακολουθεί τους κανονισμούς αυτού του θεσμού έχει απαραίτητα κοινωνικά οφέλη. Και με την μακρόχρονη χρήση του δημιουργεί μια σταθερή σχέση μεταξύ των τριών χωρών αλλά και με την Ιταλία που θα είναι υπεύθυνη για ένα μεγάλο μέρος της υλοποίησης του έργου και τεχνικά και τεχνολογικά. Έτσι πάνω στον άξονα που ακολουθεί ένα οριζόντιο στρατηγικό σχήμα και δημιουργεί μια ισχυρή συμμαχία που σταθεροποιεί και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, τουλάχιστον στο θαλάσσιο επίπεδο. Η ενίσχυση της Κύπρου και της Κρήτης ως νησιωτικοί χώροι είναι άκρως σημαντική αφού τους απελευθερώνει από την ενεργειακή απομόνωση. Σε συνδυασμό με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στην περιοχή και την μελλοντική τους αξιοποίηση, αντιλαμβανόμαστε ότι βοηθά το EuroAsia Interconnector και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφού της δίνει τη δυνατότητα να είναι λιγότερο απεξαρτοποιημένη από τις κλασικές πηγές...

Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles?n=22461&l=gr

Ν. Λυγερός - Οι υπογραφές του EuroAsia Interconnector

Οι υπογραφές του EuroAsia Interconnector που έπεσαν σήμερα αποτελούν ένα ιστορικό βήμα για την εξέλιξη του έργου, διότι είναι η τελική ευθεία πριν την υλοποίησή του. Με άλλα λόγια η συμφωνία που έγινε με τις δύο ιταλικές εταιρείες για τις τρεις μελέτες, είναι η έναρξη πρακτικών εφαρμογών του όλου εγχειρήματος. Η εταιρεία CESI θα ασχοληθεί με την περιβαλλοντική μελέτη, αλλά και την τεχνική και τεχνολογική μελέτη. Η εταιρεία GAS Surrey θα κάνει τη βαθυμετρική μελέτη. Αυτή θα διεξαχθεί σε δύο φάσεις. Η πρώτη θα αρχίσει τον Ιανουάριο του 2016 και θα έχει διάρκεια 30 ημερών. Με αυτήν ένα ειδικό σκάφος θα διερευνήσει τον πυθμένα της θάλασσας μ’ ένα διάδρομο φάρδους 5 χιλιόμετρα και μερικά μέτρα κάτω από τον πυθμένα για να εντοπίσει τα χαρακτηριστικά του πλαισίου της πρώτης διαδρομής. Με αυτήν την μελέτη θα δημιουργηθεί ένα πεδίο δράσης για τη δεύτερη φάση που θα είναι αυτή της ακρίβειας, η οποία θα επιλέξει την βέλτιστη πορεία μέσα σε αυτόν τον διάδρομο για την μελλοντική πόντιση του καλωδίου. Αυτή η φάση θα έχει μία διάρκεια περίπου έξι μηνών και θα επιτρέψει μία τοποθέτηση που ελαχιστοποιεί τις δυσκολίες των συνθηκών σε σχέση με τις δυνατότητες του ηλεκτρικού καλωδίου. Έχει λοιπόν τεράστια σημασία για τη συνέχεια του έργου σε πρακτικό επίπεδο...

Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles?n=22460&l=gr

Προσφυγικό και ΑΟΖ στη συνάντηση Παυλόπουλου - Ματταρέλλα

...<<Μιλήσαμε, επίσης, και για τις πολιτιστικές μας σχέσεις. Εδώ υπάρχει μια ταύτιση απόψεων για ένα άλλο θέμα, το οποίο σχετίζεται με το τι εκπροσωπούμε η Ιταλία και η Ελλάδα, η Ελλάδα και η Ιταλία. Εκπροσωπούμε τους βασικούς πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Αρχών και των Αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, η Ρώμη, ο Χριστιανισμός, είναι τα τρία βασικά στοιχεία, οι τρεις πυλώνες όπως συνηθίζω να λέω, που στηρίζεται το αέτωμα της Ευρώπης. Ο κύριος Ματταρέλλα συμφώνησε απολύτως, ότι αυτή συνεργασία πρέπει να έχει ως βασικό στόχο το ότι εμείς οι δυο λαοί, μαζί με τους άλλους εταίρους μας βεβαίως, είμαστε οι υπερασπιστές των Αρχών και των Αξίων που απορρέουν από όλο αυτόν τον πολιτισμό, δηλαδή από το κράτος Δικαίου και τους κανόνες Δικαίου, που είχε ως έμβλημα η Ρώμη, από το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, που σημαίνει την ελευθερία και την Δημοκρατία, που είναι ελληνική κληρονομιά, και βεβαίως από την χριστιανική διδασκαλία, που είναι η αγάπη, η αλληλεγγύη μια βασική παράμετρος του σημερινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος. 

Κάλεσα τον κύριο Ματταρέλλα στην Αθήνα και ελπίζω ότι θα έρθει σύντομα για να συνεχίσουμε αυτό το διάλογο. Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα ακόμη ζήτημα. Είδαμε πόσο καλές είναι οι σχέσεις, οι οποίες αφορούν και τα ζητήματα για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και τον καθορισμό της ΑΟΖ. Έχει γίνει πολύ και σοβαρή δουλειά κι από το υπουργείο Εξωτερικών στην Ελλάδα στον τομέα αυτόν. Τα θέματα αυτά θα τα αναπτύξει το υπουργείο Εξωτερικών και θα αναδείξει το τι πρόκειται να γίνει. Πάντως είμαστε σε καλό δρόμο για το ζήτημα του καθορισμού της ΑΟΖ, σε ότι αφορά τα τμήματα τα οποία σχετίζονται με την Ελλάδα και την Ιταλία.>>

Ν. Λυγερός - Εθνικές αντοχές και ΑΟΖ

Φαίνεται από ανεπίσημες πηγές προς το παρόν ότι έχουμε μια τριπλή κοινοπραξία που ενδιαφέρεται για τα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ. Αυτή η κοινοπραξία αποτελείται από την Total, την Edison και τα Ελληνικά Πετρέλαια. Έχουμε λοιπόν μία γαλλική, μία ιταλική και μία ελληνική εταιρεία. Οι τρεις μαζί ενδιαφέρονται για το θαλάσσιο οικόπεδο 2 που βρίσκεται στα ανοιχτά της Κέρκυρας. Αυτό το οικόπεδο 2 εφάπτεται πάνω στην μέση γραμμή που έχουμε με την Ιταλία, με την οποία έχουμε υπογράψει συμφωνία υφαλοκρηπίδας από το 1977 και συμφωνία για αρχή διαβουλεύσεων για την οριοθέτηση των ΑΟΖ μας το 2013. Στο θαλάσσιο οικόπεδο 2 βρίσκεται και το κοίτασμα Πύρρος που έχει ένα μέγεθος της τάξης των 90 km2 και το οποίο βρίσκεται πάνω στη γραμμή οριοθέτησης μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας. Στο θαλάσσιο οικόπεδο βρίσκεται επίσης ένας μέρος του κοιτάσματος Αχιλλέας που έχει ένα μέγεθος της τάξης των 450km2, το άλλο μέρος βρίσκεται στο θαλάσσιο οικόπεδο 4. Το κοίτασμα Αχιλλέας είναι αποκλειστικά ελληνικό, ενώ το κοίτασμα Πύρρος είναι ελληνο-ιταλικό. Αυτή η τριπλή κοινοπραξία που ηγείται η Total θα δώσει ένα δυναμικό παράδειγμα και σε άλλες εταιρείες για το δεύτερο γύρο αδειοδότησης , για να έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα μέσω της ελληνικής ΑΟΖ. Πρακτικά λοιπόν πρέπει να έχουμε εθνικές αντοχές για να περάσουμε στο επόμενο στάδιο, όπου θα έχουμε απολαβές από δικούς μας υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο, γεγονός που ενισχύεται και από τις υποψηφιότητες των Ελληνικών Πετρελαίων στα οικόπεδα 1 και 10.

http://www.lygeros.org/articles.php?n=20461&l=gr

Στρατηγικές προοπτικές της Ελλάδας

Ν. Λυγερός

Για να κάνεις αξιόπιστες πράξεις σε επίπεδο διαπραγματεύσεων δεν αρκεί να συμφωνήσεις πάνω σ’ ένα απαραίτητο πλαίσιο, διότι αυτό μπορεί να μείνει μετέωρο χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες. Ακόμα κι αν αυτό είναι βραχυπρόθεσμο ή μεσοπρόθεσμο πρέπει να έχει αναγκαία στοιχεία που εξασφαλίζουν την πορεία του. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα πρέπει να δείξει ότι έχει σταθερές στρατηγικές προοπτικές, που δεν είναι μόνο λόγια και υποσχέσεις, αλλιώς θα υπάρξει φαύλος κύκλος, αφού θα δεχθεί του ίδιου τύπου απαντήσεις. Έτσι, η στρατηγική, και όχι πια η τακτική της ημέρας, πρέπει να λειτουργήσει αποτελεσματικά για να αλλάξει τα δεδομένα του παρόντος λόγω της επιρροής του μέλλοντος. Σε αυτή την διαπραγμάτευση τον πιο σημαντικό ρόλο τον παίζει η αξιοπιστία. Κατά συνέπεια, πρέπει να επιλέξουμε ορθολογικά ποια θα είναι τα σημεία που θα υλοποιήσουμε βραχυπρόθεσμα, γιατί η αξιολόγηση της αξιοπιστίας μας για το μέλλον θα γίνει ακριβώς πάνω σ’ αυτά τα σημεία και κανένα άλλο. Εδώ, λοιπόν, θα παίξει ένα ενισχυτικό ρόλο το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι προσφέρει ένα δυναμικό πεδίο δράσης που είναι αποδεκτό από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δημιουργεί ανάκαμψη και ανάπτυξη. Υποστηρίζει και σταθεροποιεί την γεωπολιτική μας. Με την έννοια της μέσης γραμμής έχουμε σχέση άμεση, μέσω των θαλάσσιων οικοπέδων, με την Αλβανία, την Ιταλία και τη Λιβύη. Μας δίνει σχέση σύζευξης μέσω Μάλτας. Εποικοδομεί δυο τριμερείς: Ελλάδα-Ισραήλ-Κύπρος και Αίγυπτος-Ελλάδα-Κύπρος, μέσω και του Interconnector EuroAsia και του East-Med Pipeline. Με όλα αυτά η Ελλάδα γίνεται και πέρασμα και πηγή. Και με όλα αυτά τα στοιχεία ενισχύουν την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολό της.

Ενεργειακή συμφωνία Αιγύπτου με Ιταλική ENI – Θετικός αντίκτυπος για Κύπρο

Θετικά αποτιμά η Λευκωσία την συμφωνία της Αιγύπτου με την ιταλική πετρελαϊκή εταιρία ΕΝΙ. Η ταυτόχρονη δραστηριοποίηση της ιταλικής εταιρείας σε Αίγυπτο και Κύπρο διανοίγει νέες προοπτικές στην ενεργειακή συνεργασία των δυο χωρών.

Νέα δεδομένα δημιουργεί η συμφωνία της Αιγυπτιακής Κυβέρνησης με τον ιταλικό πετρελαϊκό όμιλο ΕΝΙ η οποία ανακοινώθηκε το Σάββατο.

Στην συμφωνία, προβλέπεται επέκταση των ενεργειακών δραστηριοτήτων και αύξηση των επενδύσεων της ΕΝΙ στην Αίγυπτο.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη, μετά και την υπογραφή προ ημερών συμβολαίου στο Κάιρο από τον Υπουργό Ενέργειας Γιώργο Λακκοτρύπη, σύμφωνα με τους ειδικούς, αναμένεται να έχει ευεργετικές συνέπειες στην προμήθεια αερίου από τα κυπριακά κοιτάσματα στην Αίγυπτο, αφού ως γνωστό η ιταλική εταιρεία δραστηριοποιείται και στην κυπριακή ΑΟΖ.

Να σημειωθεί ότι η ΕΝΙ έχει άμεση εμπλοκή σε ένα από τα Αιγυπτιακά τερματικά υγροποίησης στα οποία προγραμματίζεται να μεταφερθεί μέσω αγωγού το κυπριακό φυσικό αέριο. Ενώ κατέχει σχεδόν το ένα τρίτο της παραγωγής φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Αίγυπτο.

Τις επόμενες δυο εβδομάδες αναμένεται να ολοκληρωθεί η ερευνητική γεώτρηση που πραγματοποιεί η EΝΙ σε συνεργασία με την κορεατική εταιρεία KOGAS, στο δυνητικό κοίτασμα Αμαθούσα, στο θαλάσσιο οικόπεδο εννέα της Κυπριακής ΑΟΖ.

ΑΟΖ και θαλάσσια οικόπεδα μέσης γραμμής

Ν. Λυγερός

Με τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα η Ελλάδα εισχωρεί σε μια ενεργειακή εποχή που προετοιμάζει την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων μας. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθούμε προσεχτικά και βέβαια αποτελεσματικά μέσω των θαλάσσιων οικοπέδων μέσης γραμμής, δηλαδή των οικοπέδων που εφάπτονται στις ΑΟΖ της Αλβανίας, της Ιταλίας και της Λιβύης. Με άλλα λόγια πρέπει αυτά τα οικόπεδα να πιέσουν μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, τις διαπραγματεύσεις μας με αυτές τις τρεις χώρες, έτσι ώστε να επιτευχθούν σύντομα οι συμφωνίες οριοθετήσεων των ΑΟΖ. Διότι για αυτά τα οικόπεδα, επειδή υπάρχει περίπτωση συνεκμετάλλευσης λόγω ύπαρξης κοιτασμάτων που βρίσκονται ακριβώς πάνω στη μέση γραμμή, πρέπει να υπάρχει συμφωνία. Έτσι πρέπει να αποφύγουμε την περίπτωση του ραγιαδισμού που θα εξασφαλίσει άλλα οικόπεδα εκτός από αυτά, διότι δεν θα υπάρχουν υποψηφιότητες των εταιρειών όπως στο οικόπεδο 4 της κυπριακής ΑΟΖ. Πιο συγκεκριμένα είναι στρατηγικής σημασίας να υπάρχει οριοθέτηση και στη συνέχεια υπογραφή συμβάσεων σε αυτά τα οικόπεδα για να ενταχθεί επί του πρακτέου η ελληνική ΑΟΖ και η ίδια η Ελλάδα μας. Τα θαλάσσια οικόπεδα δεν τα βγάζουμε μόνο και μόνο για να εκδώσουμε χάρτες αλλά για να τα αξιοποιήσουμε στρατηγικά προς όφελος της πατρίδας μας. Πρέπει λοιπόν να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας και σε επίπεδο οριοθέτησης και ανακήρυξης αφού αυτά τα θέματα είναι εθνικά και με γεωστρατηγικές επιπτώσεις πέρα από τις οικονομικές δυνατότητες που προσφέρουν για την εξέλιξη της χώρας.

ΑΟΖ, FIR και ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα

Ν. Λυγερός

Επειδή η ΑΟΖ της Ελλάδας είναι ουσιαστικά μεγαλύτερη από το FIR Αθηνών έχουμε μια σημαντική διαφορά με την κυπριακή ΑΟΖ, η οποία εντάσσεται στο FIR Λευκωσίας. Οι υπολογισμοί μας δείχνουν ότι η ελληνική ΑΟΖ έχει κοινή τομή με τα FIR Tirana, Brindisi, Roma, Τripoli, Cairo αλλά και Μάλτας, η οποία δεν έχει σημείο επαφής όσον αφορά στην ΑΟΖ. Τώρα με τα νέα δεδομένα δηλαδή με τα ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα έχουμε και εδώ κοινή τομή με τα ξένα FIR. Πιο συγκεκριμένα έχουμε τα εξής:
Οικόπεδο 1: FIR Tirana + FIR Brindisi
Οικόπεδο 2: FIR Brindisi
Οικόπεδο 4: FIR Brindisi + FIR Roma
Οικόπεδο 5 : FIR Roma
Οικόπεδο 12 : FIR Malta
Οικόπεδο 16: FIR Malta + FIR Tripoli
Οικόπεδο 17 : FIR Malta + FIR Tripoli
Οικόπεδο 18 : FIR Tripoli + FIR Cairo
Οικόπεδο 19 : FIR Cairo
Οικόπεδο 20 : FIR Cairo
Με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβανόμαστε ότι τα ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα που εφάπτονται στις μέσες γραμμές με την Αλβανία, την Ιταλία και τη Λιβύη, παίζουν ένα ρόλο και με τη Μάλτα και την Αίγυπτο μέσω FIR. Με άλλα λόγια, ενισχύουν τις σχέσεις και με αυτές τις χώρες, οι οποίες αποδέχτηκαν τουλάχιστον την de facto ελληνική ΑΟΖ. Δεν έχουμε λοιπόν μόνο και μόνο το θέμα το οικονομικό που έχει σημασία στην έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Η νέα σκακιέρα που δημιουργούν τα ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα πάνω στην ελληνική ΑΟΖ προσφέρουν περισσότερες δυνατότητες στην πατρίδα μας. Έτσι η αρχική αποδοχή των σεισμικών ερευνών που άγγιζαν ήδη τις τρεις μέσες γραμμές λόγω της τροπολογίας 4001/2011 του νόμου περί υδρογονανθράκων 2289/1995, που μετατράπηκε σε αποδοχή των θαλάσσιων οικοπέδων, είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την de jure ελληνική ΑΟΖ. Επιπλέον από τα θαλάσσια οικόπεδα θα ενσωματωθούν επίσημα σε ευρωπαϊκό κείμενο που αφορά τις ΑΟΖ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αυτά τα δεδομένα αντιλαμβανόμαστε ότι η πατρίδα μας αποκτά ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο που δεν είναι εγκλωβισμένος μέσα στο Αιγαίο σε μία διμερή σχέση αλλά σε επίπεδο Ανατολικής Μεσογείου που αποτελεί μια άλλη αξία λόγω τάξης μεγέθους. Αυτό αποδεικνύει ότι όταν ακολουθούμε ορθολογικά στρατηγικές συμβουλές μπορούμε να έχουμε πρακτικά αποτελέσματα που φαίνονταν πριν λίγο καιρό ακόμα εντελώς ουτοπικά για τους περισσότερους. Η Ελλάδα μπορεί να ξεπεράσει τα προβλήματά της αρκεί οι δικοί της να πιστεύουν σε αυτή και να μη γονατίζουν όταν υπάρχουν αντίξοες συνθήκες. Το μέλλον μας άρχισε, γιατί πιστεύουμε και στο απέραντο γαλάζιο της πατρίδας μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=15811&l=gr

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στο Στ. Πουλημένο Διευθυντή της εφημερίδας 'Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΣΗΜΕΡΑ' 8/7/2014

Ερώτηση Κ.Σ: Είδαμε στο χάρτη των 20 οικοπέδων που παρουσιάστηκαν στο Λονδίνο στις 1 και 2 Ιουλίου, ότι το θαλάσσιο οικόπεδο 1, εξαντλεί τα όρια της Ελληνικής ΑΟΖ, στα ΒΔ της Κέρκυρας (ΑΟΖ Διαποντίων) φτάνοντας μέχρι το σημείο συνάντησης των ΑΟΖ Ιταλίας και Αλβανίας. Συνιστά η κίνηση αυτή μια δοκιμασία ντε φάκτο αναγνώρισης των ορίων της Ελληνικής ΑΟΖ με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, που θα εφαρμοστεί αταλάντευτα στη συνέχεια προς κάθε κατεύθυνση;

Ν. Λυγερός: Αυτή η κίνηση είναι πράξη που προβλέπει ο Νόμος περί υδρογονανθράκων με την τροπολογία του 4001/2011 όσο δεν έχουμε υπογράψει επίσημα σύμφωνο οριοθέτησης με την Αλβανία και την Ιταλία. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα δεν καταπατά κανένα κυριαρχικό δικαίωμα αυτών των χωρών, αφού δεν ξεπερνάμε τη μέση γραμμή. Επίσης υπάρχει συνεννόηση και με τις δύο χώρες. Πιο συγκεκριμένα με την Αλβανία μέσω του αγωγού ΤΑP και με την Ιταλία αφού υπογράψαμε αρχή διαβουλεύσεων για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, η οποία θα χρησιμοποιήσει τα ίδια σημεία με εκείνα της συμφωνίας οριοθέτησης περί υφαλοκρηπίδας του 1977.

Ερώτηση Κ.Σ: Εκτιμάτε πως έχουν κάποια αξία, ότι μπορεί να δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα, οι αντιδράσεις μερίδας του Αλβανικού τύπου (όχι της κυβέρνησης) που μιλούν για «προκήρυξη οικοπέδων μέσα στα Αλβανικά χωρικά ύδατα»;

Ν. Λυγερός: Μέσα στο πλαίσιο της ενταξιακής πορείας της Αλβανίας και των συμφωνιών για τον αγωγό ΤΑΡ, οι Αλβανοί καταλαβαίνουν απόλυτα ότι αυτά τα οικόπεδα είναι ακριβώς αυτά που θα διαχειριστούμε με την επίσημη διμερή συμφωνία που θα κάνουν η Αλβανία και η Ελλάδα. Κατά συνέπεια οι δύο λαοί γνωρίζουν το κοινό τους όφελος. Επιπλέον μιλούμε πάντα για μέση γραμμή, πράγμα το οποίο είναι θετικό για τις δύο χώρες. Τώρα ακραίες αντιδράσεις υπάρχουν πάντα σε όλες τις χώρες, αλλά πρόκειται για εσωτερική κατανάλωση στην οποία δεν δίνουμε σημασία σε γεωπολιτικό επίπεδο.

Ερώτηση Κ.Σ: Η Κέρκυρα, τα Διαπόντια Νησιά και οι Παξοί, περιβάλλονται από 6 θαλάσσια οικόπεδα που προκηρύσσονται για την αξιοποίηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Αν στηθούν κάποια στιγμή γεωτρύπανα γύρω από τα νησιά μας, πόσο εκτιμάτε ότι θα μπορούσε να επηρεάσει αυτό αρνητικά την εικόνα των νησιών μας ως δημοφιλούς διεθνούς τουριστικού προορισμού;

Ν. Λυγερός: Οποιαδήποτε εξόρυξη υδρογονανθράκων πρέπει να σέβεται ολιστικά τον τομέα του τουρισμού, αφού αυτός είναι πρώτη μας βαριά βιομηχανία της πατρίδας μας. Αντιθέτως ότι χρησιμοποιήθηκαν όλα τα Διαπόντια Νησιά για τον υπολογισμό της μέσης γραμμής είναι το σημαντικότερο σημείο της υπόθεσης, αφού ενισχύει και την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας με την Ιταλία. Διότι αυτή η κίνηση υποστηρίζει και το θέμα της Γαύδου και του Καστελλόριζου. Έτσι η ελληνική ΑΟΖ σέβεται πιο αποτελεσματικά τα μικρά νησιά από τον ίδιο τον τουρισμό που δίνει έμφαση μόνο στα μεγαλύτερα λόγω οικονομίας.

Ερώτηση Κ.Σ: Θα έχετε υπόψη σας πιστεύω, τη διεθνή εμπειρία από την εκμετάλλευση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και θα παρακαλούσα να μας πείτε, κατά πόσο αυτή θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον και αν οι εγκαταστάσεις εξόρυξης θα είναι ορατές από τα νησιά μας.

Ν. Λυγερός: Καθώς είμαστε μία τουριστική χώρα, δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτή την χαρακτηριστική ιδιότητα για να προχωρήσουμε στρατηγικά στην ανάπτυξη της πατρίδας μας. Σε αυτό το πλαίσιο ακόμα και το θέμα της θέας είναι σημαντικό, διότι κανείς δεν θέλει να κάνει διακοπές σε μία παραλία από την οποία φαίνεται μία πλατφόρμα. Αλλά αυτό είναι ενοχλητικό και για τους ίδιους τους ντόπιους. Δεν έχει λοιπόν σημασία μόνο ο τουρισμός αλλά και οι δικοί μας. Έτσι πρέπει να είναι γνωστό ότι ακόμα και ένα ύψος 100 μέτρων δεν φαίνεται στα 48 χιλιόμετρα λόγω της καμπυλότητας της γης. Έτσι η Ελλάδα θα παραμείνει μια τουριστική χώρα πρώτης τάξης που μάλιστα πρέπει να αξιοποιηθεί ακόμα πιο στρατηγικά.

Ερώτηση Κ.Σ: Τι σημαίνει για τη χώρα μας η αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στα 20 οικόπεδα που προκηρύσσονται και σε ποιο βαθμό θα μπορούσαν να ωφεληθούν άμεσα τα νησιά μας από μια τέτοια πολύ σημαντική οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή τους;

Ν. Λυγερός: Ο Νόμος περί Υδρογονανθράκων προβλέπει ότι η Περιφέρεια στης οποίας η τοπική αποκλειστική ζώνη έχει κοιτάσματα, δικαιούται να απολαμβάνει άμεσα το 5% των απολαβών του Ελληνικού Δημοσίου. Κατά συνέπεια πρέπει να αντιληφθούν οι κάτοικοι της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων ότι 10 από τα 20 θαλάσσια οικόπεδα τους αφορούν σε πρώτο βαθμό, άρα πρέπει να σκεφτούν από τώρα το στρατηγικό σχεδιασμό και τη στρατηγική ανάπτυξη της περιοχής. Τώρα δεν είμαστε πια στο στάδιο να αναρωτηθούμε αν θα κάνουμε ή όχι κάτι. Τα οικόπεδα υπάρχουν ήδη και θα ενισχυθούν από το νομικό πλαίσιο της ελληνικής ΑΟΖ. Συνεπώς πρέπει η περιφέρεια ν’ ασχοληθεί από τώρα με αυτό το θέμα γιατί το μέλλον έχει αρχίσει.

Ερώτηση Κ.Σ: Σε επίπεδο απασχόλησης εργατοτεχνικού και επιστημονικού προσωπικού, από τις πετρελαϊκές εταιρείες, μπορούν να προσδοκούν κάτι οι κάτοικοι των νησιών, ή θα απασχοληθούν αποκλειστικά ξένοι;

Ν. Λυγερός: Στον τομέα των υδρογονανθράκων, τα πράγματα λειτουργούν με κλασικό τρόπο. Σε φάση έρευνας και γεώτρησης, το προσωπικό είναι αποκλειστικά ειδικοί της εταιρείας που είχε πάρει την αδειοδότηση από τον κρατικό φορέα. Στη συνέχεια όμως, δηλαδή στη φάση εκμετάλλευσης του κοιτάσματος, δεν συμφέρει την εταιρεία να απασχολεί μόνο δικό της προσωπικό, αφού οι ειδικοί μπορεί να βρίσκονται και σε άλλη πλατφόρμα γεώτρησης. Συνεπώς, ο τοπικός πληθυσμός είναι ο πιο ιδανικός για την απασχόληση. Εδώ υπάρχει ένα ολόκληρο πεδίο δράσης για τους δικούς μας. Η πρόσφατη απόφαση να λειτουργήσει ειδικότητα του τεχνικού φυσικού αερίου και πετρελαίου στη δεύτερη και τρίτη τάξη των ΕΠΑΛ είναι πολύ σημαντική. Υδραυλικοί θα πάρουν εξειδίκευση φυσικού αερίου, πτυχιούχοι θα έχουν την ειδικότητα και το ίδιο για τους μεταπτυχιακούς. Αυτά τα επαγγέλματα θα είναι στα επαγγέλματα του μέλλοντος που θα απασχολήσουν την Περιφέρεια λόγω των κοιτασμάτων.

Ερώτηση Κ.Σ: Πότε εκτιμάτε ότι θα δούμε να στήνονται οι πλατφόρμες άντλησης και πότε κατά προσέγγισιν, θα αρχίσει η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων;

Ν. Λυγερός: Ο επίσημος διαγωνισμός θα αρχίσει τον Σεπτέμβρη 2014. Οι εταιρείες θα έχουν 6 μήνες, για να υποβάλλουν την αίτησή τους. Και στη συνέχεια, το Ελληνικό Δημόσιο μέσω των Ελληνικών Εταιρειών Υδρογονανθράκων, θα έχει 6 μήνες για να αξιολογήσει όλες τις αιτήσεις χωρισμένες ανά οικόπεδο. Μετά αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις με τις επιλεγμένες εταιρείες για την άδεια έρευνας. Και αυτές πρέπει να αποδείξουν ότι το κοίτασμα είναι εμπορεύσιμο. Από αυτή τη στιγμή, δηλαδή της ανακάλυψης παραδείγματος χάρη του φυσικού αερίου, υπολογίζουμε πια 4 χρόνια για την εμπορική εκμετάλλευση. Το πιο χειροπιαστό παράδειγμα είναι το κοίτασμα Ταμάρ που ανακαλύφθηκε το 2009 και είναι εμπορεύσιμο με αγωγό μάλιστα από το 2013. Αυτό είναι το χρονικό περιθώριο που διαθέτει η Περιφέρεια για να ενημερώσει τον πληθυσμό για όλες αυτές τις πρακτικές που είναι δυνατότητες σε όλα τα επίπεδα.

Θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ

Ακόμα και με το επίτευγμα της Ελλάδας με τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα που πληρούν όλα τα γεωστρατηγικά κριτήρια, υπάρχουν δικοί μας που δεν κατάλαβαν τη σημασία αυτού του βήματος. Είναι προφανές ότι ξέχασαν ότι τα θαλάσσια οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ είχαν τεμαχιστεί πριν τη συμφωνία οριοθέτησης Κύπρος-Ισραήλ που έγινε το 2010. Στην πραγματικότητα, τα 20 θαλάσσια οικόπεδα της Ελλάδας ενισχύουν τις οριοθετήσεις που πρέπει να κάνουμε, αφού το οικόπεδο 1 αγγίζει τη μέση γραμμή με την Αλβανία, τα οικόπεδα 2, 4 και 5 αγγίζουν τη μέση γραμμή με την Ιταλία και τα οικόπεδα 16, 17, 18, 19 και το 20 αγγίζουν τη μέση γραμμή με τη Λιβύη. Κατά συνέπεια αυτά τα 9 οικόπεδα μπορούν να ενεργοποιηθούν χωρίς προβλήματα μόνο με τις αρμόδιες οριοθετήσεις της ελληνικής ΑΟΖ. Και όσοι δυσκολεύονται να καταλάβουν την επιτυχία αυτή πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι πρόκειται για ένα τεράστιο βήμα για τη δημιουργία της ελληνικής ΑΟΖ. Και αυτό το όραμα δεν είχε ποτέ στο παρελθόν αγγίξει τόσο πολύ την πραγματικότητα. Τώρα υπάρχουν τα οικόπεδα και από τον Σεπτέμβρη αρχίζει επίσημα ο γύρος αδειοδότησης και θα έχουμε μετά το απαραίτητο χρονικό διάστημα των 12 μηνών, όπου θα υποβληθούν οι υποψηφιότητες των εταιρειών και στη συνέχεια η αξιολόγησή τους. Σε αυτό το πλαίσιο η ΑΟΖ είναι απαραίτητη γιατί πρόκειται για κυριαρχικά δικαιώματα που πρέπει να ανακηρυχθούν για να υπάρξουν. Διότι πολύ απλά, τα θαλάσσια οικόπεδα βρίσκονται πέρα των εθνικών χωρικών υδάτων.

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στη ραδιοφωνική εκπομπή του Γ. Σαχίνη. Radio 98.4fm, 02/07/2014.

Το κατόρθωμα της Ελλάδας

Σήμερα ζούμε μια αλλαγή φάσης για τον Ελληνισμό, αφού είναι η πρώτη φορά που δηλώνουμε ότι διεκδικούμε πρακτικά το δικαίωμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Τα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ δεν έχουν καμιά σχέση με όλη τη μιζέρια που έχουμε συνηθίσει ν' ακούμε και να βλέπουμε στη χώρα μας, διότι έχουν όλα τα στρατηγικά κριτήρια που απαιτεί η στρατηγική και η αξιοπρέπεια ενός λαού, του ελληνικού λαού. Τα θαλάσσια οικόπεδα δεν είναι σ' ένα χώρο που περιορίζεται από τα εθνικά χωρικά ύδατα. Ανήκουν όντως σε χώρο της ελληνικής ΑΟΖ. Έχουν όλα τα χαρακτηριστικά μιας στρατηγικής προσέγγισης σε θέματα και σε μέγεθος και σε πλήθος. Από μόνα τους δείχνουν ήδη την εμβέλεια της ελληνικής ΑΟΖ. Έχουν επίσης την ιδιότητα να αγγίζουν τη μέση γραμμή με την Αλβανία, με την Ιταλία και μάλιστα το τριπλό σημείο, αλλά και με την Λιβύη, όπου αγγίζουν και το τριπλό σημείο της Ελλάδας, της Λιβύης και της Αιγύπτου. Έτσι το μήνυμα της Ελλάδας δεν μπορεί να είναι πιο ξεκάθαρο για όλους τους ξένους φορείς, αφού δείχνουμε ότι είμαστε στη θάλασσα κι ότι κανένας πια δεν μπορεί να σταματήσει τη διαδικασία της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ. Τα θαλάσσια οικόπεδα σπρώχνουν πλέον το θέμα της ανακήρυξης και των οριοθετήσεων σε πρακτικό επίπεδο. Τώρα δεν λέμε πια ότι υπάρχουν κοιτάσματα στόχοι, αλλά εξηγούμε σε όλους ότι είναι η Ελλάδα που θα δώσει την άδεια παραχώρησης και κανένας άλλος. Θα μας επιτρέψει αυτή η νέα βάση δεδομένων να καθορίσουμε ορθολογικά και τις θέσεις μας σε εθνικό επίπεδο. Δεν είμαστε πια η χώρα που όλο οπισθοχωρούμε, όπως το λένε οι ραγιάδες. Διεκδικούμε το δικαίωμα της ΑΟΖ, επειδή είναι το πρέπον και το αξίζουμε. Έτσι κάθε Έλληνας πολίτης θα μπορεί από εδώ και πέρα να λέει ότι ανήκει στην εποχή που έγινε αυτή η πράξη γενναιοδωρίας για τις επόμενες γενιές. Δεν θα είμαστε πια η κοινωνία της μιζέριας, αλλά το κομμάτι της Ανθρωπότητας που ζει με το Δίκαιο και τη θάλασσα και μέσω των θαλάσσιων οικοπέδων είναι η δικαίωση του Ελληνισμού που δείχνει αυτό το μονοπάτι σε όλους τους ελεύθερους ανθρώπους που αποφάσισαν να μην γονατίσουν γιατί γεννήθηκαν όρθιοι, για ν’ αγγίζουν ταυτόχρονα τη θάλασσα και τον ουρανό.

Η Αδριατική και το Ιόνιο ως αοζικός άξονας

Η Αδριατική και το Ιόνιο δεν είναι μόνο δύο περιοχές που εφάπτονται, αλλά κι ένα ιστορικό πέρασμα που δεν σχετίζεται αποκλειστικά με την Ελλάδα και την Ιταλία, αφού αφορά ταυτόχρονα και τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, αλλά και την Αλβανία. Αυτές οι χώρες αποτελούν συνολικά μια τρύπα τοπολογικής φύσης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι σε φάση ένταξης ως υποψήφιες χώρες. Είναι σημαντικό λοιπόν να συνδυάσουμε αυτό το θέμα με το θέμα της οριοθέτησης των ΑΟΖ στην περιοχή. Διότι η θάλασσα είναι ο συνδετικός κρίκος και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά συνέπεια, πρέπει να μην κάνουμε το λάθος να τα βλέπουμε ως ξεχωριστά αντικείμενα. Αλλιώς μπορεί να υποστούμε το κόστος της έλλειψης συντονισμού. Έτσι, η Αδριατική και το Ιόνιο παίζουν όχι μόνο ως θάλασσα αλλά και ως ξηρά. Έχουμε, λοιπόν, και θαλασσοστρατηγική και γεωστρατηγική που συμπίπτουν. Αυτή η κοινή αντίληψη μάς δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουμε ένα σχεδιασμό σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που ενισχύει όλο το πεδίο δράσης και αποφεύγει χαρακτηριστικά οποιαδήποτε παρέμβαση που είναι βασισμένη πάνω σε τόξα που δεν έχουν βέλη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση γνωρίζει την περιοχή, αλλά όχι τόσο καλά όσο η ίδια η Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορούμε λοιπόν να παίξουμε ένα ρόλο δυναμικό, όχι μόνο ως αιχμή του δόρατος αλλά και ως στρατηγικό βάθος σε άμεση επαφή και με την Ανατολική Μεσόγειο, όπου εμφανίζεται ο διαχρονικός οριζόντιος άξονας.

Από την ΑΟΖ στον στρατηγικό σχεδιασμό

Το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ επηρεάζει θετικά την ανάδειξη της θαλάσσιας περιοχής της Αδριατικής και του Ιονίου. Με την Ιταλία έχουμε συμφωνία υφαλοκρηπίδας από το 1977. Και το 2013, υπογράψαμε τη συμφωνία για την αρχή διαβουλεύσεων περί οριοθέτησης των ΑΟΖ. Το κλίμα είναι δυναμικό μεταξύ των δυο χωρών και υπάρχει ένα συνεργατικό πλαίσιο για να μετατραπεί η περιοχή σε οικονομικό άξονα για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εδώ φαίνεται σε πρακτικό επίπεδο η εφαρμογή της θαλασσοστρατηγικής αλλά και η καινοτομία που αποτελεί η θαλάσσια ενέργεια. Βλέπουμε λοιπόν πλέον ξεκάθαρα ότι η αξιοποίηση της ΑΟΖ, η ναυτιλία, η ναυπηγική, η ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος, της οικονομίας, της έρευνας αλλά και η ανάπτυξη του τουρισμού στην Αδριατική και στο Ιόνιο είναι ένα ολοκληρωμένο πακέτο που ακολουθεί την ίδια στρατηγική επί της ουσίας και όλα περιστρέφονται γύρω από τη θάλασσα. Η θάλασσα δεν είναι όμως μόνο και μόνο ένας οικονομικός παράγοντας, είναι η απόδειξη της εξωστρέφειας του Ελληνισμού που έχει επηρεάσει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω Ευρώπης και ιστορίας. Με τη θάλασσα δεν είμαστε μόνο μια γωνία ξηράς αλλά ένας φάρος που φωτίζει εδώ και αιώνες την Ανθρωπότητα. Η Ελλάδα είναι και θάλασσα και μέσω της δηλαδή με τον πολιτισμό της θάλασσας που είναι ο Ελληνισμός, η Ευρώπη έχει μια ολόκληρη ιστορία. Τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να το αξιοποιήσει και η Ελληνική Προεδρία δεν χάνει αυτό το μονοπάτι που δεν είναι μόνο ενεργειακό αλλά και μνήμη μέλλοντος.

Ομιλία του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά, στην ειδική εκδήλωση για τη στρατηγική της ΕΕ για την Περιφέρεια Αδριατικής και Ιονίου

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ 

Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου 2014 

Κύριοι υπουργοί, φίλες και φίλοι υπουργοί από τις οκτώ χώρες που σας φιλοξενούμε με μεγάλη χαρά και τιμή, αγαπητή κ. Δαμανάκη και έτερε Επίτροπε φίλε κ. Hahn, που πάντοτε βοηθάτε τον τόπο μας. Φίλες και φίλοι,

Αυτό το συνέδριο δεν είναι για την Ελλάδα μια ακόμα τυπική διαδικασία στο πλαίσιο αυτής της εξάμηνης Προεδρίας της. Η Ανάπτυξη της Περιφερειακής συνεργασίας στην περιοχή της Αδριατικής και του Ιονίου έχει για μας ιδιαίτερη αξία. Για την Ελλάδα ασφαλώς, για ολόκληρη την περιοχή αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά. Ως χώρα έχουμε ενεργό ρόλο από την αρχή αυτής της συζήτησης για τη συνεργασία. Εργαστήκαμε μέσα στην πρωτοβουλία Αδριατικής-Ιονίου, η οποία κατέληξε- η διαδικασία αυτή- να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προχωρήσει σε σχεδιασμό στρατηγικής για αυτή τη θαλάσσια περιοχή. Ενώ ήδη από το Δεκέμβριο του 2012 μπήκε και στην Ευρωπαϊκή ατζέντα η θαλάσσια στρατηγική για όλες τις θαλάσσιες περιοχές που περιβρέχουν την Ευρώπη μας. Άλλωστε, δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Έχουμε οδηγό την εμπειρία από τη δουλειά που έχει γίνει στη Βαλτική θάλασσα και το Δούναβη.

Η συνεργασία Αδριατικής-Ιονίου πρέπει να μετεξελιχθεί σε άξονα οικονομικής Ανάπτυξης της Ευρώπης. Μια ακόμη διέξοδος για να φύγει μπροστά η Ευρωπαϊκή οικονομία, μετά από μια περίοδο μεγάλης κρίσης και αβεβαιότητας, που όλοι ευχόμαστε ότι την αφήνουμε οριστικά πίσω μας. Και η Ελληνική Προεδρία έβαλε στην ατζέντα των θεμάτων το σύνολο των θαλασσίων πολιτικών μας αναδεικνύοντας τι; Αναδεικνύοντας και τη γεωστρατηγική σημασία της θάλασσας, που υπήρξε πάντα όχι μόνο μια ατμομηχανή Ανάπτυξης για την Ευρώπη αλλά και αυτό που τη γέννησε, αυτό που τη διαμόρφωσε, αυτό που την έκανε, την Ευρώπη, πηγή πλούτου, Ιστορίας και πολιτισμού. Η Ευρώπη από τη θάλασσα αναδείχτηκε, κυριάρχησε στις θάλασσες και ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσει τη θάλασσα όχι αποσπασματικά αλλά συνολικά. Δηλαδή, όχι ευκαιριακά αλλά στρατηγικά.

Η θάλασσα συμβόλιζε πάντοτε την εξωστρέφεια των Ευρωπαίων και η ανάδειξη της θάλασσας σε πεδίο στρατηγικής για την εξωστρέφεια, για την Ανάπτυξη και για την ασφάλεια συμβολίζει την επάνοδο της Ευρώπης στο παγκόσμιο προσκήνιο. Η περιοχή της Αδριατικής και του Ιονίου, με οκτώ χώρες να την περιβάλλουν, έχει μεγάλα και- θα έλεγα- και ανεξερεύνητα περιθώρια οικονομικής Ανάπτυξης, ανάπτυξης που θα την έβαζα σε τέσσερις άξονες:

Πρώτον, κρίσιμοι τομείς αιχμής, όπως η Ναυτιλία, η Ναυπηγική και τα Logistics, που μπορούν να ωφεληθούν σημαντικά από οριζόντιες και από κάθετες συνεργασίες, σε έναν διαρκώς εντεινόμενο διεθνή ανταγωνισμό.

Δεύτερον, η Αδριατική αναδεικνύεται συνεχώς σε πολύ σημαντικό εμπορικό δρόμο για τη μεταφορά προϊόντων και ενέργειας προς όλες τις κατευθύνσεις. Και αυτό δίνει ακόμα μεγαλύτερη προτεραιότητα στην ταχεία ολοκλήρωση των διευρωπαϊκών δικτύων στην περιοχή. Ώστε με την ένταξη όλων των χωρών της Αδριατικής-Ιονίου να πάρει νέα ώθηση, οικονομική Ανάπτυξη και επομένως και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Ειδικά για την ενέργεια, πρέπει να πω ότι πιστεύουμε ότι η Αδριατική διαθέτει σημαντικά ενεργειακά αποθέματα. Η αξιοποίηση επομένως των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών, όπως προβλέπονται στο διεθνές δίκαιο, μπορεί να διασφαλίσει τη μεγαλύτερη ενεργειακή αυτονομία και τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών. Και αυτά τα δύο αποτελούν και τους ενεργειακούς στόχους της ΕΕ. Ήδη άλλωστε από πέρυσι, όλοι θυμόμαστε ότι ξεκίνησε η υλοποίηση του ΤΑP, του αγωγού δηλαδή που φέρνει μέσα στην Ελλάδα και την Αλβανία, φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ιταλία, διασχίζοντας καθέτως την Αδριατική.

Λύση στους Υδρογονάνθρακες Βλέπει η Ιταλία

Λύση στα δημοσιονομικά της προβλήματα αναζητεί η Ιταλία μέσω της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων. Με τον τρόπο αυτό, ανοίγει ο δρόμος για εντατικοποίηση των ερευνών στην περιοχή της Μπασιλικάτα, η οποία αποκαλείται συχνά το «Τέξας της Ιταλίας», λόγω των κοιτασμάτων της.

Στην περιοχή αυτή, οι προσπάθειες της κυβέρνησης παρεμποδίζονταν επί χρόνια λόγω των αντιδράσεων της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία ισχυρίζεται ότι δεν λαμβάνει δίκαιο μέρισμα από την εκμετάλλευση του πετρελαίου, ενώ ανησυχεί και για τις πιθανές επιπτώσεις των γεωτρήσεων στον τουρισμό της.

Τώρα όμως, η κυβέρνηση κάνει μια νέα προσπάθεια ώστε να μπορέσει η Eni και άλλες εταιρείες να εκμεταλλευτούν τα κοιτάσματα σε πιο ευρεία κλίμακα. Στα πλαίσια αυτά, προσφέρει μεγαλύτερα κίνητρα στην τοπική κοινωνία, με τη μορφή των εσόδων και των δημοσίων έργων. Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει απλοποιήσει τη νομοθεσία για τις δραστηριότητες που σχετίζονται με τους υδρογονάνθρακες, ώστε να προσελκύσει επενδυτές.

Ανάμεσα στις εταιρείες που δραστηριοποιούνται αυτή τη στιγμή στην ιταλική αγορά συγκαταλέγεται η Mitsui, που από κοινού με την Eni εκμεταλλεύεται κοίτασμα στην Τέμπα Ρόσα με αποθέματα 440 εκατ. βαρελιών. Η επένδυση στο εν λόγω κοίτασμα εκτιμάται σε 1,6 δις. δολάρια.

Συναντήσεις Σαμαρά με στελέχη ιταλικών εταιρειών

Συναντήσεις με κορυφαία στελέχη του ιταλικού ενεργειακού ομίλου ΕΝΙ και της επίσης ιταλικής TERNA (είναι η εταιρεία που διαχειρίζεται τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ιταλία) είχε σήμερα ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.

Σύμφωνα με πληροφορίες η ΕΝΙ εξέφρασε ενδιαφέρον για συμμετοχή στο διαγωνισμό αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ, που αναμένεται να επαναπροκηρυχθεί, όπως και για τις νέες Εταιρίες Παροχής Αερίου που θα ιδρυθούν σε Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, Κεντρική Μακεδονία και Στερεά Ελλάδα. Ήδη η ΕΝΙ κατέχει το 49 % των μετοχών και το μάνατζμεντ των ΕΠΑ Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας.

Σε σχετική ανακοίνωση η ΕΝΙ χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως αγορά-κλειδί ενώ επισημαίνει ότι στη συνάντηση του διευθύνοντος συμβούλου κ. Paolo Scaroni με τον πρωθυπουργό συζητήθηκαν οι προοπτικές συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα.

Η TERNA κατά τις ίδιες πληροφορίες εξέφρασε ενδιαφέρον για συμμετοχή στον Ανεξάρτητο Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) που περιλαμβάνεται επίσης στο σχέδιο αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ.

Στις συναντήσεις μετείχε και ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Α. Παπαγεωργίου.

Κυπριακό αέριο: Μπαίνει στο παιχνίδι και η Ιταλία

του Μιχάλη Καϊταντζίδη

Η συμμετοχή των Ιταλών αναβαθμίζει την διαδικασία αναφορικά με την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, σύμφωνα με Κύπριο αξιωματούχο. Το αίτημα συμμετοχής διατυπώθηκε στη σύνοδο ρυθμιστικών αρχών.

Συμμετοχή στα σχέδια μεταφοράς ενέργειας από την ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη, επιδιώκει η Ιταλία. Το ενδιαφέρον της, εκδηλώθηκε εμμέσως, με το αίτημα της Ρυθμιστικής της Αρχής για την ενέργεια, να συμμετάσχει και αυτή στη συνάντηση των Ρυθμιστών Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Τελ Αβίβ την περασμένη Πέμπτη.

Όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας Κύπρου,Κύπρος Κυπριανίδης, το αίτημα της Ιταλικής Αρχής, διατυπώθηκε στην πρόσφατη μηνιαία σύνοδο των Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών στις Βρυξέλλες.

Μάλιστα σύμφωνα με τον κ. Κυπριανίδη, η συμμετοχή των Ιταλών αναβαθμίζει την διαδικασία που είναι σε εξέλιξη αναφορικά με την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτήν μέχρι πρόσφατα προωθούσαν τρεις χώρες, Ελλάδα, Ισραήλ και Κύπρος, οι οποίες έχουν υπογράψει διακρατικές συμφωνίες.

Ωστόσο, το γεγονός ότι στην έρευνα για φυσικό αέριο σε θαλάσσια μπλοκ της κυπριακής ΑΟΖ συμμετέχει η ιταλική ΕΝΙ και το ότι στην Ιταλία υλοποιούνται μεγάλα επενδυτικά σχέδια εγκαταστάσεων αποθήκευσης και αεριοποίησης LNG, υποχρεώνουν τη γειτονική χώρα να εξετάζει κάθε ευκαιρία που δημιουργείται.

Στη συνάντηση των εκπροσώπων των τεσσάρων ρυθμιστικών αρχών, συζητήθηκαν ο τρόπος της συνεργασίας στην αξιοποίηση του φυσικού αερίου της περιοχής, με βάση τα όσα ισχύουν ως κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στα θέματα μεταφοράς ενέργειας και διαχείρισης δικτύων. Επίσης, έγινε ανασκόπηση των μέχρι στιγμής πραγματικών δεδομένων που αφορούν τα αποθέματα φυσικού αερίου, τα οποία έχουν βρεθεί στις ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ.

Σημειώνεται ότι για την εμπορική αξιοποίηση του φυσικού αερίου των δύο ΑΟΖ, μέχρι στιγμής έχουν προταθεί σχέδια όπως η μεταφορά του στο Ισραήλ με υποβρύχιο αγωγό, η υγροποίησή του στον σχεδιαζόμενο τερματικό του Βασιλικού στην Κύπρο, η μετατροπή του σε ηλεκτρική ενέργεια στην Κύπρο και η μεταφορά του με υποβρύχιο καλώδιο σε Κρήτη, ηπειρωτική Ελλάδα και Ιταλία αλλά και η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς.

Ορισμένα από τα σχέδια αυτά, όπως της κατασκευής του τερματικού υγροποίησης στο Βασιλικό,προσέκρουαν στην εκκρεμότητα που υπήρχε στο Ισραήλ, σχετικά με τις ποσότητες του αερίου που θα είχε το δικαίωμα να εξαγάγει. Για το θέμα αυτό αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας, μετά από προσφυγή βουλευτών.

Έτσι πλέον εφ' όσον επιτευχθεί εμπορική συμφωνία μεταξύ των εταιρειών που θα κατασκευάσουν τον τερματικό υγροποίησης και των παραγωγών αερίου (Delek, Noble), θα γίνει ευκολότερη η προώθηση του σχεδίου, καθώς τα μέχρι στιγμής αποθέματα που διαπιστώθηκαν στην Κυπριακή ΑΟΖ (μπλοκ 12 περίπου 150 δισ. κυβικά μέτρα), δεν επαρκούν για τη βιώσιμη και κερδοφόρα λειτουργία της μονάδας υγροποίησης.

Σε δηλώσεις του για το θέμα αυτό στο Sigma Live της Κύπρου, ο κ. Κυπριανίδης τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι η προοπτική τροφοδοσίας του τερματικού Βασιλικού και με Ισραηλινό αέριο, καθιστά το έργο βιώσιμο και κερδοφόρο, γεγονός που αξιολογούν θετικά οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες που πραγματοποιούν έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ (ΕΝΙ - Ιταλία, Total –Γαλλία, Kogas – Κορέα) προκειμένου να συμμετάσχουν στο επενδυτικό σχέδιο.

Σύμφωνα δε με τον ίδιο, η Κύπρος προωθεί διμερή διακρατική συμφωνία με το Ισραήλ, για την αξιοποίηση του αερίου των ΑΟΖ των δύο χωρών μέσω του Βασιλικού, κάτι που πλέον διευκολύνει η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ισραήλ.

Σε ό,τι αφορά στα άλλα σχέδια, πέραν της τεχνικής δυνατότητας να υλοποιηθούν, αυτή τη στιγμή γίνονται προκαταρκτικές μελέτες προκειμένου να διαφανεί κάτω από ποιες προϋποθέσεις (συνθήκες αγοράς, τιμών κ.λπ.) θα μπορούσαν να συζητηθούν. Πάντως για το σχέδιο καλωδιακής διασύνδεσης Ισραήλ, Κύπρου, Κρήτης, ηπειρωτικής Ελλάδας, Ιταλίας (Euroasia Interconnector), η ΡΑΕ δια του προέδρου της Δρ Νίκου Βασιλάκου, έχει επισημάνει ότι θα διευκολυνθεί σημαντικά εάν προηγουμένως η Ελλάδα προωθήσει τα σχέδια διασυνδέσεων των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα, ώστε να αποτελέσουν πρόδρομα έργα για τη μεγάλη διασύνδεση.