Η συμμετοχή των Ιταλών αναβαθμίζει την διαδικασία αναφορικά με την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, σύμφωνα με Κύπριο αξιωματούχο. Το αίτημα συμμετοχής διατυπώθηκε στη σύνοδο ρυθμιστικών αρχών.
Κυπριακό αέριο: Μπαίνει στο παιχνίδι και η Ιταλία
του Μιχάλη Καϊταντζίδη
Η συμμετοχή των Ιταλών αναβαθμίζει την διαδικασία αναφορικά με την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, σύμφωνα με Κύπριο αξιωματούχο. Το αίτημα συμμετοχής διατυπώθηκε στη σύνοδο ρυθμιστικών αρχών.
Η συμμετοχή των Ιταλών αναβαθμίζει την διαδικασία αναφορικά με την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, σύμφωνα με Κύπριο αξιωματούχο. Το αίτημα συμμετοχής διατυπώθηκε στη σύνοδο ρυθμιστικών αρχών.
Συμμετοχή στα σχέδια μεταφοράς ενέργειας από την ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη, επιδιώκει η Ιταλία. Το ενδιαφέρον της, εκδηλώθηκε εμμέσως, με το αίτημα της Ρυθμιστικής της Αρχής για την ενέργεια, να συμμετάσχει και αυτή στη συνάντηση των Ρυθμιστών Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Τελ Αβίβ την περασμένη Πέμπτη.
Όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας Κύπρου,Κύπρος Κυπριανίδης, το αίτημα της Ιταλικής Αρχής, διατυπώθηκε στην πρόσφατη μηνιαία σύνοδο των Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών στις Βρυξέλλες.
Μάλιστα σύμφωνα με τον κ. Κυπριανίδη, η συμμετοχή των Ιταλών αναβαθμίζει την διαδικασία που είναι σε εξέλιξη αναφορικά με την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτήν μέχρι πρόσφατα προωθούσαν τρεις χώρες, Ελλάδα, Ισραήλ και Κύπρος, οι οποίες έχουν υπογράψει διακρατικές συμφωνίες.
Ωστόσο, το γεγονός ότι στην έρευνα για φυσικό αέριο σε θαλάσσια μπλοκ της κυπριακής ΑΟΖ συμμετέχει η ιταλική ΕΝΙ και το ότι στην Ιταλία υλοποιούνται μεγάλα επενδυτικά σχέδια εγκαταστάσεων αποθήκευσης και αεριοποίησης LNG, υποχρεώνουν τη γειτονική χώρα να εξετάζει κάθε ευκαιρία που δημιουργείται.
Στη συνάντηση των εκπροσώπων των τεσσάρων ρυθμιστικών αρχών, συζητήθηκαν ο τρόπος της συνεργασίας στην αξιοποίηση του φυσικού αερίου της περιοχής, με βάση τα όσα ισχύουν ως κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στα θέματα μεταφοράς ενέργειας και διαχείρισης δικτύων. Επίσης, έγινε ανασκόπηση των μέχρι στιγμής πραγματικών δεδομένων που αφορούν τα αποθέματα φυσικού αερίου, τα οποία έχουν βρεθεί στις ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ.
Σημειώνεται ότι για την εμπορική αξιοποίηση του φυσικού αερίου των δύο ΑΟΖ, μέχρι στιγμής έχουν προταθεί σχέδια όπως η μεταφορά του στο Ισραήλ με υποβρύχιο αγωγό, η υγροποίησή του στον σχεδιαζόμενο τερματικό του Βασιλικού στην Κύπρο, η μετατροπή του σε ηλεκτρική ενέργεια στην Κύπρο και η μεταφορά του με υποβρύχιο καλώδιο σε Κρήτη, ηπειρωτική Ελλάδα και Ιταλία αλλά και η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς.
Ορισμένα από τα σχέδια αυτά, όπως της κατασκευής του τερματικού υγροποίησης στο Βασιλικό,προσέκρουαν στην εκκρεμότητα που υπήρχε στο Ισραήλ, σχετικά με τις ποσότητες του αερίου που θα είχε το δικαίωμα να εξαγάγει. Για το θέμα αυτό αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας, μετά από προσφυγή βουλευτών.
Έτσι πλέον εφ' όσον επιτευχθεί εμπορική συμφωνία μεταξύ των εταιρειών που θα κατασκευάσουν τον τερματικό υγροποίησης και των παραγωγών αερίου (Delek, Noble), θα γίνει ευκολότερη η προώθηση του σχεδίου, καθώς τα μέχρι στιγμής αποθέματα που διαπιστώθηκαν στην Κυπριακή ΑΟΖ (μπλοκ 12 περίπου 150 δισ. κυβικά μέτρα), δεν επαρκούν για τη βιώσιμη και κερδοφόρα λειτουργία της μονάδας υγροποίησης.
Σε δηλώσεις του για το θέμα αυτό στο Sigma Live της Κύπρου, ο κ. Κυπριανίδης τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι η προοπτική τροφοδοσίας του τερματικού Βασιλικού και με Ισραηλινό αέριο, καθιστά το έργο βιώσιμο και κερδοφόρο, γεγονός που αξιολογούν θετικά οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες που πραγματοποιούν έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ (ΕΝΙ - Ιταλία, Total –Γαλλία, Kogas – Κορέα) προκειμένου να συμμετάσχουν στο επενδυτικό σχέδιο.
Σύμφωνα δε με τον ίδιο, η Κύπρος προωθεί διμερή διακρατική συμφωνία με το Ισραήλ, για την αξιοποίηση του αερίου των ΑΟΖ των δύο χωρών μέσω του Βασιλικού, κάτι που πλέον διευκολύνει η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ισραήλ.
Σε ό,τι αφορά στα άλλα σχέδια, πέραν της τεχνικής δυνατότητας να υλοποιηθούν, αυτή τη στιγμή γίνονται προκαταρκτικές μελέτες προκειμένου να διαφανεί κάτω από ποιες προϋποθέσεις (συνθήκες αγοράς, τιμών κ.λπ.) θα μπορούσαν να συζητηθούν. Πάντως για το σχέδιο καλωδιακής διασύνδεσης Ισραήλ, Κύπρου, Κρήτης, ηπειρωτικής Ελλάδας, Ιταλίας (Euroasia Interconnector), η ΡΑΕ δια του προέδρου της Δρ Νίκου Βασιλάκου, έχει επισημάνει ότι θα διευκολυνθεί σημαντικά εάν προηγουμένως η Ελλάδα προωθήσει τα σχέδια διασυνδέσεων των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα, ώστε να αποτελέσουν πρόδρομα έργα για τη μεγάλη διασύνδεση.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...










