maritimes.gr
Δεύτερη παγκόσμια δύναμη σε πλοία LNG είναι ο ελληνόκτητος στόλος
Δεύτερη παγκόσμια δύναμη σε πλοία υγροποιημένου αερίου LNG (LNG Carriers) είναι ο ελληνόκτητος στόλος ο οποίος διαθέτει 60 πλοία μεταφοράς LNG, που αντιστοιχεί στο 12% του παγκόσμιου στόλου της συγκεκριμένης κατηγορίας πλοίων, ακολουθώντας την Ιαπωνία που βρίσκεται στην πρώτη θέση, σύμφωνα με στοιχεία που περιέχονται σε μελέτη της εταιρείας Intermodal.
Στη μελέτη της Intermodal επισημαίνεται ότι το 2013 για τους ιδιοκτήτες LNG Carriers ήταν ένα μέτριο έτος σε σχέση με το 2012 όπου σημειώθηκε ιστορικό ρεκόρ σε ό,τι αφορά το ύψος των ναύλων στην μεταφορά υγροποιημένου αερίου. Ο μέσος ναύλος για το 2013 κυμάνθηκε στα επίπεδα των 88.635 δολαρίων ανά ημέρα, ενώ το ρεκόρ ήταν το 2012, όταν ο μέσος ναύλος έφθασε στα 148.644 δολάρια ανά ημέρα.
Όσον αφορά στα νεότευκτα του κλάδου το 2013 καταγράφηκαν 24 παραγγελίες τα περισσότερα εκ των οποίων είναι μεταφορικής ικανότητας 170.000-180.000 κ.μ.
Αναφορικά με τους Έλληνες εφοπλιστές, στην πρώτη θέση βρίσκεται η εταιρεία Maran Gas, του ομίλου Αγγελικούση, με 16 υπό ναυπήγηση νεότευκτα LNG Carriers, ενώ ακολουθεί η εταιρεία GasLog του Πήτερ Λιβανού με οκτώ παραγγελίες, οι οποίες αποτέλεσαν και «προίκα» για την είσοδο της εταιρείας στο αμερικανικό χρηματιστήριο.
Πάντως, προς το παρόν, αριθμός των Ελλήνων πλοιοκτητών που δραστηριοποιούνται στον τομέα είναι μικρός.
Να σημειωθεί ότι στη σχετική μελέτη αναφέρεται ότι στον συγκεκριμένο κλάδο πιο «κλασικοί παίχτες» θεωρούνται οι Ιάπωνες και οι Νορβηγοί πλοιοκτήτες ενώ οι Έλληνες χαρακτηρίζονται ως νέοι «παίκτες» και σύμφωνα με τη μελέτη « έχουν συμβάλει περισσότερο από όλους στην αύξηση των παραγγελιών κατά τα τελευταία δύο έτη»..
Ναυτιλιακοί παράγοντες εκτιμούν ότι τα επόμενα έτη θα παρατηρηθεί αύξηση στη ζήτηση υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), περαιτέρω ανάπτυξη της spot αγοράς μεταφοράς LNG και είσοδο νέων πλοιοκτητών στον κλάδο.
maritimes.gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...






