Προσφυγικό και ΑΟΖ στη συνάντηση Παυλόπουλου - Ματταρέλλα
...<<Μιλήσαμε, επίσης, και για τις πολιτιστικές μας σχέσεις. Εδώ υπάρχει μια ταύτιση απόψεων για ένα άλλο θέμα, το οποίο σχετίζεται με το τι εκπροσωπούμε η Ιταλία και η Ελλάδα, η Ελλάδα και η Ιταλία. Εκπροσωπούμε τους βασικούς πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Αρχών και των Αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, η Ρώμη, ο Χριστιανισμός, είναι τα τρία βασικά στοιχεία, οι τρεις πυλώνες όπως συνηθίζω να λέω, που στηρίζεται το αέτωμα της Ευρώπης. Ο κύριος Ματταρέλλα συμφώνησε απολύτως, ότι αυτή συνεργασία πρέπει να έχει ως βασικό στόχο το ότι εμείς οι δυο λαοί, μαζί με τους άλλους εταίρους μας βεβαίως, είμαστε οι υπερασπιστές των Αρχών και των Αξίων που απορρέουν από όλο αυτόν τον πολιτισμό, δηλαδή από το κράτος Δικαίου και τους κανόνες Δικαίου, που είχε ως έμβλημα η Ρώμη, από το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, που σημαίνει την ελευθερία και την Δημοκρατία, που είναι ελληνική κληρονομιά, και βεβαίως από την χριστιανική διδασκαλία, που είναι η αγάπη, η αλληλεγγύη μια βασική παράμετρος του σημερινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Κάλεσα τον κύριο Ματταρέλλα στην Αθήνα και ελπίζω ότι θα έρθει σύντομα για να συνεχίσουμε αυτό το διάλογο. Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα ακόμη ζήτημα. Είδαμε πόσο καλές είναι οι σχέσεις, οι οποίες αφορούν και τα ζητήματα για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και τον καθορισμό της ΑΟΖ. Έχει γίνει πολύ και σοβαρή δουλειά κι από το υπουργείο Εξωτερικών στην Ελλάδα στον τομέα αυτόν. Τα θέματα αυτά θα τα αναπτύξει το υπουργείο Εξωτερικών και θα αναδείξει το τι πρόκειται να γίνει. Πάντως είμαστε σε καλό δρόμο για το ζήτημα του καθορισμού της ΑΟΖ, σε ότι αφορά τα τμήματα τα οποία σχετίζονται με την Ελλάδα και την Ιταλία.>>
www.newsbeast.gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











