Η Αδριατική και το Ιόνιο ως αοζικός άξονας

Η Αδριατική και το Ιόνιο δεν είναι μόνο δύο περιοχές που εφάπτονται, αλλά κι ένα ιστορικό πέρασμα που δεν σχετίζεται αποκλειστικά με την Ελλάδα και την Ιταλία, αφού αφορά ταυτόχρονα και τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, αλλά και την Αλβανία. Αυτές οι χώρες αποτελούν συνολικά μια τρύπα τοπολογικής φύσης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι σε φάση ένταξης ως υποψήφιες χώρες. Είναι σημαντικό λοιπόν να συνδυάσουμε αυτό το θέμα με το θέμα της οριοθέτησης των ΑΟΖ στην περιοχή. Διότι η θάλασσα είναι ο συνδετικός κρίκος και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά συνέπεια, πρέπει να μην κάνουμε το λάθος να τα βλέπουμε ως ξεχωριστά αντικείμενα. Αλλιώς μπορεί να υποστούμε το κόστος της έλλειψης συντονισμού. Έτσι, η Αδριατική και το Ιόνιο παίζουν όχι μόνο ως θάλασσα αλλά και ως ξηρά. Έχουμε, λοιπόν, και θαλασσοστρατηγική και γεωστρατηγική που συμπίπτουν. Αυτή η κοινή αντίληψη μάς δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουμε ένα σχεδιασμό σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που ενισχύει όλο το πεδίο δράσης και αποφεύγει χαρακτηριστικά οποιαδήποτε παρέμβαση που είναι βασισμένη πάνω σε τόξα που δεν έχουν βέλη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση γνωρίζει την περιοχή, αλλά όχι τόσο καλά όσο η ίδια η Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορούμε λοιπόν να παίξουμε ένα ρόλο δυναμικό, όχι μόνο ως αιχμή του δόρατος αλλά και ως στρατηγικό βάθος σε άμεση επαφή και με την Ανατολική Μεσόγειο, όπου εμφανίζεται ο διαχρονικός οριζόντιος άξονας.

http://www.lygeros.org/articles.php?n=14423&l=gr