Γαύδος και ελληνική ΑΟΖ
Όταν εξετάζουμε με ακρίβεια τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που έχουν ήδη βρεθεί στο Ισραήλ και στην Κύπρο, μπορούμε ν’ αντιληφθούμε επί του πρακτέου την αξία του τετραγωνικού χιλιομέτρου. Παραδείγματος χάρη το κοίτασμα Αφροδίτη στο οικόπεδο 12, έχει ένα εμβαδόν της τάξης των 140Km2. Ενώ το κοίτασμα Αχιλλέας στην ελληνική ΑΟΖ, στην περιοχή του Ιονίου είναι πού μεγαλύτερο. Αν τώρα εξετάσουμε την περίπτωση της Γαύδου αυτό το μικρό νησί που βρίσκεται μόνο 26 ΝΜ μακριά από την Κρήτη και υπολογίσουμε την πρόσθετη ΑΟΖ που προσφέρει στην Ελλάδα βρίσκουμε ότι το εμβαδόν της είναι 2428Km2. Αμέσως με αυτό το στοιχείο καταλαβαίνουμε την αντικειμενική αξία του νησιού για το όλο θέμα της ΑΟΖ ειδικά αν το συνδυάσουμε με τις γνώσεις που έχουμε όσο αφορά στη Μεσογειακή Ράχη. Διότι δεν είναι μόνο ότι έχουμε ένα μεγάλο εμβαδόν που έχει σημασία, αλλά επιπλέον ότι βρίσκεται σε μία πλούσια περιοχή για τους υδρογονάνθρακες. Η έννοια της ΑΟΖ αφού δίνει έμφαση στην οικονομική δραστηριότητα αποφεύγει έντεχνα τα προβλήματα της υφαλοκρηπίδας. Αφού η Γαύδος έχει κατοίκους, είναι στην ουσία ένα νησί που έχει de facto και de jure μια ΑΟΖ. Σε αυτό το σημείο πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Η Γαύδος είναι ένα ελληνικό νησί που πρέπει να ενισχύσουμε. Η επιλογή μας για το 2ο Master Class Τοποστρατηγικής και ΑΟΖ δεν είναι τυχαία. Θέλουμε να δώσουμε όλη την πρέπουσα σημασία σε αυτό το νησί. Δεν θα κοιτάξουμε μόνο την καθαρή θεματολογία του Master Class αλλά θα ενσωματώσουμε μέσα του και τις επαφές μας με τους κατοίκους, θα καταγράψουμε τη δραστηριότητά τους στην περιοχή, έτσι ώστε να έχουμε μία επιστημονική βάση δεδομένων ακόμα και για το ανθρώπινο δυναμικό, για να μπορέσουμε να αναδείξουμε τις ανάγκες που υπάρχουν. Δεν πρόκειται να καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια για το θέμα της Γαύδου, αφού ξέρουμε ήδη από τώρα ότι θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο για το θέμα της ΑΟΖ. Πρέπει να είμαστε προσεχτικοί σε αυτές τις λεπτομέρειες της στρατηγικής που αφορούν τους ανθρώπους μας. Αλλιώς η στρατηγική δεν έχει νόημα. Επιπλέον η τοποστρατηγική δίνει μία ιδιαίτερη σημασία στις σχέσεις και όχι μόνο στις γεωμετρικές αποστάσεις. Αυτός είναι και ένας τρόπος να ενσωματώσει τα στοιχεία της ΑΟΖ, τα οποία είναι διαφορετικά από το πλαίσιο της υφαλοκρηπίδας. Με αυτή την ανάλυση, βλέπουμε τοπικά υλικά ως ψηφίδες μιας ολικής προσέγγισης. Η Γαύδος δεν είναι μόνο ένα μικρό νησί, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Είναι η απόδειξη επί του πρακτέου της αξίας της ΑΟΖ για την Ελλάδα. Τα νησιά της είναι προικισμένα παιδιά, αν δεν έχει το ταλέντο της ΑΟΖ δεν θα μπορέσει να τα αξιοποιήσει και θα παραμείνει στο πλαίσιο της μιζέριας. Η Γαύδος δείχνει ότι οι λίγοι μπορεί να γίνουν σπάνιοι και να αλλάξουν τα δεδομένα, ενώ συχνά οι πολλοί είναι απλώς λίγοι και παρακολουθούν την πραγματικότητα. Η Γαύδος είναι διαφορετική και το αποδεικνύει.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











