Προωθείται άμεσα η ανακήρυξη της ΑΟΖ!
...της Όλγας Τάντου. Πιάνει δουλειά η εξαμελής επιιροπή επιστημόνων και ειδικών. Στην άμεση ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της χώρας μας προχωρά η κυβέρνηση!
Έπειτα από την αδιανόητη κωλυσιεργία όλων των ελληνικών κυβερνήσεων από το 1982 -οπότε η χώρα μας συμμετείχε στη Διάσκεψη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την ψήφιση της νέας Σύμβασης για το Δίκαιο της θάλασσας, την οποία επικυρώσαμε στις 21 Ιουλίου 1995-, επιτέλους δηλώνουμε επίσημα ότι έχουμε αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα όσον αφορά στη διαχείριση ζώντων ή μη πόρων του βυθού, του υπεδάφους και των υπερκείμενων υδάτων στην έκταση της ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης, της οποίας τα αποθέματα αντιστοιχούν, βάσει ελληνικών και διεθνών ερευνών που έχουν πραγματοποιηθεί στην περιοχή, σε 35 με 40 δισεκατομμύρια βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου (πετρέλαιο και φυσικό αέριο μαζί), που αποτιμώνται σε 2,4 τρις δολάρια!
Σήμερα, Πέμπτη 19 Ιουλίου, συστήνεται επίσημα η επιτροπή της ΑΟΖ, η οποία θα θεσπίσει το νομοσχέδιο για την ανακήρυξη των θαλάσσιων ζωνών που θα τεθεί άμεσα προς ψήφιση στη Βουλή. Αμέσως μετά προκηρύσσεται διαγωνισμός για την εταιρεία που θα αναλάβει να ξεκινήσει τις σεισμικές έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ το συντομότερο δυνατό, και συγκεκριμένα εντός του τρέχοντος έτους. Μετά τη διάθεση των σεισμικών ερευνών, ακολουθεί οικοπεδοποίηση και προκήρυξη για εταιρείες έρευνας και παραγωγής που θα επιθυμούσαν να εργαστούν στην περιοχή και, παράλληλα, προχωρούμε σε οριοθετήσεις με διμερείς σχέσεις με τα κράτη όπου υπάρχει θέμα επικάλυψης.
«Η ιδέα είναι να πάμε γρήγορα», δηλώνει αποκλειστικά στα «Επίκαιρα» ο στρατηγικός αναλυτής κ. Νίκος Λυγερός, ένα από τα έξι μέλη της επιτροπής της ΑΟΖ που έχουν ήδη οριστικοποιηθεί -θα προστεθούν στη συνέχεια και κάποια άλλα άτομα- και που σήμερα στις δώδεκα το μεσημέρι θα συναντηθεί στο Μέγαρο Μαξίμου με τον πρωθυπουργό, κ. Αντώνη Σαμαρά, καθώς και με τα άλλα πέντε μέλη της επιτροπής, προκειμένου να γίνει και επισήμως η σύστασή της. Τα υπόλοιπα μέλη της
• Χρύσανθος Λαζαρίδης, βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και σύμβουλος του πρωθυπουργού,
• Αντώνης Φώσκολος, ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, στο Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Καναδικής Κυβέρνησης με έδρα το Ινστιτούτο της Ιζηματογενούς Γεωλογίας και Πετρελαίου στο Κάλγκαρι της Αλμπέρτας,
• Ηλίας Κονοφάγος, πρώην διευθυντής Έρευνας και Παραγωγής της ΕΛΠΕ ΑΕ και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Οικονομολόγων Ενέργειας,
• Αγγελος Συρίγος, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο,
• Σόλων Κασίνης, διευθυντής της Υπηρεσίας Ενέργειας του υπουργείου Εμπορίου της Κύπρου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπόδειγμα για το νομοσχέδιο είναι πέντε σελίδες, όπου αναφέρονται τα δικαιώματά μας για το θέμα της αλιείας, του ορυκτού πλούτου και των υδρογονανθράκων, και συνοδεύεται από 47 συνολικά χάρτες της ελληνικής ΑΟΖ. Ουσιαστικά πρόκειται για τροποποίηση του αντίστοιχου νομοσχεδίου της Κύπρου, όπου έχουν αλλαχθεί τα τεχνικά σημεία έτσι ώστε να συμβαδίζουν με τα ελληνικά δεδομένα. Αυτό έγινε προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ένα νομοσχέδιο που έχει γίνει αποδεκτό χωρίς κανένα πρόβλημα εδώ και οχτώ χρόνια.
«Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το βήμα για εμάς, γιατί, μετά την υπογραφή του Δικαίου της θάλασσας το 1982 και μετά την επικύρωση του 1995, δεν έχουμε κάνει απολύτως τίποτα», δηλώνει στα «Επίκαιρα» ο κ. Λυγερός και συμπληρώνει πως «από την άλλη μεριά, η Κύπρος έκανε την υπογραφή της επικύρωσης το '88 και πέτυχε τρεις οριοθετήσεις, μία θέσπιση, συν την ανακάλυψη του φυσικού αερίου. Οι Κύπριοι μας έχουν δείξει το δρόμο, πρέπει κι εμείς να ακολουθήσουμε και να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας και να καταλάβουμε ότι το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι μόνο ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι σχέσεις με έξι κράτη μέσα σε ευρωπαϊκό πλαίσιο».
Όσο για τις «εσωτερικές φωνές» που αρκετοί φοβούνται ότι θα προβάλλουν αντιρρήσεις λέγοντας πως δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε σεισμικές έρευνες και μετέπειτα σε οικοπεδοποίηση και ανάθεση σε εταιρεία έρευνας και παραγωγής, οι αρμόδιοι υπογραμμίζουν ότι «η πραγματοποίηση μιας θαλάσσιας οικοπεδοποίησης δεν προϋποθέτει προηγούμενη ολοκλήρωση της οριοθέτησης». Η Κύπρος κέρδισε πολύτιμο χρόνο, καθώς προχώρησε άμεσα σε οικοπεδοποίηση και υπογραφή Σύμβασης με την εταιρεία Noble Energy στο Οικόπεδο 12 το 2007, στα θαλάσσια σύνορα με το Ισραήλ, ενώ η οριοθέτηση της ΑΟΖ με το Ισραήλ ολοκληρώθηκε τρία χρόνια αργότερα, το 2010. Απλώς η οικοπεδοποίηση και η σχετική προσέλκυση επενδύσεων πρέπει επί της ουσίας να αφορούν σε αμοιβαία μη «γκρίζες ζώνες» ερευνητικού ενδιαφέροντος μεταξύ των δύο γειτονικών κρατών.
Πηγή: Όλγα Τάντου, Επίκαιρα 19/07-25/07/12, σελίδα 54, http://epikaira.gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








