%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Σε παγκόσμια κλίμακα, σε γενικό πλαίσιο, κι όχι μόνο στη Μεσόγειο, έχει διαπιστωθεί ότι Συγκλίνουσες Λιθοσφαιρικές Πλάκες φιλοξενούν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Σε αυτό εξάλλου το περιβάλλον έχει ανακαλυφθεί το 20% του συνόλου των γιγαντιαίων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Δεν είναι λοιπόν μία θεωρητική προσέγγιση μόνο, αλλά ένα πρακτικό δεδομένο της έρευνας του τομέα. Στην υπεράκτιο Νότια Κρήτη, δηλαδή στην ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, υπάρχει σύγκλιση τεκτονικών πλακών και ταυτόχρονη παρουσία μεγάλου πάχους πετρελαιοπιθανών ιζημάτων που κυμαίνονται από 8 χιλιόμετρα πάχους μέχρι και 12 χιλιόμετρα πάχους κάτω από το πυθμένα της θάλασσας. Αυτά είναι δύο από τα αντικειμενικά δεδομένα της περιοχής όσο αφορά στην αναζήτηση υδρογονανθράκων. O Αντώνης Φώσκολος της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά και του Πολυτεχνείου Κρήτης και ο Alain Bruneton του Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου (ΒΕΙCIP) αναζήτησαν πιθανούς στόχους κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων στην περιοχή (κυρίως Φυσικού Αερίου) στηριζόμενοι κυρίως στις σχετικά πρόσφατες Σεισμικές Καταγραφές Ανάκλασης των Caroline Huguen και Jean Mascle στην υπεράκτιο Νότια Κρήτη. Οι καταγραφές αυτές πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια του υποθαλάσσιου προγράμματος INSU-CNRS της Γαλλίας και χρηματοδοτήθηκαν κατά κύριο λόγο από την Εταιρεία EXXON-MOBIL. Έχει γίνει αντιληπτό τώρα ότι με τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, όλες οι έρευνες τέτοιου τύπου θα είναι προσβάσιμες από την Ελλάδα και οι επόμενες θα πρέπει να γίνονται με την άδειά της. Όλες αυτές οι καταγραφές λοιπόν δείχνουν με σαφήνεια ότι Νότια της Κρήτης υπάρχουν σημαντικά Συμπλέγματα πετρελαιοπιθανών ιζημάτων πτυχώσεων και λεπιώσεων του Πρίσματος Επαύξησης (Accretionary Prism Complexes) που βρίσκονται μέσα στην Μεσογειακή Ράχη.
Με δεδομένο ότι σε όλες σχεδόν τις περιοχές του κόσμου η παρουσία λεπιώσεων και πτυχώσεων Πρίσματων Επαύξησης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με παρουσία και ανακαλύψεις κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, ο Αντώνης Φώσκολος και ο Alain Bruneton με ανακοίνωσή τους στην Ακαδημία Αθηνών έδειξαν ότι ιδιαίτερα στο Λιβυκό Πέλαγος έχουμε σημαντικές κατ’ αναλογίαν πιθανότητες ύπαρξης υποθαλάσσιων κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων. Οι σεισμικές καταγραφές της INSU-CNRS διέρχονται πάνω από Ηφαίστεια Ροής Λάσπης τα οποία ως γνωστόν είναι εστίες παραγωγής υδρογονανθράκων της τάξης των εκατομμυρίων ετών. Τα Λασποηφαίστεια συνδέονται άμεσα με την τροφοδοσία παρακείμενων γεωλογικών ιζημάτων του πρίσματος επαύξησης και τελικά την δημιουργία σημαντικών συγκεντρώσεων αερίων υδρογονανθράκων. Γι’ αυτό το λόγο, θεωρούνται άμεσες ενδείξεις της παρουσίας των υδρογονανθράκων. Ιδιαίτερα οι σεισμικές αυτές έρευνες δείχνουν ότι μέσα στην Μεσογειακή Ράχη ειδικά γύρω από την Κρήτη, υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός ενεργών Λασποηφαιστείων. Αυτός ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της Κύπρου, ο οποίος ήταν ένα από τα κριτήρια προσέλκυσης των εταιρειών στο δεύτερο γύρο αδειοδότησης με τα 12 οικόπεδα που έληξε φέτος. Εξάλλου η Γεωχημική ανάλυση των εκπεμπόμενων φυσαλίδων μεθανίου από υπάρχοντα στην περιοχή ενεργών Ηφαιστείων Λάσπης δείχνει ότι η προέλευσή τους είναι θερμογενής. Αυτό αποδεικνύει ότι οι Αέριοι Υδρογονάνθρακες των Λασποηφαιστείων προέρχονται από την διάσπαση του Πετρελαίου σε βάθος, πράγμα το οποίο αναβαθμίζει σημαντικά την αξία της περιοχής για τυχόν ανακαλύψεις σε βαθύτερους ορίζοντες και κοιτασμάτων πετρελαίου. Το μέγεθος της Μεσογειακής Ράχης ξεπερνά τα 80.000 km2, εκ των οποίων τα 60.000 km2 βρίσκονται μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ περιλαμβάνοντας σημαντικούς όγκους Πρισμάτων Επαύξησης. Η παρουσία τους αρχίζει από τις υπεράκτιες περιοχές δυτικά της νήσου Κεφαλληνίας, ταξιδεύει δυτικά της Πελοποννήσου, συνεχίζει κάτω από την Κρήτη και καταλήγει στις υπεράκτιες περιοχές της Κύπρου. Αυτή η συγκεκριμένη περιοχή αλλά και η περιοχή που βρίσκεται στην επαφή της Μεσογειακής ράχης και των παρακείμενων αβυσσικών πεδιάδων της Μεσογείου αξίζει να διερευνηθεί σε βάθος μέσω κατάλληλης προσέλκυσης ερευνητικών επενδύσεων Πετρελαϊκών Εταιρειών δεδομένου ότι από τα 877 γιγαντιαία κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που υπάρχουν στον κόσμο τα 71 από αυτά απαντήθηκαν μέσα σε συγκροτήματα Πρισμάτων Επαύξησης, Mann et., al., 2003. Βέβαια, για να τύχει επιτυχίας μία τέτοια προσπάθεια προσέλκυσης στρατηγικών επενδύσεων προϋποθέτει γεωπολιτικές συνέργειες και υιοθέτηση σημαντικών επιμέρους επενδυτικών οικονομικών κινήτρων, συμβατών με την γεωλογική πολυπλοκότητα, τις τεχνικές προκλήσεις και τις γενικότερες προσδοκίες της περιοχής. Αυτός είναι λοιπόν ο στόχος μας μέσω της ελληνικής ΑΟΖ.
Πηγή - Ηλίας Κονοφάγος, Νίκος Λυγερός
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
