Όταν έγινε το αδύνατο

Στους Ηλία Κ. και Αντώνη Φ.

Ηλίας : Ποιος θα το πίστευε πριν μερικούς μήνες;

Αντώνης: Πριν μερικές εβδομάδες θέλεις να πεις.

Ηλίας : Κι αν σκεφτείς ότι το παλεύαμε εδώ και χρόνια…

Αντώνης: Δεν πίστευα εγώ ο ίδιος ότι θα το ζούσα αυτό το θαύμα.

Ηλίας : Εσύ; Εσύ που είσαι ο μεγαλύτερος από όλους μας;

Αντώνης: Ναι εγώ! Γι’ αυτόν τον λόγο…

Ηλίας : Κι όμως το αδύνατο ήταν έτοιμο. Έπρεπε απλώς να το αποφασίσουμε.

Αντώνης: Τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα.

Ηλίας : Γι’ αυτό το λέω αυτό.

Αντώνης: Γέρασα, Ηλία, ενώ το απέραντο γαλάζιο ήταν κλειστό για μένα.

Ηλίας : Για όλη την Ελλάδα ήταν κλειστό.

Αντώνης: Πάλι καλά που ήρθε το παράξενο άνοιγμα!

Ηλίας : Αλλιώς θα περιμέναμε ακόμα.

Αντώνης: Ηλία, πες το, πες το, ότι έγινε!

Ηλίας : Ξανά;

Αντώνης: Και βέβαια! Θέλω να το χορτάσω…

Ηλίας : Αντώνη, το αδύνατο έγινε!

Αντώνης: Αν ήξερες πόσο χαίρομαι!

Ηλίας : Πόσο;

Αντώνης: Μου έρχεται να πεθάνω από χαρά...

Ηλίας : Ε, όχι τώρα !

Αντώνης: Τώρα σου λέω, τώρα.

Ηλίας : Αν το κάνεις τώρα, ξέρεις ποιος θα σε σκοτώσει...

Αντώνης: Ναι, το επικίνδυνο τέρας.

Ηλίας : Ακριβώς.

Αντώνης: Θα θέλει πάλι να δουλέψουμε...

Ηλίας : Ξέρεις τι λέει;

Αντώνης: Τι λέει πάλι;

Ηλίας : Μόνο οι άπειρες εργασίες δικαιολογούν την ύπαρξη.

Αντώνης: Και οι άπειρες αντοχές την επιτρέπουν!

Ηλίας : Λοιπόν, περίμενες αυτή την ψηφοφορία στην Βουλή.

Αντώνης: Όσο τίποτα άλλο!

Ηλίας : Και τώρα που έγινε;

Αντώνης: Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έγινε. Πες στο ξανά!

Ηλίας : Η Ελλάδα έχει πια απέραντο γαλάζιο.

Αντώνης: Μου ‘ρχεται να πετάξω.

Ηλίας : Πάνω στη θάλασσα.

Αντώνης: Πού αλλού;

Ηλίας : Μετά...

Αντώνης: Μετά από τί;

Ηλίας : Δεν τελειώσαμε ακόμα...

Αντώνης: Τι εννοείς;

Ηλίας : Τώρα αρχίζει το έργο!

Αντώνης: Κι ο άλλος πού είναι;

Ηλίας : Μας περιμένει ήδη!

Αντώνης: Πού;

Ηλίας : Στο ανύπαρκτο σημείο!

Αντώνης: Άπονη ζωή!

Ηλίας : Εσύ το πες τώρα.

Αγκαλιάζονται από χαρά!

Πηγή   -   Νίκος Λυγερός