ΑΟΖ και θέσεις εργασίας
Ένας τρόπος έμμεσος για να αντιληφθούμε την αξία της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης είναι να εξετάσουμε τις επιπτώσεις της στον αριθμό των θέσεων εργασίας. Για να γίνει αυτή η μελέτη επί του πρακτέου μπορούμε να αναλύσουμε αληθινούς αριθμούς του τομέα του φυσικού αερίου που έχουν αντίκτυπο στην γενική οικονομία των ΗΠΑ μέσω των θέσεων εργασίας. Το φυσικό αέριο στην Αμερική υποστηρίζει σχεδόν 3 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Αυτό είναι σε γενικό επίπεδο, αλλά είναι προτιμότερο να εξετάσουμε αυτό τον αριθμό με αναλυτικά δεδομένα. Έτσι αν μετρήσουμε τις θέσεις εργασίας το 2006, το 2007 και το 2008 βρίσκουμε: 517.233, 586.501, 622.411 για τις άμεσες, 620.061, 693.957, 723.102 για τις έμμεσες και 1.282.248, 1.412.041, 1.482.801 για τις δευτερεύουσες και συνολικά έχουμε: 2.419.542, 2.692.499 και 2.828.314. Αυτά τα νούμερα όχι μόνο δεν είναι εξωπραγματικά, αλλά υποστηρίζουν επί του πρακτέου ένα ευκολότερο τομέα της οικονομίας.
Ένας άλλος έμμεσος τρόπους ανάλυσης των δεδομένων είναι η εξέταση της οικονομικής μελέτης που έκανε το Ινστιτούτου Κοινωνικών και Οικονομικών Ερευνών του Πανεπιστημίου της Αλάσκας για την εκμετάλλευση των περιοχών: Beaufort Sea, Chukchi Sea και North Aleutian Basin.
Για τα επόμενα 50 χρόνια, εκτιμούν ότι θα υπάρχουν 6.000 θέσεις εργασίας ανά έτος, σε άμεσο επίπεδο, με μία κορυφή το 2038 με 9.500 θέσεις εργασίας. Και για την ίδια περίοδο, αν βάλουμε μαζί όλες τις θέσεις εργασίας, τότε έχουμε 35.000 ανά έτος και μία κορυφή πάλι το 2038 με συνολικά 50.000 θέσεις εργασίας. Βέβαια η μελέτη είναι ακόμα πιο αναλυτική και εξετάζει ακόμα και τις θέσεις εργασίας ανά γεωγραφική περιοχή. Ο δικός μας ο στόχος όμως είναι απλώς να αναδείξουμε την τάξη μεγέθους, όταν μιλούμε για έρευνες που γίνονται offshore, που είναι το ανάλογο από τις έρευνες που θα γίνουν στην ελληνική ΑΟΖ.
Θα μπορούσαμε βέβαια να δώσουμε και το παράδειγμα της Alberta, όπου εργάζονται 11.000 μηχανικοί κοιτασμάτων, 9.000 γεωλόγοι πετρελαίου και 440 εταιρείες πετρελαίου, αλλά όπως είπαμε το θέμα είναι διαφορετικό.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι στην Ελλάδα μέσω της ΑΟΖ μας μπορούμε να δημιουργήσουμε πραγματικές θέσεις εργασίας αξίας και σταθερές. Διότι ο στόχος μας για την πατρίδα μας είναι πάντα βέβαια οι άνθρωποι. Η εξόρυξη και η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην ελληνική ΑΟΖ θα επιτρέψει τη μείωση της εξάρτησης μας, τη μείωση των εξόδων μας και την αύξηση των θέσεων εργασίας. Αυτό είναι το νοητικό σχήμα που πρέπει να έχει στο μυαλό του κάθε βουλευτής, όταν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ.
Πηγή - Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











