Οικονομικά δεδομένα και στρατηγική της ΑΟΖ
Ακόμα και αν κάνουμε μία πολύ συντηρητική προσέγγιση, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες και αξιολογήσεις έγκυρων πετρελαϊκών οίκων, τα αναμενόμενα (με 50% πιθανότητα) αποθέματα Φυσικού Αερίου και Πετρελαίου του Αιγαίου Πελάγους ανέρχονται σε περίπου 1,5 Δις αντίστοιχα βαρέλια πετρελαίου, του Ιονίου Πελάγους σε περίπου 2 Δις αντίστοιχα βαρέλια, του Λιβυκού Πελάγους Νότια της Κρήτης σε περίπου 20 Δις αντίστοιχα βαρέλια και της Λεκάνης του Ηροδότου Νοτιο-Ανατολικά της Κρήτης σε περίπου 13 Δις αντίστοιχα βαρέλια. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα αμέσως μετά την ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ θα πρέπει η Ελλάδα να προχωρήσει το συντομότερο σε ουσιαστικές συνομιλίες με τα γειτονικά Κράτη για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και την δημιουργία κατάλληλου πολιτικού κλίματος. Περιοχές όπως το Αιγαίο πέλαγος (περιορισμένα αποθέματα) και η Λεκάνη του Ηροδότου (απαιτείται ιδιαίτερη προετοιμασία) δεν θα ήταν σκόπιμο να τύχουν προς το παρόν προτεραιότητας ερευνητικού πετρελαϊκού ενδιαφέροντος.
Η οριοθέτηση όμως της ΑΟΖ με την Κύπρο που αναφέρεται στην λεκάνη του Ηροδότου πρέπει να προχωρήσει άμεσα λόγω της προταθείσας διαδρομής ηλεκτρικού καλωδίου EuroAsia Interconnector και του αγωγού φυσικού αερίου όπου εκεί παίζουν μαζί μας ένα πολύ σημαντικό ρόλο η Κύπρος και το Ισραήλ. Με δεδομένη την σημερινή οικονομική κρίση προτεραιότητά μας θα πρέπει να είναι η μαζική προσέλκυση επενδύσεων για τυχόν ανακάλυψη κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων ιδιαίτερα Νότια της Κρήτης (80% πιθανότητα για παρουσία Φυσικού Αερίου) και στο Ιόνιο Πέλαγος (80% πιθανότητα για παρουσία πετρελαίου) όπου είναι σημαντικό να λειτουργήσουμε αποτελεσματικά με την Ιταλία αφού υπάρχει πλαίσιο συνεκμετάλλευσης για τον στόχο κοιτάσματος «Πύρρος». Κύριος στόχος μας θα πρέπει να είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας το συντομότερο δυνατόν. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την προκήρυξη ταυτόχρονα σε διαγωνισμό μεγάλου αριθμού θαλασσίων οικοπέδων, ακριβώς όπως έκανε πρόσφατα η Κύπρος. Να υπενθυμίσουμε ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση προκήρυξε συνολικά όλα τα διαθέσιμα οικόπεδα της νότιας Κυπριακής ΑΟΖ (1+ 12 οικόπεδα). Εμφανίστηκαν 30 σημαντικές Εταιρείες Πετρελαίου με προσφορές για 9 από αυτά (τώρα έχουν τελειώσει οι αξιολογήσεις των εταιρειών από την Κύπρο και αναμένεται το Νοέμβριο η υπογραφή των σχετικών Συμβάσεων). Αν επιπλέον σκεφτούμε ότι η συμφωνία Κύπρος-Ισραήλ έγινε το 2010 και η ανακάλυψη φυσικού αερίου το 2011, ακόμα και αν είμαστε συντηρητικοί, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η παραπάνω διαδικασία θα επιτρέψει εντός διετίας στην χώρα μας τον εντοπισμού πιθανών κοιτασμάτων, η αξία των οποίων θα μπορούσε να προεξοφληθεί αμέσως στην Διεθνή Αγορά του Πετρελαίου.
Είναι δυνατόν μια ταυτόχρονη προκήρυξη παραχώρησης π.χ. ομάδας 20 υποθαλασσίων οικοπέδων να αποδώσει στατιστικά εντός πενταετίας ανακαλύψεις κατ’ ελάχιστον 3 κοιτασμάτων μεγέθους π.χ. Κυπριακής Αφροδίτης δηλαδή συνολικά περίπου 600 Δις m3 Φυσικού Αερίου και αναμενόμενης συνολικής σημερινής ακαθάριστης αξίας της τάξης των περίπου $90 Δις. Με βάση τις ισχύουσες Συμβάσεις παραχώρησης περί το 75% της παραπάνω αξίας αντιπροσωπεύει κατά κανόνα στην αγορά το καθαρό μερίδιο του Δημοσίου δηλαδή περίπου $68 Δις. Εάν δε στις 3 επόμενες πενταετίες επαναληφθούν από στατιστική άποψη τα παραπάνω αποτελέσματα τότε είναι δυνατόν το συνολικό όφελος του δημοσίου μέσα στην πρώτη 20ετία να μπορέσει να φθάσει στο επίπεδο των περίπου $270 Δις. Εάν δε εντός της παραπάνω 20ετίας αποδειχθεί τελικά ότι το 1/4 από τα ανακαλυφθέντα κοιτάσματα ήταν κοιτάσματα Πετρελαίου αντί Φυσικού Αερίου τότε το συνολικό όφελος του Ελληνικού Δημοσίου θα μπορούσε να φθάσει στο επίπεδο του περίπου $1,2 Τρις.
Πηγή - Ηλίας Κονοφάγος, Αντώνης Φώσκολος, Νίκος Λυγερός
Ετικέτες
Κονοφάγος,
Στρατηγική,
Φώσκολος,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











