%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Την ώρα που στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα μερικοί καθυστερημένοι που αναρωτιούνται αν πρέπει να θεσπίσουμε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, η Κύπρος έχει προχωρήσει τόσο πολύ από το 2004, αφού απέρριψε το Σχέδιο Ανάν και εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την δική της ΑΟΖ, που αναγκάζει την Τουρκία να κάνει υποχρεωτικές κινήσεις λόγω των υδρογονανθράκων. Το πιο ενδιαφέρον που ξεχνούν βέβαια οι δικοί μας ραγιάδες, είναι ότι ενώ η Τουρκία δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας αναγκάζεται να φλερτάρει με τον ανύπαρκτο κόσμο, που διαχειρίζεται την εκμετάλλευση αυτού του τομέα. Όταν ακούμε τον Υπουργό Εξωτερικών να προσπαθεί να βρει επιχειρήματα συνεργασίας με την Κύπρο, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε εισχωρήσει στη σφαίρα του αδιανόητου για πολλούς από τους δικούς μας που κατηγορούσαν άδικα τον Κρανιδιώτη αλλά και τον Παπαδόπουλο όταν επινοούσαν τις ευρωπαϊκές τους κινήσεις για ν' αλλάξει το κυπριακό και να γίνει όντως και επί του πρακτέου ένα διεθνές πρόβλημα. Και τώρα μετά από τόσα χρόνια δικαίωσης υπάρχουν ακόμα άτομα που δεν μπορούν να παραδεχθούν τα λάθη τους και προσπαθούν να τα παρουσιάσουν ως ανώδυνα. Η ιστορία όμως καταγράφει τα πάντα και τώρα βλέπουμε ξεκάθαρα τις επιπτώσεις μερικών στρατηγικών κινήσεων, οι οποίες ήταν ουτοπικές.
Η Τουρκία που ήταν πάντα κάθετα εναντίον στην έννοια της ΑΟΖ, λόγος ο οποίος εξηγεί γιατί δεν υπέγραψε το Δίκαιο της Θάλασσας, είναι τώρα υποχρεωμένη να διαχειριστεί με ελιγμούς μάλιστα το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ. Πιο πρακτικά όταν η Τουρκία μιλά και μόνο για τη Κύπρο την ώρα που αυτή έχει την ευρωπαϊκή προεδρία, ενώ είχε δηλώσει ότι θα παγώσει τις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση, καταλαβαίνουμε όλοι ότι το γελοίο δεν σκοτώνει. Επιπλέον, όταν η Τουρκία για να δελεάσει την Κύπρο, εξηγεί ότι αποτελεί τον ασφαλέστερο και συντομότερο δρόμο για να περάσει το φυσικό αέριο της Κύπρου και να τροφοδοτήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η δήλωση αποδεικνύει και τη δειλία μερικών δικών μας όσον αφορά στη θεματολογία τους περί πολέμου. Όχι μόνο η Τουρκία δεν κάνει καμία κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά προσπαθεί απεγνωσμένα να πλασάρει τον εαυτό της προς αυτήν την νέα ενεργειακή αγορά, όπου η Κύπρος θα παίξει ένα κυρίαρχο ρόλο. Δηλαδή με απλά λόγια, η Κύπρος μέσω της ΑΟΖ της και βέβαια των υδρογονανθράκων της, έχει καταφέρει όχι μόνο ν’ αλλάξει την τοπική κατάσταση αλλά έχει μετατρέψει και το γενικότερο τοπίο προς όφελος της αξιοποιώντας γεωστρατηγικά την οικονομική ισχύ της. Αν αυτό δεν επαρκεί σε μερικούς δικούς μας για να προωθήσουν την ελληνική ΑΟΖ είναι μάλλον ότι έχουν άλλα συμφέροντα.
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
