
Νέα επιτυχία της κυπριακής ΑΟΖ

Με το δεύτερο γύρο παραχώρησης, η Κύπρος κατάφερε ένα νέο επίτευγμα. Συνεχίζει ακατάπαυστα την πορεία της στον τομέα της ενέργειας χάρη στην τεχνογνωσία του Σόλωνα Κασσίνη του μαχητή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ο οποίος συνεχίζει το έργο του δίχως να δίνει σημασία στους ραγιάδες και προσπερνώντας κάθε διαδικαστικό εμπόδιο. Επί του πρακτέου, η Κύπρος αρχίζει να γεμίζει τη σκακιέρα της ΑΟΖ της με πολύτιμα κομμάτια που της δίνουν όλο και περισσότερη αξία. Τώρα δεν υπάρχει πια μόνο το οικόπεδο 12 με το περίφημο κοίτασμα Αφροδίτη έρχονται άλλα τέσσερα οικόπεδα να συμπληρώσουν αυτήν την πρώτη επιτυχία. Αυτά τα οικόπεδα έχουν επιπλέον την ιδιότητα να βρίσκονται κοντά στα όρια της κυπριακής ΑΟΖ. Πιο συγκεκριμένα το οικόπεδο 11 εφάπτεται με την αιγυπτιακή ΑΟΖ και το οικόπεδο 3 εφάπτεται με τη λιβανέζικη ΑΟΖ. Συμπληρωματικά λειτουργούν τα οικόπεδα 2 και 9 που επιτρέπουν ένα ενιαίο πλαίσιο, με την τοπολογική έννοια, μεταξύ των 5 οικοπέδων. Τώρα πια το οικόπεδο 12 δεν είναι απομακρυσμένο από την Κύπρο αλλά ενώνεται με αυτή μέσω των οικοπέδων 9 και 2. Από την ενεργειακή πλευρά δεν είναι τυχαίο ότι τα οικόπεδα 9 και 11 αγγίζουν το οικόπεδο 12 όπου η ύπαρξη φυσικού αερίου είναι δεδομένη. Πιο αναλυτικά η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Κύπρου σημαίνει ότι συνεχίζουν οι τελικές διαπραγματεύσεις για τα τεμάχια 2, 3, 9 και 11. Η διαδικασία αυτή αφορά πλέον την ιταλική εταιρεία ΕΝΙ για το οικόπεδο 2, την κορεατική εταιρεία Gogas για το οικόπεδο 3, την γαλλο-ρωσική κοινοπραξία για το οικόπεδο 9 και τη γαλλική εταιρεία TOTAL για το οικόπεδο 11.
Πιο συγκεκριμένα, η κοινοπραξία αποτελείται από τη γαλλική Total E&P Activities και τις δύο ρωσικές εταιρείες Novatec και GP Global Resources. Γίνεται λοιπόν κατανοητό σε όλους ότι αυτή η νέα επιτυχία της Κυπριακής ΑΟΖ έχει και γεωπολιτικές επιπτώσεις. Δύο από τις εταιρείες είναι ευρωπαϊκές με μεγάλη παράδοση στον τομέα των υδρογονανθράκων και δύο ρωσικές και μια ασιατική. Η Κύπρος κατάφερε με αυτόν τον τρόπο να συγκεντρώσει ξένες χώρες στην ΑΟΖ της, πράγμα το οποίο την ενισχύει ουσιαστικά. Επιπλέον πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι αυτά τα 4 νέα οικόπεδα αποτελούν την πρώτη φάση αυτού του δεύτερου γύρου παραχώρησης που συνεχίζεται βέβαια με άλλα 5 οικόπεδα: 5,6,7,8 και 13. Η Κύπρος ακολουθεί τη διεθνή πρακτική και δίνει σταδιακές αδειοδοτήσεις. Σε κάθε περίπτωση με αυτήν την πρώτη φάση, ο ενεργειακός της τομέας αποκτά μια συνεκτικότητα, η οποία είναι τοποστρατηγικά πάρα πολύ σημαντική αφού ενώνει την Κύπρο άμεσα με το περίφημο οικόπεδο 12. Ένα άλλο σημαντικό παράγοντα που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι το ποσοστό της Κύπρου μετά τα ανακτήσιμα έξοδα θα προσεγγίζει το 70%. Επιπλέον λόγω του συμβολαίου, οι εταιρείες πρέπει να καταβάλουν bonus υπογραφών, που σημαίνει πρακτικά ότι η Κύπρος θα έχει άμεσα έσοδα με την υπογραφή. Το όλο πλαίσιο δείχνει όχι μόνο τη στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουμε, αλλά δικαιώνει και τη μνήμη του Τάσου Παπαδόπουλου που τόσο προώθησε το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











