Νέα δεδομένα στο κοίτασμα Αφροδίτη
Καθώς ξέρουμε το κοίτασμα Αφροδίτη βρίσκεται ακριβώς πάνω στη γραμμή οριοθέτησης της ΑΟΖ της Κύπρου και του Ισραήλ. Λόγω της συμφωνίας λοιπόν, υπάρχει πλαίσιο συνεκμετάλλευσης 50% - 50%, όπου και να βρίσκεται η γεώτρηση πάνω στο κοίτασμα Αφροδίτη. Η πρώτη γεώτρηση που έγινε από την αμερικάνικη εταιρεία Noble τον Δεκέμβριο του 2011 απέδειξε ότι βρίσκεται μεγάλη ποσότητα φυσικού αερίου. Και τώρα περιμένουμε τη δεύτερη γεώτρηση της ίδιας εταιρείας το πρώτο τρίμηνο του 2013. Στο ενδιάμεσο όμως έχουμε νέα αποτελέσματα από την εταιρεία AGR, η οποία έκανε μία δεύτερη γεώτρηση στο Κοίτασμα Αφροδίτη στο σημείο Α2 που βρίσκεται στην ΑΟΖ του Ισραήλ. Η ανακοίνωση έγινε στο Όσλο στις 03/ 01/ 2013, ενώ η γεώτρηση πέτυχε τον στόχο της στις 02/ 01/ 2013. Το βάθος της γεώτρησης είναι 5652 μέτρα κάτω από τη θάλασσα, το οποίο εμπεριέχει 1707 μέτρα θαλάσσιας κολόνας. Στη διάρκεια της γεώτρησης βρέθηκαν πολλά στοιχεία και στίγματα που αποδεικνύουν την παρουσία υδρογονανθράκων και μάλιστα φυσικού αερίου.
Τώρα με την επιπλέον ανάλυση που έχει γίνει στα 5187 μέτρα κάτω από τη θάλασσα, έχουμε πια μία επιβεβαίωση των δεδομένων που είχαμε στη διάρκεια μέσω των τεστ, τα οποία είναι ηλεκτρικά, μαγνητικά και σεισμικά αλλά βέβαια και μέσω ραδιενέργειας. Έγιναν επίσης λιθολογικά τεστ και αναλύθηκε η σύνθεση και η πίεση των αερίων και των υγρών που βρέθηκαν σε αυτή τη νέα φάση. Η εταιρεία AGR εξηγεί πλέον με ξεκάθαρο τρόπο και άμεσο ότι έχει βρεθεί φυσικό αέριο και σε αυτή τη γεώτρηση. Με άλλα λόγια, για το ίδιο κοίτασμα έχουμε πια δύο γεωτρήσεις σε κάθε ΑΟΖ που αγγίζει το κοίτασμα Αφροδίτη, που αποδεικνύουν ότι όλη η δομή εμπεριέχει στα σημεία Α1 και Α2 φυσικό αέριο, πριν περάσουμε και στη δεύτερη γεώτρηση από την πλευρά της κυπριακής ΑΟΖ.

Έχουμε λοιπόν νέα επιστημονικά και αναλυτικά δεδομένα, που δεν είναι θεωρητικές εκτιμήσεις. Κατά συνέπεια, όποιες και να ήταν οι κατηγορίες και οι επιφυλάξεις ενάντια στην επιλογή της υψηλής στρατηγικής του Τάσσου Παπαδόπουλου, ανήκουν πια στο παρελθόν κι έχουμε περάσει σε μια νέα φάση για τα δεδομένα της Κύπρου. Θα ήταν καλό λοιπόν να βγάλουμε και τα δικά μας συμπεράσματα για να μην χάνουμε επιπλέον χρόνο με ρητορικές ερωτήσεις που δεν έχουν κανένα επιστημονικό χαρακτήρα.
Ας περάσουμε κι εμείς στην Ελλάδα στο επόμενο στάδιο για να αξιοποιήσουμε όσο πιο σύντομα γίνεται και να προετοιμαστούμε με την τεχνογνωσία μας, αλλά και με επιπλέον ερευνητικές μελέτες και αναλύσεις για το μεθεπόμενο στάδιο, που είναι ο τεμαχισμός της ελληνικής ΑΟΖ σε οικόπεδα όπως έχει η Κύπρος, για να περάσουμε στη αδειοδότηση και, βέβαια στους γύρους παραχώρησης, που είναι η αρχή της αξιοποίησης σε άλλη τάξη μεγέθους, αφού εισέρχονται άμεσα τα ποσά των bonus υπογραφών. Η Κύπρος δείχνει χειροπιαστά το παράδειγμα, έχουμε λοιπόν την ευθύνη πια να το ακολουθήσουμε για να βοηθήσουμε επί του πρακτέου την οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας.
Πηγή: Ηλίας Κονοφάγος, Νίκος Λυγερός
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











