
Χτυπήσαμε φλέβα …μαύρου χρυσού, ''Στο καρφί'' 18/03/2013

Του Στέλιου Βραδέλη...
Στην περιοχή μεταξύ του Καστελόριζου και της Νότιας Ρόδου βρίσκεται το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου στον κόσμο. Τα στοιχεία προέρχονται από γαλλική εταιρεία που έχει πραγματοποιήσει δεκάδες έρευνες στην περιοχή και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεων. Οι εκτιμήσεις είναι πως πρόκειται για κοίτασμα 50 δισεκατομμυρίων βαρελιών». Την αποκάλυψη αυτή, που επαναλαμβάνει στο «ΚΑΡΦΙ» ο κ. Αντώνης Φώσκολος, ομότιμος καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, την έχει αναλύσει εδώ και καιρό στον Αντώνη Σαμαρά.
Ο κ. Φώσκολος βρίσκεται στον Καναδά, όπου είναι καθηγητής στο Ινστιτούτο Πετρελαϊκής Ιζηματογενούς Γεωλογίας της καναδικής κυβέρνησης και επιστημονικός ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας Καναδά. Στις αρχές του Δεκεμβρίου, του ζητήθηκε να συναντήσει στο Μαξίμου τον Έλληνα πρωθυπουργό και να τον ενημερώσει για το μέγεθος των κοιτασμάτων στο ελληνικό υπέδαφος. Ο κ. Φώσκολος μαζί με τον Ηλία Κονοφάγο και τον Νίκο Λυγερό ήταν οι συντάκτες μιας έκθεσης που αποτύπωνε με πολλές λεπτομέρειες τα κοιτάσματα και εκτιμούσε πως μόνο στο βυθό νότια της Κρήτης βρίσκεται «θαμμένος» μαύρος χρυσός και φυσικό αέριο, η αξία των οποίων ξεπερνά το 1 τρισ. δολάρια. Στη συνάντηση ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε για το πλούσιο κοίτασμα φυσικού αερίου στην περιοχή του Κατάκολου, το οποίο υπολογίζεται στα 200 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς και για το πετρέλαιο που βρίσκεται εγκλωβισμένο στην ίδια περιοχή, αλλά και για το τεράστιο κοίτασμα στην περιοχή του Καστελόριζου, το οποίο εκτιμάται στα 50 δισεκατομμύρια βαρέλια ή, μεταφρασμένο σε ποσό, ξεπερνά τα 5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ποσά ικανά να προκαλέσουν ίλιγγο σε κάθε κυβέρνηση και ισχυρές εντάσεις στην περιοχή. Το κοίτασμα του Καστελόριζου βρίσκεται στα όρια της περιοχής που ορίζεται από την ελληνική ΑΟΖ, αλλά διεκδικείται με ένταση και από την τουρκική πλευρά.
Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως στην ημίωρη συνάντηση, κεκλεισμένων των θυρών, μεταξύ Αντώνη Σαμαρά και Ταγίπ Ερντογάν επετράπη μόνο η παρουσία ενός Έλληνα επιχειρηματία της Πόλης, που εκτελούσε χρέη διερμηνέα. Οι δύο ηγέτες, κατά τις ίδιες πληροφορίες, συμφώνησαν πως… διαφωνούν για το ποιος θα έχει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων. Η Άγκυρα δεν επιθυμεί με κανέναν τρόπο μια επανάληψη της ιστορίας της ΑΟΖ με την Κύπρο και, από την άλλη, στην Αθήνα υπάρχουν πολλοί θιασώτες της κυπριακής πολιτικής και πιέζουν σε περίπτωση που επαληθευτούν οι προβλέψεις των Γάλλων η Αθήνα να το κάνει όπως και η Λευκωσία.
Το «προξενιό» για τη συνάντηση των τριών επιστημόνων- ερευνητών με τον Αντώνη Σαμαρά το έκανε ο υπουργός ΥΠΕΚΑ, κ. Λιβιεράτος, που γνώριζε από την πανεπιστημιακή κοινότητα το έργο του κ. Φώσκολου και πως δεν επρόκειτο για κάποιο… χθεσινό που αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τη στιγμή και να πουλήσει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» στον Έλληνα πρωθυπουργό.
Τα τελευταία 15 χρόνια ο κ. Φώσκολος ήταν ένας από τους ελάχιστους που φώναζε πως το ελληνικό υπέδαφος είναι γεμάτο πετρέλαιο και πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου. Οι διαπιστώσεις του, που γι’ αυτόν βασίζονταν σε επιστημονικές εργασίες, είχαν λοιδορηθεί αρκετές φορές από ανθρώπους που τύχαινε να κατέχουν κρίσιμα πολιτικά πόστα αλλά είχαν επιλέξει να «θάψουν» τις επιστημονικές φωνές για το αντίθετο. Το 1996, με μια υπουργική απόφαση, δείγμα μοναδικής πολιτικής ανευθυνότητας, απαγορεύονταν διά νόμου οι έρευνες για την ύπαρξη ή μη πετρελαίου στον ελλαδικό χώρο. Έπρεπε να φτάσουμε στο 2010 να συσταθεί ειδικό υφυπουργείο, με τον Γιάννη Μανιάτη επικεφαλής, για να παραδεχτεί επιτέλους η επίσημη πολιτεία πως υπάρχουν κοιτάσματα και θα προσπαθήσουμε να τα εκμεταλλευτούμε.
Η δικαίωση για τον κ. Φώσκολο, αλλά και όσων επί τόσα χρόνια λοιδορήθηκαν ήρθε με την ολοκλήρωση των ερευνών του νορβηγικού πλοίου Nordicexplorer, τα επιστημονικά ευρήματα του οποίου ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, όπως ανακοίνωσε ο Σβέρε Στράντερες, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της PetroleumGeoServices(PGS). Η εταιρεία PGSπλήρωσε από την τσέπη της 120 εκατομμύρια ευρώ για να πραγματοποιήσει μια τεράστια έρευνα σε μια συνολική έκταση 12.431 χιλιομέτρων. Οι Νορβηγοί «όργωσαν» το Βόρειο Ιόνιο, τις περιοχές μεταξύ Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Κυθήρων, Κυπαρισσίας, Πύλου και τη Νότια Κρήτη. Η ανάλυση στις φουσκάλες μεθανίου που αναδύονται στην περιοχή του Κατάκολου αποκάλυψε, σύμφωνα με τον κ. Φώσκολο, πως κάτω από τις τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου βρίσκονται εγκλωβισμένες ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες πετρελαίου. «Οι φυσαλίδες των αερίων που διαφεύγουν από τον πυθμένα της θάλασσας αποτελούνται από μεθάνιο κατά 80%-90% και από υδρόθειο σε μικρότερο ποσοστό, κάτι που σημάνει πως υπάρχει πετρέλαιο – και μάλιστα εξαιρετικής ποιότητας, πολύ καλύτερης από αυτής των αραβικών χωρών».
«Η ύπαρξη των υδρογονανθράκων στον ελλαδικό χώρο είχε επιβεβαιωθεί με την ανακάλυψη των κοιτασμάτων του Πρίνου, του φυσικού αερίου στα νότια της Θάσου, του φυσικού αερίου στην Επανομή και του πετρελαίου στο Κατάκολο, αλλά και των επιφανειακών εμφανίσεων στην Ήπειρο. Παρόλα αυτά, η πολιτική επιλογή ήταν να μην αναζητήσουμε τα κοιτάσματα αυτά για χρόνια», υποστηρίζει ο κ. Φώσκολος. Στον πρωθυπουργό μετέφερε και τις υποψίες του εξαιτίας ποιων επί τόσα χρόνια η Ελλάδα καθόταν πάνω σε ένα θησαυρό χωρίς να κάνει τίποτα. «Τώρα θα είναι έγκλημα να πουληθεί η ΔΕΠΑ στους Ρώσους, που με την ανακάλυψη των ελληνικών κοιτασμάτων βλέπουν πως μπορούν να χάσουν μεγάλο μέρος της οικονομικής τους δύναμης, γιατί με αυτά τα αποθέματα η Ελλάδα πια θα μπορεί να τροφοδοτήσει την Ευρώπη για δεκάδες χρόνια. Η ΔΕΠΑ μπορεί να γίνει η νέα GASPROM και ακόμη μεγαλύτερη», αποκαλύπτει ο άνθρωπος που συνέδεσε την επιστημονική δουλειά του με αυτό που σήμερα θεωρείται πια πραγματικότητα και όχι παιχνίδι φαντασίας.
Πηγή: Στέλιος Βραδέλης, www.tokarfi.gr/index.php/news/1435-xtypisame-fleva-mayrou-xrysoy
Ετικέτες
Καστελλόριζο,
Υδρίτες μεθανίου,
Φώσκολος,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











