
Μέλλον, υδρίτες και Ελλάδα

Η Ιαπωνική Κρατική Εταιρεία JOGMEG πέτυχε την πρώτη υποθαλάσσια παραγωγή φυσικού αερίου από υπεράκτιες συγκεντρώσεις στερεών υδριτών μεθανίου, με την μέθοδο της αποσυμπίεσης. Αυτή η μέθοδος είναι πιο αποτελεσματική από την προηγούμενη μεθοδολογία που χρησιμοποιούσε ζεστό νερό. Το νοητικό σχήμα που ακολούθησαν είναι το εξής. Στο κοίτασμα υδριτών μεθανίου υπάρχει και φυσικό αέριο, το οποίο είναι εγκλωβισμένο στο κάτω μέρος. Η γεώτρηση δίνει πρόσβαση σε αυτό το σημείο και κατά συνέπεια στη συνέχεια αλλάζει την πίεση που προκαλεί μία θερμοδυναμική αλλαγή φάσης και επιτρέπει την αξιοποίηση του μεθανίου των υδριτών μέσω διπλού σωλήνα. Η JOGMEG δήλωσε ότι η εξόρυξη αυτή αποτελεί μέρος της προσπάθειας για την επίτευξη εμπορικής παραγωγής μέσα στα επόμενα 6 χρόνια. Από το 2001, η Ιαπωνία, η οποία εισάγει σχεδόν το σύνολο των ενεργειακών αναγκών της, έχει επενδύσει στην ανάπτυξη της τεχνολογίας για την αξιοποίηση αποθεμάτων ένυδρου μεθανίου των θαλασσών της, οι οποίες εκτιμάται ότι περιέχουν ποσότητες μεθανίου που αντιστοιχούν σε έντεκα έτη κατανάλωσης φυσικού αερίου στη χώρα. Πριν οι ειδικοί πίστευαν ότι οι υδρίτες υπάρχουν μόνο στις παγωμένες συνθήκες του εξώτερου ηλιακού συστήματος και είναι επιβεβαιωμένο στον πλανήτη Άρη. Σήμερα όμως γνωρίζουν ότι μεγάλες αποθέσεις υπάρχουν σε πολλά σημεία του θαλάσσιου πυθμένα, ακόμα και στην περιοχή του Αιγαίου. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η ελληνική ΑΟΖ, η οποία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη της Μεσογείου, έχει τα υψηλότερα αποθέματα Υδριτών Μεθανίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μας είχαμε αναφέρει, σε πιο πρακτικό επίπεδο, ότι σε μία συνολική έκταση 80.000 km2 της Υπεράκτιας Νότιας Κρήτης θα μπορούσαν να εντοπιστούν συγκεντρώσεις στερεών Υδριτών Μεθανίου που θα μπορούσαν να αποδώσουν στη χώρα από 20 μέχρι και 50 Τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Οι παραπάνω επισημάνσεις βασίστηκαν στις συστηματικές χαρτογραφήσεις των στερεών υδριτών της Μεσογείου από το Εθνικό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Γεωφυσικής και Ωκεανογραφίας της Τεργέστης, το Ινστιτούτο GEOAZUR της Γαλλίας, το Πανεπιστήμιο της Βρέμης και το Ινστιτούτο Ερευνών του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Είναι φανερό ότι ακόμη εάν στο μέλλον το 10% των παραπάνω 20 Τρις m3 συγκεντρώσεων υδριτών αποδειχθεί ότι είναι εκμεταλλεύσιμο αυτή η ποσότητα αντιπροσωπεύει τις σημερινές ανάγκες της Ελλάδος για 400 χρόνια περίπου. Σε συνέχεια εισήγησης της Ευρωβουλευτού Τζαβέλλα - η οποία αναφέρεται στην ΑΟΖ της Νοτιοανατολικής Μεσογείου - και σχετικής έγκρισης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του Ενεργειακού Οδικού Χάρτη 2050 της Ε.Ε., η Ελληνική Πολιτεία οφείλει το συντομότερο δυνατόν να αναδείξει τα αναμενόμενα μη συμβατικά κοιτάσματα των Ελληνικών Υδριτών συμπληρώνοντας σχετικά την κείμενη επί των Υδρογονανθράκων Νομοθεσία. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο οφείλει να προσαρμόσει την ισχύουσα περί των Υδρογονανθράκων σήμερα Νομοθεσία ώστε στο άμεσο μέλλον να καταστεί δυνατή η αξιοποίηση αυτή της μορφής κοιτασμάτων δηλαδή των μη συμβατικών υδρογονανθράκων. Ως γνωστόν η κείμενη Νομοθεσία δεν περιλαμβάνει ακόμη την Έρευνα και Παραγωγή τέτοιας μορφής συγκεντρώσεων μη συμβατικών Υδρογονανθράκων δηλαδή τους υδρίτες.
Πηγή: Αντώνης Φώσκολος, Ηλίας Κονοφάγος, Νίκος Λυγερός
Ετικέτες
Κονοφάγος,
Κρήτη,
Υδρίτες μεθανίου,
Φώσκολος,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











