http://www.primeminister.gov.gr/2013/07/29/12304
Συνάντηση του Πρωθυπουργού κ. Σαμαρά με τον Πρωθυπουργό της Ιταλίας κ. Letta
"Συζητήσαμε ακόμα για την αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πόρων της Ευρώπης, αλλά και εκείνων που βρίσκονται στη θαλάσσια περιοχή της Μεσογείου που μας αφορά περισσότερο. Οι εκτεταμένες ακτές των ευρωπαϊκών κρατών και τα νησιωτικά κράτη-μέλη δίνουν ιδιαίτερη γεωστρατηγική διάσταση στις θαλάσσιες ζώνες της Μεσογείου και αυτό πρέπει επίσης να το αναδείξουμε από κοινού.
Η Μεσόγειος θα παίζει όλο και σπουδαιότερο ρόλο στον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης και άλλωστε η ενέργεια είναι κρίσιμη στον αγώνα που δίνει όλη η Ευρώπη, για να κερδίσει και τη μάχη της ανταγωνιστικότητας. Και εδώ υπάρχουν πολύ μεγάλα περιθώρια κοινών πρωτοβουλιών ανάμεσα στα ευρωπαϊκά κράτη της Μεσογείου.
Ακόμα, μαζί με τον Ιταλό Πρωθυπουργό, υποστηρίζουμε από κοινού την ανάδειξη της Αδριατικής και του Ιονίου σε αυτό που ονομάζεται “macro-region”, μείζονα ευρωπαϊκή περιοχή θα την έλεγα, που θα επισπεύσει όλες τις συνέργειες για την αξιοποίηση και ανάπτυξη των πλουτοπαραγωγικών πόρων.
Τέλος, συζητήσαμε και για τις μεγάλες δυνατότητες συνεργειών και συνεργασίας που προσφέρει η δημιουργία του αγωγού TAP από το Αζερμπαϊτζάν έως την Ιταλία μέσω Ελλάδας. Ο TAP αποτελεί μια τεράστια επιτυχία για τις δυο χώρες μας και για τη μεταξύ τους συνεργασία. Ο αγωγός αυτός μετά την Ελλάδα, θα διασχίζει την Αλβανία, θα διαπερνά την Αδριατική. Είναι από τα μεγαλύτερα έργα υποδομής που έχουν γίνει ποτέ στη Νότια Ευρώπη και θα έλεγα ότι δίνει μια τελείως καινούργια διάσταση στον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης. Ο TAP υπογραμμίζει πόσο μεγάλα περιθώρια συνεργασίας έχουμε με την Ιταλία, όπως και με την Αλβανία. Και να φανταστεί κανείς ότι είμαστε μόνο στην αρχή μιας στρατηγικής που θα αναβαθμίσει εξαιρετικά τις χώρες μας."
http://www.primeminister.gov.gr/2013/07/29/12304
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











