Η ΑΟΖ ως στρατηγικός πλούτος της Ελλάδας
Όταν παλεύεις καθημερινά με προβλήματα τακτικής, δεν αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει λύση στρατηγική. Όταν λειτουργείς πάντα στα επείγοντα ή στην εντατική, ο χρόνος σου λείπει τόσο πολύ που δεν συνειδητοποιείς ότι τον χρειάζεσαι για να σκεφτείς διαφορετικά τη δράση σου. Διότι η δράση όταν δεν είναι προετοιμασμένη από την σκέψη όχι μόνο δεν έχει ουσία, αλλά το νόημά της είναι απλώς τυπικό. Δεν μπορεί να σκεφτεί πολλά γιατί σκέφτεται μόνο μετά τα τοπικά προβλήματα. Το πρόβλημα της ελληνικής ΑΟΖ, και το μοναδικό, είναι η εμβέλεια της. Γι’ αυτό το λόγο, τα περισσότερα άτομα δεν καταλαβαίνουν και τη σημασία της και βέβαια δεν βλέπουν ότι είναι το μέλλον την Ελλάδας. Ενώ επί της ουσίας η ελληνική ΑΟΖ υπάρχει ήδη και επηρεάζει τις σχέσεις της με τα άλλα κράτη και με τις συμμαχίες μας. Η Ελλάδα δεν είναι πια μια μικρή χώρα χωρίς προοπτικές που τρώει τα παιδιά της. Η Ελλάδα αποκτά σιγά σιγά μια στρατηγική οντότητα που αποτελείται από την υλοποίηση της επινόησης της θαλάσσιας υψηλής στρατηγικής μας. Δεν είναι μόνο ότι η Ελλάδα αλλάζει με την ΑΟΖ, αλλά ότι αποκτά μέλλον και αυτοί που δεν το βλέπουν ανήκουν ήδη στο παρελθόν. Τώρα πια οι επιφυλάξεις μοιάζουν με κουτσομπολιά που έχουν μερικοί για να μπορούν να πουν και κάτι για να πείσουν τον εαυτό τους ότι υπάρχουν. Σημασία έχει μόνο η ελληνική ΑΟΖ για τους Έλληνες του μέλλοντος που ζουν ήδη από τώρα, για τους φοιτητές που κάνουν ήδη εργασίες για τις διαπραγματεύσεις των οριοθετήσεων, για τα καράβια LNG, για τη θαλάσσια γεωλογία, για τους μαχητές που εδώ και χρόνια παλεύουν να πείσουν τους πάντες, για τους οραματιστές που βλέπουν ήδη τις προβλέψεις γιατί σκέφτονται συνεχώς και συνεχίζουν ακάθεκτοι έως το τέλος που θα δείξει σε όλους τους δικούς μας την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Γι’ αυτό τώρα, όσοι καταλαβαίνουν τα νοητικά σχήματα της στρατηγικής είναι προετοιμασμένοι για την τελική ευθεία της ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ. Άρα η διαφορά είναι απλώς θέμα χρόνου. Και η διαφορά κάνει τη διαφορά. Η ελληνική ΑΟΖ είναι το αποτέλεσμα μιας βαθιάς στρατηγικής σκέψης, γι’ αυτό και θα γίνει κατανοητή στους περισσότερους όταν και μόνο όταν τη δουν, διότι οι γέφυρες του χρόνου φαίνονται μόνο όταν έγιναν.
Ετικέτες
Στρατηγική,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











