Ν. Λυγερός - Η τακτική δεν είναι στρατηγική

Όταν κάνεις τακτικές κινήσεις και θεωρείς ότι είναι στρατηγικές πράξεις είναι απλώς ότι δεν κατάλαβες ότι η τακτική δεν είναι στρατηγική. Δεν ενδιαφέρει κανέναν η εξιλέωση σε εθνικό επίπεδο. Αυτό που έχει σημασία είναι μια εθνική στρατηγική. Κατά συνέπεια οι κινήσεις εντυπωσιασμού δεν εντυπωσιάζουν παρά μόνο τους καθυστερημένους. Εδώ τα πράγματα είναι κρίσιμα και πρέπει να διαχωριστούν ορθολογικά για να περάσουμε στο επόμενο στάδιο. Το προαπαιτούμενο, όμως, είναι να υπάρξει τουλάχιστον ένα στρατηγικό μείγμα, δηλαδή να υπάρξει μια σύγκλιση που τείνει προς ένα γενικό αποτέλεσμα που να είναι σημαντικό για την πατρίδα μας. Ένα από αυτά τα σημεία είναι το θέμα του θαλάσσιου οικοπέδου 2 με τα κοιτάσματα Πύρρος και Αχιλλέας, αφού μετά την αξιολόγηση της ορθότητας της υποψηφιότητας της τριπλής κοινοπραξίας θα πρέπει να πετύχουμε μια συμφωνία προς όφελος μας και προς όφελος των επόμενων, αφού τα συμβόλαια εξόρυξης έχουν μια διάρκεια 25-30 ετών. Το ποσοστό που πρέπει να πετύχουμε είναι ανεξάρτητο από το bonus υπογραφής που θα πάρουμε άμεσα με την υπογραφή του συμβολαίου, αλλά αυτή η πράξη θα είναι ενδεικτική της συνέχειας. Συνεπώς στο Υπουργείο Ενέργειας θα πρέπει να παραχθεί έργο για να αξιοποιήσουμε αυτό το στρατηγικό μέσο. Επί του πρακτέου θα έχουμε μια συμβουλευτική για να διαχειριστούμε τη διαπραγμάτευση, αφού το αποτέλεσμα πρέπει να είναι θετικό, και μάλιστα πολύ θετικό, για να μπορούμε να πούμε ότι πετύχαμε ένα στρατηγικό στόχο και αυτό δεν γίνεται με δογματισμό και με ανίκανους αρμόδιους, αλλά με στρατηγικές ικανότητες.

http://lygeros.org/articles?n=20532&l=gr