Βενιζέλος: «Η ΑΟΖ θα τεθεί στο επίκεντρο της ελληνικής Προεδρίας»
«Οι θαλάσσιες ζώνες αποτελούν κεντρική προτεραιότητα της προσεχούς ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκή Ενωση», υπογράμμισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών Βαγγέλης Βενιζέλος, μιλώντας την Πέμπτη κατά την παρουσίαση, στο υπουργείο Εξωτερικών, του βιβλίου τού πρώην υφυπουργού Εξωτερικών Χρήστου Ροζάκη «Η αποκλειστική οικονομική ζώνη και το διεθνές δίκαιο».
Στην παρουσίαση παρέστη και ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, με τον οποίο συναντήθηκε ο κ. Βενιζέλος.
Οπως είπε ο κ. Βενιζέλος, συμφώνησε με την ιταλική κυβέρνηση, που ασκεί την Προεδρία της ΕΕ μετά την Ελλάδα κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2014, να αποτελέσει η επόμενη χρονιά «μεσογειακό έτος», με έμφαση στις ολοκληρωμένες θαλάσσιες πολιτικές, σε συνδυασμό με τις πρωτοβουλίες της Επιτροπής για την ανάδειξη των θαλάσσιων και μεσογειακών πτυχών των ευρωπαϊκών πολιτικών.
Το πιο σημαντικό γεγονός των τελευταίων 40ετών είναι η έναρξη πραγματικών ερευνών για τον εντοπισμό και την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, αλλά και η ψήφιση του νόμου 4001/2011, με τον οποίο προσδιορίστηκαν τα απώτερα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, υποκείμενα βέβαια σε τελική συμφωνία με τους γείτονες, τόνισε ο κ. Βενιζέλος.
Οι θαλάσσιες ζώνες και η ενεργειακή πολιτική είναι κεντρική προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής, υπογράμμισε και τόνισε ότι συνδέεται όχι μόνο με τα κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά και την επιδίωξη της ανάπτυξης. Πρόσθεσε δε ότι οι γύροι των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών έχουν τώρα διευρυνθεί και αφορούν όλες τις θαλάσσιες ζώνες και την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο κ. Βενιζέλος είπε ακόμη ότι όλες οι ζώνες έχουν τη δική τους «προστιθέμενη αξία» και υπογράμμισε την ετοιμότητα της Αθήνας να αποδεχθεί δικαστική διαδικασία οριοθέτησης.
Ο αντιπρόεδρος σημείωσε την πολύ μεγάλη εθνική σημασία της σοβαρότητας, του επαγγελματισμού, της επεξεργασίας της πολιτικής σε θέματα, όπως η ΑΟΖ, κάτι που θα έπρεπε, όπως είπε, να είναι αλλά δεν είναι αυτονόητο. Χρειάζεται συναινετικό πνεύμα, σοβαρή διάθεση, αυτοσυγκράτηση και αποφασιστικότητα, υπογράμμισε ο κ. Βενιζέλος, που υποστήριξε ότι αυτός είναι σήμερα ο πατριωτισμός.
Μιλώντας στην ίδια εκδήλωση, ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Κούρκουλας υπογράμμισε ότι ο μονομερής προσδιορισμός ΑΟΖ δεν προβλέπεται από τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Εξάλλου, ο πρέσβης Παύλος Αποστολίδης υποστήριξε ότι δεν οφείλεται στις συμφωνίες για την ΑΟΖ η ανεύρεση των ενεργειακών πόρων της Κύπρου, προσθέτοντας ότι στην οριοθέτηση της κυπριακής ΑΟΖ δεν υπάρχουν οι δυσκολίες και οι ιδιάζουσες περιπτώσεις που αντιμετωπίζονται στην Ελλάδα. Υπενθύμισε το άρθρο 121 της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που αποδίδει πλήρη δικαιώματα στα νησιά για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, αλλά μετριάζεται από τη νομολογία που λαμβάνει υπόψη της τις «σχετικές περιστάσεις».
Τον «ελλειπτικό χαρακτήρα» του Δικαίου της Θάλασσας τόνισε ο Ανδρέας Παπακωνσταντίνου, διπλωματικός σύμβουλος της Ευρωπαίας επιτρόπου Μαρίας Δαμανάκη, που υπογράμμισε το αρρύθμιστο πολλών νομικών θεμάτων στη Μεσόγειο.
Οσοι βγάζουν ανεύθυνες κραυγές για την ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο, όχι μόνο δεν γνωρίζουν το θέμα, αλλά διακινδυνεύουν να προκαλέσουν περιττή κρίση με την Τουρκία, τόνισε ο δημοσιογράφος Γιάννης Καρτάλης, ο οποίος εξέφρασε ικανοποίηση γιατί παρήλθε η μονομερής σκέψη ανακήρυξης ΑΟΖ.
Σοφή χαρακτήρισε την απόφαση μετακίνησης της πολιτικής στη διαπραγμάτευση για την ΑΟΖ, ο συγγραφέας, καθηγητής Χρήστος Ροζάκης. Το διεθνές δίκαιο, πρόσθεσε, πρέπει να είναι Ευαγγέλιο για μας, μια μικρή χώρα και μάλιστα όχι να το δείχνουμε, αλλά να το τηρούμε πραγματικά.
http://www.tanea.gr/news/politics/article/5044985/benizelos-h-aoz-tha-tethei-sto-epikentro-ths-ellhnikhs-proedrias/
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











