%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Πολλά έχουν ειπωθεί για το κυπριακό αλλά λίγα έχουν γίνει επί της ουσίας. Μια σημαντική φάση ήταν βέβαια η περίοδος του εθνικού αγώνα 1955-1959. Στη συνέχεια, όμως, βλέπουμε τη Συνθήκη Ζυρίχης-Λονδίνου του 1960 που προετοιμάζει το υπόβαθρο της εισβολής του 1974 δίχως να το αντιληφθεί η πλειοψηφία. Μετά ήρθαν ημερομηνίες σαν το 1975, 1977 και 1979 μόνο και μόνο για να προετοιμάσουν το 1983 και να κερδίσουν χρόνο. Από τότε έως το 2003 δεν έγινε απολύτως τίποτα παρόλο που κάθε αμερικάνικη τετραετία μας εξηγούσαν όλοι οι ειδήμονες ότι βέβαια θα λυθεί το κυπριακό. Η αλλαγή φάσης γίνεται με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 16 Απριλίου 2003 με ενεργοποίηση την 1η Μαΐου 2004 αλλά και τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν. Ξαφνικά η Κύπρος άρχισε να αποκτά μια αληθινή γεωπολιτική οντότητα που είχε ξεχάσει εδώ και δεκαετίες. Τώρα μιλούσε με την Αίγυπτο το 2003, με τον Λίβανο το 2007 και το Ισραήλ το 2010 κερδίζοντας πρωτιές στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι οι μόνες ουσιαστικές αλλαγές από την περίοδο της εισβολής είναι μόνο και μόνο οι ημερομηνίες που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ΑΟΖ. Τίποτα άλλο δεν έγινε όσο και να το θέλαμε. Έτσι πρέπει να κατανοήσουμε και την επινόηση της απελευθέρωσης της Κύπρου, διότι έχει αρχίσει πια η αντίστροφη μέτρησή της λόγω της ενεργοποίησης της κυπριακής ΑΟΖ και της αρχής της αξιοποίησής της εκεί όπου δεν υπήρχε Κύπρος πριν μερικά χρόνια. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι το αδιανόητο έχει ξεκινήσει και η ουτοπία που παράγει έχει δημιουργήσει και το όραμα που έχουμε όταν θέλουμε πραγματικά να υπάρχει ο Ελληνισμός κι όχι να χαιρόμαστε όταν βυθιζόμαστε στα ρηχά λόγω οικονομίας αλλά όχι αρκετά βαθιά για να δούμε επιτέλους και τους υδρογονάνθρακες που περιμένουν τόσο καιρό να παίξουν έναν ενεργειακό ρόλο στην περιοχή. Ο Ελληνισμός με την ΑΟΖ έχει αποφασίσει ουσιαστικά να βάλει σε παρένθεση την κατοχή όπως έκανε προηγουμένως με την τουρκοκρατία, γιατί είναι ικανός να κάνει αυτό το κατόρθωμα και το έχει κάνει μέσω υψηλής στρατηγικής ακόμα και αν οι περισσότεροι δεν βλέπουν το συσχετισμό που υπάρχει με τη διαχρονική στρατηγική αλλά και τη Στρατηγική της Ανθρωπότητας που ακολουθείται εδώ και αιώνες. Μέτρα, λοιπόν, κι εσύ τις πιέτες για να δείξεις πόσος καιρός πέρασε και πόσο λίγο απομένει για να προχωρήσουμε αποτελεσματικά.
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
