Με τη στρατηγική του αδύναμου
Με τη στρατηγική του αδύναμου μπορείς ν’ αλλάξεις τα δεδομένα του κόσμου, γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι μπορείς να αποκτήσεις τίποτα. Όταν εξετάζουμε όμως χώρες σαν την Ελβετία, το Λουξεμβούργο ή τη Μάλτα και αναλύσουμε τα ιστορικά τους δεδομένα και την ανάπτυξη τους είναι δύσκολο να μην αντιληφθούμε ότι η ίδια τους η ύπαρξη αποτελεί ένα ισχυρό αντιπαράδειγμα στην κοινή λογική που νομίζει ότι ένα μικρό κράτος δεν μπορεί να έχει υψηλή στρατηγική. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να εντάξουμε, πλέον, ακόμα και την Κύπρο, ιδιαίτερα από τότε που άρχισε να σκέφτεται ορθολογικά την αξιοποίηση της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης. Κατά συνέπεια, όταν μερικοί θεωρούν ως δεδομένο ότι λόγω του μεγέθους της πατρίδας μας δεν μπορούμε να ελπίζουμε τίποτα, καταλαβαίνουμε πόσο καθυστερημένοι είναι σε επίπεδο στρατηγικής αλλά και γεωπολιτικής. Η τοποθεσία της Ελλάδας στη Μεσόγειο και ειδικά στην Ανατολική έχει τεράστια αξία τοποστρατηγικά και λόγω των νησιών στο Αιγαίο που αποτελούν μια τοπολογική σκόνη με την έννοια του Kantor. Ακόμα κι αν έχει υποστεί τόσες δοκιμασίες είναι ακόμα εδώ στον ίδιο χώρο, λόγω της διαχρονικότητάς του. Και τώρα με το ενεργειακό άνοιγμα που υπάρχει λόγω των υδρογονανθράκων συμβατικών ή μη πρέπει να σχεδιάσουμε τη στρατηγική και να ενισχύσουμε το πλαίσιο της καινοτομίας για να έχουμε όχι μόνο ανάπτυξη αλλά και ανάκαμψη. Οι δυνατότητες της πατρίδας μας είναι τόσο μεγάλες που παραμένουν αδιανόητες για τους περισσότερους. Αυτό συμβαίνει και για το θέμα του ζεόλιθου και τα τεράστια κοιτάσματα που έχουμε στη Θράκη μας. Όταν έχουμε στη διάθεσή μας υδρογονάνθρακες, υδρίτες μεθανίου και ζεόλιθο, πώς είναι δυνατόν το μόνο που να σκεφτόμαστε να είναι να πάρουμε μόνο και μόνο μέτρα εξοικονόμησης. Κι όμως αυτό γίνεται λόγω έλλειψης υψηλής στρατηγικής. Και δεν μπορεί η τοπική οικονομία που ασχολείται με την καθημερινότητα να αλλάξει τίποτα από τα δεδομένα που θεωρεί δεδομένα. Από την άλλη, υπάρχει η απελπισία που προέρχεται ακριβώς από την επικέντρωση στην καθημερινότητα και δεν βλέπει πουθενά καμιά προοπτική, γιατί υπάρχει έλλειψη γνώσεων. Αν ο καθένας μας ήξερε τα πραγματικά δεδομένα σε στρατηγικό επίπεδο δεν θα έβλεπε τα πράγματα με τόσο μαύρο τρόπο και δεν θα ήταν ευάλωτος σε μια μορφή λαϊκισμού. Ο ζεόλιθος μπορεί να βοηθήσει ακόμα και στην καθημερινότητα του αγρότη, του κτηνοτρόφου αλλά ποιος προσπαθεί να τους το εξηγήσει και να το εφαρμόσει μαζί τους για να εξοικονομήσει όχι από τεχνητά μέτρα αλλά από την αύξηση παραγωγής και την αύξηση ποιότητας των προϊόντων. Το ίδιο ισχύει για τους μαθητές και τους φοιτητές που δεν έχουν αντιληφθεί τα οφέλη και τις προοπτικές που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ στο χώρο εργασίας. Μόνο για ένα σταθμό υγροποίησης χρειάζονται 4,500 άτομα για την κατασκευή και 100,000 θέσεις εργασίας για τη λειτουργία του. Εδώ χρειαζόμαστε ειδικούς, τεχνικούς, μηχανικούς και ποιος το ξέρει. Πρέπει, λοιπόν, να αρχίσουμε τον αγώνα της ενημέρωσης για να ετοιμαστούμε για το μέλλον.
Ετικέτες
Στρατηγική,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











