http://lygeros.org/articles?n=13851&l=gr
Βιβλίο: Το ενεργειακό μέλλον και το περιβάλλον
Τώρα που οι Έλληνες έχουν καταλάβει την αξία και το μέγεθος της Ελληνικής ΑΟΖ και τα δεδομένα των υδρογονανθράκων, έρχεται το βιβλίο του Μιχάλη Οικονομίδη και της ομάδας του, να μας διδάξει πρακτικά και αποτελεσματικά την επιστήμη της ενέργειας και τις επιπτώσεις της στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι. Η προσέγγιση είναι ριζικά διαφορετική από άλλες προσπάθειες. Οφείλεται σίγουρα στη ριζοσπαστικότητα της σκέψης του υπεύθυνου της συγγραφής αλλά και στο γεγονός ότι έχουμε μια μορφή αντεπίθεσης του Ελληνισμού αφού δεν ακούμε για μια πολλοστή φορά ένα ξένο think tank να ασχολείται με τα δεδομένα της Ελλάδας και να μας εξηγεί τι πρέπει να κάνουμε, αλλά έχουμε Έλληνες σε μια συγγραφική ομάδα που μελετούν διεξοδικά τα στοιχεία της ενέργειας στην Αμερική αλλά και στην Κίνα. Με τρόπο που είναι πάντα ντόμπρος και σταράτος, οι συγγραφείς εξηγούν τα πράγματα με το όνομά τους δίχως να χάνονται σε διπλωματικές ερμηνείες που κρύβουν τα παρασκήνια. Αντιθέτως πιάνουν τον ταύρο από τα κέρατα για να μας μάθουν όλα τα τεχνάσματα και τα στρατηγήματα του τομέα. Το βιβλίο δεν αποτελεί μια εκλαΐκευση που εκφυλίζει το γνωστικό αντικείμενο. Με μια μεθοδολογία πάντα απλή αλλά ποτέ απλοϊκή προσεγγίζουν σφαιρικά το όλο θέμα. Αυτό το ξεκάθαρο ύφος που δεν κρύβει τις δυσκολίες είναι μια προετοιμασία για τον ελληνικό λαό. Διότι αντί να ακούμε διάφορες δημοσιογραφικές αναλύσεις ή απόψεις διπλωματικές του κατά Λουκά, είναι προτιμότερο να μάθουμε από ειδικούς γιατί η ενέργεια δεν είναι μόνο το παρελθόν αλλά και το μέλλον. Ο πρόλογος του Α. Φώσκολου και του Ηλία Κονοφάγου δίνουν το πρώτο στίγμα της σοβαρότητας της εμπεριστατωμένης ανάλυσης του βιβλίου και αυτό συμπληρώνεται από τις θέσεις των Ζ. Μπόσιο (Γαλλία), Τ. Πακαλόνι (Ιταλία), Σ. Χόλντιντς και Ε. Ρουνγιάν (Τέξας) με ύφος ενδεικτικό του βιβλίου. Για τους Έλληνες ειδικά είναι σημαντική αυτή η προσπάθεια γιατί μπορούν να ξεπεράσουν φοβίες και συνωμοσίες για να δουν φάτσα κάρτα την πραγματικότητα και τη χρήση της ενέργειας, την κατασκευή και παραγωγή γεωτρήσεων, τη μαζική μεταφορά υδρογονανθράκων και τις εγκαταστάσεις, την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τη ρύπανση και το περιβάλλον αλλά και το θέμα της Νοτιο-Ανατολικής Μεσογείου και τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων για να εμπλουτίσουν με πραγματικές και βιωματικές γνώσεις τα δεδομένα που προσπαθούν να καταλάβουν. Διότι οι υδρογονάνθρακες συμπεριλαμβανομένων και των υδριτών μεθανίου, είναι το μέλλον της πατρίδας μας. Έτσι αυτό το βιβλίο έρχεται να ξεσκίσει την άγνοια και να συνθέσει μια ολοκληρωμένη εικόνα που επιτρέπει την δόμηση μιας γεωπολιτικής που δεν ασχολείται με τους ανέμους και τα ύδατα παρά μόνο επειδή είναι ενεργειακά δεδομένα. Ένα βιβλίο που παρέχει και γνώση και χαρά λόγω της νοημοσύνης του Μιχάλη Οικονομίδη.
http://lygeros.org/articles?n=13851&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











