Στην τελική ευθεία η νομοθεσία για το δίκαιο της θαλάσσης και την ΑΟΖ
Λευκωσία: Πριν το τέλος του μήνα η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων θα θέσει ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής νέα ολοκληρωμένη και εκσυγχρονισμένη νομοθεσία για το δίκαιο της θάλασσας και την ΑΟΖ, η οποία μετά την ψήφισή της θα κατατεθεί στη Γραμματεία του ΟΗΕ.
Σε δήλωση την Τρίτη, μετά την πρώτη συζήτηση επί των τριών σχετικών νομοσχεδίων, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Πρόδρομος Προδρόμου δήλωσε ότι λόγω της πολιτικής της “πειρατείας”, που εφαρμόζει η Τουρκία στη Μεσόγειο, συνιστά αδήριτη ανάγκη για την Κυπριακή Δημοκρατία να διαθέτει επαρκές νομικό πλαίσιο και να προχωρήσει στη δημιουργία των υποδομών που απαιτούνται για την επιτήρηση και παρακολούθηση της ΑΟΖ προκειμένου να έχει κυριολεκτικά νόημα η άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ο κ. Προδρόμου είπε ότι οι τρεις τροποποιητικοί νόμοι που συζητήθηκαν αποτελούν μέρος της γενικής προσπάθειας του κράτους για συνολική νομοθετική ρύθμιση σχετικά με το δίκαιο της θαλάσσης και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Αφού ανέφερε πως παρά το γεγονός ότι η Κύπρος πρωτοπόρησε από το 2004 κηρύσσοντας την ΑΟΖ της και κάνοντας συμφωνίες με γειτονικές χώρες, είπε ότι μέχρι τώρα δεν έχουμε εκσυγχρονίσει τη νομοθεσία μας.
Εξήγησε ότι η παλιά νομοθεσία που υπήρχε για αιγιαλίτιδα ζώνη, για υφαλοκρηπίδα θα ενημερωθεί τώρα και θα ενσωματωθεί σε ένα συνολικό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα, να εκδοθούν κανονισμοί από το Υπουργικό Συμβούλιο για διάφορα πολύ σημαντικά ζητήματα, όπως η εγκατάσταση υποθαλάσσιων αγωγών, η πόντιση καλωδίων για την τοποθέτηση εγκαταστάσεων εντός της ΑΟΖ, όπως οι εξέδρες, για τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα και άλλα σημαντικά θέματα.
Ο κ. Προδρόμου ανέφερε ότι οι κανονισμοί θα εκδίδονται σταδιακά και θα διευκολύνουν την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Συνεχίζοντας είπε πως διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν παρεμφερή θέματα, όπως η πρόθεση πολιτικής του κυπριακού κράτους να προστατεύει την πολιτιστική κληρονομιά (αρχαιότητες στο βυθό της θάλασσας) στην έκταση της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Εξήγησε ότι αυτή η πολιτική δεν τυγχάνει γενικής εφαρμογής από όλα τα κράτη, αλλά η Κυπριακή Δημοκρατία κρίνει αναγκαίο ότι μετά από συμφωνίες που ενδεχομένως να πρέπει να γίνουν, εκτός από τους υδρογονάνθρακες να ασκεί και άλλα κυριαρχικά δικαιώματα.
Όπως ανέφερε ακολούθως ο κ. Προδρόμου, πρόκειται για μια σημαντική νομοθετική προσπάθεια, που ετοιμάστηκε μετά από συνεργασία διάφορων Υπουργείων και σειράς Υπηρεσιών , είπε πως ταυτόχρονα διαπιστώνουμε ότι πέρα από τη νομοθετική ρύθμιση χρειάζονται υποδομές για την επιτήρηση και παρακολούθηση της ΑΟΖ, προκειμένου να έχει κυριολεκτικά νόημα η άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ο κ. Προδρόμου διευκρίνισε ότι «δεν εννοούμε κατ΄ ανάγκη στρατιωτικά μέσα. Εννοούμε τεχνολογίες για τις οποίες παρά την οικονομική δυσχέρεια να υπάρχουν δυνατότητες όπως ραντάρ, συστήματα επιτήρησης – παρακολούθησης, τεχνολογίες που αναπτύσσονται στην Κύπρο, όπως τα μη επανδρωμένα μικρά αεροπλανάκια, που γίνονται μέσα από προγράμματα στο Ινστιτούτο Κύπρου».
Σημείωσε περαιτέρω ότι για να ολοκληρωθεί η προσπάθεια αυτή του κυπριακού κράτους να υπάρχει το νομικό πλαίσιο και να εφοδιαστεί η χώρα με υποδομές που αντιστοιχούν σε ένα θαλάσσιο κράτος.
«Η Κύπρος, χάρη στη πολιτική που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια, ευτυχεί να έχει αποκλειστική οικονομική ζώνη που εκτείνεται 11 φορές στο μέγεθος της», είπε προσθέτοντας ότι το δίκαιο της θαλάσσης προβλέπει ρυθμίσεις, συμφωνίες, συνεννοήσεις μεταξύ των κρατών.
Ανέφερε ότι διεκδικήσεις υπάρχουν από διάφορες πλευρές, με μέγιστο το πρόβλημα με την Τουρκία, η οποία θεωρεί ότι στην περιοχή της Μεσογείου τα πράγματα δεν πρέπει να ρυθμιστούν με το δίκαιο της θαλάσσης, αλλά με το δίκαιο της πειρατείας.
Πρόσθεσε πως είναι γνωστό ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει καμία ΑΟΖ στην Κύπρο, αντίθετα την πρακτική που εφάρμοσε στη Μαύρη Θάλασσα όπου το τουρκικό κράτος προχώρησε σε οριοθέτηση της τουρκικής ΑΟΖ, με αιτίαση ότι η Μεσόγειος δεν είναι θάλασσα, αλλά ημίκλειστη ζώνη και επομένως δεν πρέπει να γίνει καθορισμό με βάση το δίκαιο της θαλάσσης και αμφισβητεί την όποια ΑΟΖ στην Κύπρο.
«Για αυτό το λόγο είναι απολύτως απαραίτητο να έχουμε και το θεσμικό πλαίσιο και τις υποδομές για την επιτήρηση αυτών των δικαιωμάτων τα οποία θέλουμε να κατοχυρώσουμε», είπε.
Η νομοθεσία μετά την ψήφιση της θα κατατεθεί στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, ανέφερε περαιτέρω ο κ. Προδρόμου.
Απαντώντας σε ερώτηση, ο , Προδρόμου διευκρίνισε ότι τα νομοσχέδια ετοιμάστηκαν με πρωτοβουλία των αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας με σκοπό να εκσυγχρονιστούν και ενοποιηθούν παλαιότερες νομοθεσίες.
Εξέφρασε την πεποίθηση ότι πριν τη διακοπή των εργασιών της Βουλής για τις θερινές διακοπές θα έχει ψηφιστεί αυτή η νομοθεσία και ότι «θα είμαστε ομόφωνοι».
Ο κ. Προδρόμου συμπλήρωσε ότι η Επιτροπή έλαβε διαβεβαίωση από το Υπουργείο Εξωτερικών ότι μέχρι το τέλος του έτους θα κατατεθούν κανονισμοί για κάποια από τα επιμέρους θέματα.
Αν κάποιος αποταθεί στο κυπριακό κράτος για να κατασκευάσει υποθαλάσσιο αγωγό για ενεργειακούς σκοπούς θα μπορεί να αδειοδοτηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία, ωστόσο δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανονισμοί, εξήγησε.
«Στη συνέχεια θα χρειαστούν τεχνικά μέσα, όχι απαγορευτικού κόστους για να ανταποκριθούμε στη νομοθεσία και στην άσκηση των δικαιωμάτων μας», ανέφερε και καταλήγοντας είπε ότι κατά τη πρώτη παρουσίαση κανένα εκ των κομμάτων δεν εξέφρασε επιφυλάξεις, και είπε ότι επειδή υπάρχει διαχρονική διακυβερνητική συνέχεια στον τρόπο που έτυχαν χειρισμών αυτά τα θέματα, με βάση την αντίληψη του και στη Βουλή θα υπάρξει συναντίληψη.
Πηγή: philenews / KYΠΕ
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...









