Πηγή: kathimerini.gr
Ξεκινούν οι παρουσιάσεις κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε ξένους επενδυτές
«Greece Offshore Licensing Round 2014» (Γύρος αδειοδότησης θαλασσίων περιοχών 2014). Με αυτόν τον τίτλο το ΥΠΕΚΑ, σε συνεργασία με την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο και το κέντρο έρευνας για ενεργειακή διαχείριση RCEM, διοργανώνουν εκδήλωση το διήμερο 1 και 2 Ιουλίου για να παρουσιάσουν στη βρετανική πρωτεύουσα τα προς παραχώρηση οικόπεδα σε Ιόνιο και Κρήτη.
Η εκδήλωση υποστηρίζεται από το Greek Energy Forum, το Natural Gas Europe και το ESCP Europe Business School και πρόσκληση συμμετοχής έχουν λάβει πάνω από 500 εκπρόσωποι πετρελαϊκών εταιρειών, πρεσβειών και ενεργειακών φορέων. Μέχρι και τα μέσα της περασμένης εβδομάδας συμμετοχή είχε εκδηλωθεί από περίπου 100 αποδέκτες της πρόσκλησης, ενώ οι δηλώσεις συνεχίζονται μέχρι και το τέλος του μήνα. Ο υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης μαζί με την ομάδα του ΥΠΕΚΑ που «έτρεξε» το φιλόδοξο project με επικεφαλής την πρόεδρο της Ελληνικής Διαχειριστικής Αρχής Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) κ. Σοφία Σταματάκη θα παρουσιάσουν στην παγκόσμια πετρελαϊκή βιομηχανία τις πρώτες παραχωρήσεις για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην Ελλάδα από το 1996.
12 με 15 οικόπεδα
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ο πρώτος αυτός μεγάλος γύρος παραχώρησης θα περιλαμβάνει περί τα 12 με 15 οικόπεδα. Η χάραξή τους στηρίχτηκε στην ερμηνεία των σεισμικών δεδομένων που πραγματοποίησε η νορβηγική εταιρεία PGS , η οποία και επιβεβαίωσε τις αρχικές εκτιμήσεις για ελπιδοφόρα κοιτάσματα στην περιοχή του Ιονίου. Η χάραξη των οικοπέδων έχει ολοκληρωθεί και κατά τις ίδιες πληροφορίες, επικυρώθηκε στη διυπουργική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου και ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη.
Aρμόδια στελέχη περιγράφουν μια εξαιρετικά επίπονη εργασία για την τελική χάραξη των οικοπέδων που έχει λάβει υπόψη της περί τις 50 παραμέτρους, με βασικότερες τα θαλάσσια βάθη και τις περιβαλλοντικές συνθήκες που στηρίχτηκαν σε στρατηγική μελέτη του ΚΕΠΕ, προκειμένου να αποφευχθούν ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές, καθώς και τις συμφωνίες που υπάρχουν με γειτονικές χώρες όπως η Ελληνοϊταλική του 1977 που αφορούσε την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Ιόνιο.
Βασική παράμετρος της χάραξης των προς παραχώρηση περιοχών ήταν και η αποφυγή «φιλέτων», μέσα από μια προσπάθεια παντρέματος περιοχών υψηλών και χαμηλών προσδοκιών ώστε να μη μείνουν στα αζήτητα κάποιες περιοχές. Ενας ακόμη προβληματισμός του ΥΠΕΚΑ για τη διασφάλιση επενδυτικού ενδιαφέροντος ήταν το εάν ο «πήχυς» θα πρέπει να μπει ψηλά, που σημαίνει κριτήρια που θα απευθύνονται σε πετρελαϊκούς κολοσσούς ή που θα επιτρέπουν τη συμμετοχή στον διαγωνισμό και σε μεσαίου και μικρού μεγέθους εταιρείες.
Δύο απόψεις
Συγκρούστηκαν δύο απόψεις. Η μία που υποστήριζε ότι η προκήρυξη θα πρέπει να στοχεύει στις μεγάλες πετρελαϊκές και η οποία στηρίχτηκε στο δεδομένο της εξαγοράς των σεισμικών δεδομένων από τη γαλλική Total και δύο ακόμη μεγάλου μεγέθους εταιρείες, όπως και στο κατ’ αρχήν ενδιαφέρον που έχουν επιδείξει εταιρείες όπως η ConocoPhillips, η Statoil, η BP, η Shell, η ExxonMobil, η Chevron, η Noble κ.ά. Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, η προκήρυξη θα πρέπει να θέτει κριτήριο αποδεδειγμένης εμπειρίας σε βαθιά νερά για το σύνολο των προς παραχώρηση οικοπέδων και ισχυρό ισολογισμό. Ο κίνδυνος σε αυτήν την περίπτωση, σύμφωνα με την έτερη άποψη, είναι να μην εμφανιστούν στον διαγωνισμό οι μεγάλες εταιρείες και στο μεταξύ να έχουν αποκλειστεί οι μεσαίου και μικρού μεγέθους. Με αυτό το αντεπιχείρημα και φέρνοντας το παράδειγμα της Αλβανίας, όπου αρχικά στον διαγωνισμό εμφανίστηκε μικρού μεγέθους εταιρεία, έκανε τις πρώτες έρευνες και αφού εντοπίστηκε κοίτασμα, μπήκε η Shell με τη διαδικασία του Farm in, η έτερη πλευρά εξέφρασε την άποψη ότι ο «πήχυς» πρέπει να χαμηλώσει. Το ποια άποψη τελικά επικράτησε θα φανεί στην προκήρυξη που αναμένεται να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αμέσως μετά την παρουσίαση στο Λονδίνο.
Προβάδισμα Ιονίου
Στο ΥΠΕΚΑ, πάντως, κρατούν «μικρό καλάθι» για την περιοχή της Κρήτης και αυτό γιατί, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν αρμόδια στελέχη, τα σεισμικά δεδομένα δεν έχουν τον ίδιο βαθμό ωριμότητας με αυτά του Ιονίου. Για την περιοχή της Κρήτης το ρίσκο θα είναι αυξημένο για τους επενδυτές γιατί οι γραμμές των σεισμικών δεδομένων της PGS δεν είναι πυκνές και οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να επενδύσουν για περαιτέρω έρευνες, τονίζουν τα ίδια στελέχη, ενώ μια πρόσθετη αρνητική παράμετρος είναι και τα μεγάλα βάθη (2,5-3 χιλιάδες μέτρα) που ανεβάζουν πολύ το κόστος. Αντιθέτως, υψηλό ενδιαφέρον αναμένουν για την περιοχή του Ιονίου.
Πηγή: kathimerini.gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











