ΑΟΖ και κυπριακή Εκκλησία
Το θέμα της ΑΟΖ αγγίζει τους πάντες όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην Ελλάδα. Όμως καθώς στην Κύπρο έχει περάσει σε πρακτικό επίπεδο, έχει ακόμα περισσότερη σημασία. Επίσης βλέπουμε το εξής φαινόμενο, κάθε φορά που έχουμε νέα δεδομένα όταν είναι πολύ θετικά, θεωρούμε ότι είναι φυσιολογικά. Διότι είμαστε στο πλαίσιο της ηττοπάθειας. Και μερικοί το εκμεταλλεύονται για να προωθήσουν ιδέες του ραγιαδισμού. Έτσι εμφανίζονται πληροφορίες που δεν είναι ολοκληρωμένες για να προκαλέσουν πανικό μέσω κινδυνολογίας. Πάλι καλά που η Εκκλησία της Κύπρου μέσω του Αρχιεπισκόπου δεν μασάει τα λόγια της και ονομάζει τα πράγματα με το όνομά τους δίχως να πέσει στη παγίδα της παραπληροφόρησης. Έτσι για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι όσον αφορά στην κυπριακή ΑΟΖ, η κυπριακή Εκκλησία, ξέρει ότι δημιουργεί ένα πλαίσιο απελευθέρωσης για την πατρίδα μας. Έτσι δεν την φοβίζουν οι άσκοπες κινήσεις της Τουρκίας και συνεχίζει να υποστηρίζει πρακτικά την υψηλή στρατηγική που έχει επιλέξει η Κύπρος. Εξετάζει με λεπτομέρεια τα δεδομένα που αφορούν τα θαλάσσια οικόπεδα και να αντιλαμβάνεται τις τακτικές των ξένων εταιρειών, όταν δίνουν προτίμηση σε νέα θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ. Γιατί ξέρει να διαχωρίζει όλα τα στοιχεία που είναι θεμελιωμένα, από αυτά που είναι άσχετα και αποτελούν μόνο και μόνο δημοσιογραφικά σχόλια δίχως επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις. Πρέπει λοιπόν να χαρούμε για το γεγονός ότι η κυπριακή Εκκλησία ξέρει να πατά γερά και στον τομέα της ΑΟΖ.
http://lygeros.org/articles?n=18571&l=gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











