Η Ελλάδα ξεπερνά τα εμπόδια
Ν. Λυγερός
Ένα ένα η Ελλάδα μας ξεπερνά τα εμπόδια, αρκεί να ακολουθεί τις οδηγίες και τις συμβουλές του Ελληνισμού. Κι όταν είμαστε όλοι μαζί δίχως να δίνουμε σημασία στις διαφορές των κομμάτων γιατί το μόνο που έχει νόημα για τους Έλληνες είναι το μέλλον της πατρίδας μας, καταφέρνουμε τα πάντα. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να το υποσκάψει απλώς για να φανεί. Κι όσοι παίζουν πολιτική κωμωδία ή ακόμα και τσίρκο, δεν έχουν ιδέα για το πόσο εξευτελίζονται μπροστά στα μάτια μας όταν τους βλέπουμε, διότι τώρα δεν τους κοιτάζουμε πια, αφού αντιλαμβανόμαστε ότι δεν παράγουν κανένα έργο. Η Ελλάδα μας χρειάζεται πράξεις μ’ έργο που παράγουν ανάκαμψη και ανάπτυξη. Ας προχωρήσουμε δυναμικά πάνω στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ με τον διαγωνισμό, ας προχωρήσουμε με τον ελληνικό ζεόλιθο, αφού υπάρχει πλέον άδεια, ας προχωρήσουμε με την ελληνική καινοτομία, αφού έχουμε δράσεις που γίνονται πράξεις. Δεν μπορούμε μόνο να περιμένουμε. Η αναμονή δεν είναι ποτέ ετοιμότητα και μόνο η τελευταία είναι ικανή να παράγει πράξεις που δεν είναι μόνο κινήσεις. Τώρα πρακτικά, η Ελλάδα έχει θεσμικά από τις 15 Ιουλίου 2015, έξι μήνες για να εξετάσει τις προσφορές. Αυτή η χρονική περίοδος μπορεί να μειωθεί δραστικά, αφού για κάθε θαλάσσιο οικόπεδο υπάρχει ουσιαστικά μόνο μια προσφορά, πράγμα που πρακτικά ισοδυναμεί με την εξέταση της ορθότητας της πρότασης σε κάθε θαλάσσιο οικόπεδο αφού δεν υπάρχει πλαίσιο αξιολόγησης με άλλες υποψηφιότητες. Έτσι μπορούμε πολύ πιο γρήγορα ν΄ αρχίσουμε τις συνομιλίες και τις διαπραγματεύσεις για την ανάθεση του έργου. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έχει ένα σπουδαίο χαρτί να παίξει στο θαλάσσιο οικόπεδο 2 στο Ιόνιο, ας εργαστούμε για αυτό χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις.
http://lygeros.org/articles?n=20480&l=gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








