%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Το πλαίσιο της Χωρικής θάλασσας είναι ξεκάθαρο κι όμως υπάρχει μια τάση ραγιαδισμού που όχι μόνο αλλοιώνει τα πράγματα αλλά προωθεί στον δικό μας χώρο το Casus Belli. Η μελέτη των δεδομένων επαρκεί για να απορρίψει αυτήν την τάση και να δείξει το πεδίο δράσης.
Η Ελλάδα έχει καθορίσει το εύρος των 6 ΝΜ για τη χωρική θάλασσα με το Νόμο 230/17 Σεπτ.-13 Οκτ. 1936 (ΦΕΚ Α΄ 450/1936), ο οποίος επιβεβαιώνεται με τον νεώτερο Νόμο 187/20 Σεπτ. 1973, (ΦΕΚ Α΄ 261/1973). Στη συνέχεια κύρωσε την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας με το Νόμο 2321/1995 (ΦΕΚ 136 Α΄ από 23 Ιουν. 1995) η οποία καθορίζει το εύρος των 12 ΝΜ για τη Χωρική θάλασσα. Η Τουρκία έχει ορίσει εύρος 12 ΝΜ στην Μαύρη θάλασσα και στην Μεσόγειο με την υπ’ αριθμ. 8/4672 απόφαση του Υπουργικού της Συμβουλίου.
Καταλαβαίνουμε τώρα ότι σε όλο αυτό το πλαίσιο, το οποίο είναι φυσιολογικό, ότι η γενική κατάσταση είναι ότι τα 12 ΝΜ είναι μια παγκόσμια σταθερά για το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας. Ενώ η Τουρκία και ο ραγιαδισμός μαζί της προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν είναι σωστό να επιβάλουμε τα 12 ΝΜ στο Αιγαίο. Πολλοί από τους δικούς μας δεν ξέρουν και ότι η Τουρκία έχει συμφωνήσει για τα 12 ΝΜ και στην Μαύρη θάλασσα και στην Μεσόγειο και τους δημιουργείται η εντύπωση ότι έχει άλλη άποψη για όλο το θέμα. Κι όσον αφορά στο ραγιαδισμό, εκείνος μας εξηγεί ότι το Αιγαίο δεν είναι δίκαιο.
Ξεχνά βέβαια τις γενοκτονίες που διέπραξε η Τουρκία κατά τους Ασσυροχαλδαίους, τους Πόντιους, τους Εβραίους και τους Αρμένιους για να μην υπάρχει μη τουρκικό στοιχείο στην Τουρκία κι ότι αφάνισε τον Ελληνισμό από τις ακτές της και μας παρουσιάζει τα νησιά του Αιγαίου ως μία αδικία. Και δεν τους φοβίζει το γελοίο της υπόθεσης. Ακόμα κι αν δεν είχαν γίνει όλες αυτές οι γενοκτονίες, τις οποίες δεν αναγνωρίζει η Τουρκία, η δικαιοσύνη θα ήταν η ίδια για τα νησιά του Αιγαίου.
Όλα τα νησιά που βρίσκονται πέρα από 3 ΝΜ της ακτής της Τουρκίας, ανήκουν στην Ελλάδα καθώς είναι ρητά γραμμένο και στην απόφαση των Έξι δυνάμεων και στη Συνθήκη της Λωζάνης. Και δεν υπάρχει κανένα σοβαρό επιχείρημα εναντίον της Ελλάδας.
Τώρα ότι η Ελλάδα στο άρθρο 2 του υπόψη κυρωτικού νόμου αναφέρει ότι επιφυλάσσεται όποτε κρίνει να επεκτείνει με Νόμο τη Χωρική θάλασσά της έως 12 ΝΜ, δεν είναι θέμα δικαιοσύνης αλλά απλής πολιτικής βούλησης. Εδώ ο ραγιαδισμός παίζει το ρόλο του και έχει πεδίο δράσης, διότι ο καθένας, όταν δεν μπορεί να σταθεί, βρίσκει δικαιολογίες. Όμως ο λαός δεν ξεχνά το ρητό του Ρίτσου: «Για να σε γονατίσουν πρέπει να γονατίσεις». Το εύρος της Χωρικής θάλασσας δεν μετριέται σε μήκος αλλά σε ύψος.
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
