http://lygeros.org/articles?n=20345&l=gr
Στρατηγική και συγκριτικά πλεονεκτήματα
Ν. Λυγερός
Σε μια διαπραγμάτευση πρέπει να βασιζόμαστε και σε στρατηγικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, για να έχουμε μια θέση πιο ανθεκτική. Ένα πρώτο στοιχείο είναι η συνοχή της ομάδας που πρέπει να είναι ενωμένη για να πετύχει ένα συγκεκριμένο στόχο που εξυπηρετεί την πατρίδα μας. Το δεύτερο στοιχείο είναι να υπάρχει μια συγκροτημένη στρατηγική που αντιπροσωπεύει τη θέλησή μας η οποία υποστηρίζεται ορθολογικά με αντικειμενικά στοιχεία. Το τρίτο είναι να υπάρχουν αυτά και να αποδεικνύουν ότι έχουμε προοπτικές που λειτουργούν καταλυτικά όχι μόνο σ’ ένα τομέα αλλά ολιστικά. Με άλλα λόγια, χρειαζόμαστε μια καλή ομάδα με μια στρατηγική και με θεμελιακές σχέσεις που δημιουργούν ένα σύμπλεγμα πάνω στο οποίο χτίζεται μια ισχυρή θέση που μπορεί να κρατήσει και να αντέξει πιέσεις. Αλλιώς δεν πρόκειται για διαπραγματεύσεις και μόνο για συνομιλίες, που δεν μπορούν να έχουν ένα αποτέλεσμα χειροπιαστό που έχει την ικανότητα να αλλάξει ακόμα και στοιχειωδώς τα βασικά δεδομένα. Ενώ το νοητικό σχήμα που εμφανίζεται με την έννοια του τεχνολογικού bonsai. Αυτή η διαφορά κάνει τη διαφορά, διότι αποτελεί ένα πλαίσιο πάνω στο οποίο μπορούμε να χτίσουμε μια πολλαπλή στρατηγική που εφαρμόζεται σε ένα πλέγμα. Η πλατφόρμα εφαρμογών που αποτελεί η ελληνική ΑΟΖ δεν έχει γίνει αντιληπτή από όλους τους παίκτες της διαπραγμάτευσης. Κι αυτό πρέπει να αναδειχθεί για να αξιοποιηθεί. Γιατί πολλοί, και ακόμα και οι δικοί μας, δεν το ξέρουν το θέμα με συγκεκριμένες γνώσεις και δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα περάσει στο στάδιο υλοποίησης. Ενώ αυτό έχει ήδη αρχίσει λόγω του μεγάλου διαγωνισμού για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να το αναδείξουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται.
http://lygeros.org/articles?n=20345&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...









