Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός - Σεισμικά δεδομένα Νότιας Κρήτης
Η επίσημη παρουσίαση δίχως μυστικότητα πια, της νορβηγικής εταιρείας PGS για τα σεισμικά δεδομένα Νότια Κρήτης, δεν μπορεί να είναι πιο ξεκάθαρη για το μέλλον, αφού η έκθεση εξηγεί ότι πρόκειται για μια συνοριακή περιοχή με δυναμικό. Με πιο πρακτικά λόγια έχουμε λασποηφαίστεια, εκπομπές φυσικού αερίου και δομές με άλατα. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι άμεσες επιστημονικές ενδείξεις για την ύπαρξη δυναμικού υδρογονανθράκων. Κι αν σκεφτούμε ότι αυτά προσδιορίζονται ήδη με σεισμικά δεδομένα που βασίζονται σ’ ένα πλέγμα αραιό 40km x 40km, γίνεται κατανοητό και στους μη ειδικούς ότι υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες για όλη την περιοχή Νότια της Κρήτης, δηλαδή τα εννέα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ. Ξέρουμε λόγω τεκτονικής δυναμικής ότι η περιοχή Νότια της Κρήτης είναι το όριο του Αιγαίου όπου η ευρασιατική τεκτονική πλάκα περνά πάνω από την αφρικανική με δημιουργία της μεσογειακής ράχης και βέβαια πτυχές που αποτελούν ιδανικές παγίδες για τους υδρογονάνθρακες, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνεται κι από τα λασποηφαίστεια και την εκπομπή φυσικού αερίου που είναι μια ένδειξη για πετρώματα προμεσινιακά. Στην εικόνα βλέπουμε τα σεισμικά αποτελέσματα μιας διαγώνιας που ξεκινά από την περιοχή της ελεύθερης Φαιστού και καταλήγει προς τη Λιβύη κι όπου βλέπουμε χαρακτηριστικά στοιχεία της γεωλογικής δομής που αποτελούν σημαντικές ενδείξεις για κοιτάσματα-στόχους.
Η συνέχεια εδώ... http://www.lygeros.org/articles?n=20976&l=gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











