Ελλάς - Τουρκία.

Το στρατηγικό λάθος της Τουρκίας:

Η επανάσταση του Κεμάλ μέσω του περάσματος του χρόνου αποδεικνύεται τελικά ότι είναι το στρατηγικό λάθος της Τουρκίας. Λειτουργώντας επίσημα μέσα στο πλαίσιο της απόρριψης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Τουρκία θεμελιώθηκε δομικά πάνω στη γενοκτονία, η οποία ήταν για εκείνη το προαπαιτούμενο για την εξέλιξή της. Το πρόβλημα είναι ότι εξ αρχής εξαρτάται από τη γενοκτονία και η αναγνώριση της τελευταίας είναι μια δομική απόρριψη των θεμελίων της Τουρκίας, δηλαδή της συμβολής του
Κεμάλ. Και κάθε νέα αναγνώριση είναι ένα πλήγμα στη δομή της. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει λύση για την Τουρκία και βρίσκεται, σε μια στρατηγική αδιέξοδο. Στο σκάκι θα λέγαμε ότι η θέση της είναι εκείνη του Zuzwang. Ένας τρόπος επίλυσης είναι η αλλαγή πλαισίου και η καταδίκη του Κεμάλ, ο οποίος μπορεί να προστεθεί ως ένα λάθος στην εξέλιξη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτή η προσπάθεια είναι το νεοοθωμανικό δόγμα στην ουσία του, δίχως βέβαια να υπάρξει μια ανάδειξη του θέματος από την ηγεσία. Αυτή όμως η προσέγγιση επιστρέφει το λαό σε μια μουσουλμανική τάση, όπου το ισλαμικό κίνημα είναι φυσιολογικό, ακόμα και αν δεν απαντά σε ορθολογικά κριτήρια για την Τουρκία, η οποία σε αυτή τη φάση δεν θα υπάρχει πια. Αυτή η αλλαγή όμως έχει επιπτώσεις σε σχέση με κράτη που ανήκουν στο πλαίσιο του ιουδαίου-χριστιανισμού. Διότι πλέον οι παλαιότερες συμμαχίες δεν έχουν πια νόημα αφού το θρησκευτικό στοιχείο επανέρχεται και μαζί το ιστορικό του πλαίσιο. Η Τουρκία μέσω του νεοοθωμανικού πλαισίου για να πρωτοστατεί και να αποτελεί μια από τις αιχμές των δοράτων πρέπει ν' ακολουθήσει μια γενικότερη τάση, η οποία υπάρχει εδώ και αιώνες. Αυτή η γενικότερη αντιπαράθεση έχει τις ρίζες της στους Αγίους Τόπους και την ιστορία τους. Έτσι για να διορθώσει το στρατηγικό της λάθος η Τουρκία πρέπει να αλλάξει υψηλή στρατηγική και να ενταχθεί σ' ένα πεδίο δράσης που πρώτον την απορρίπτει δομικά, δεύτερον τροποποιεί οριστικά τις συμμαχίες της και την μετατρέπει σε διάδοχο μιας διαχρονικής αντιπαράθεσης. Με την πάροδο του χρόνου, η Ευρώπη έχει αντιληφθεί αυτή τη γενική τάση, η οποία παραμένει διαχρονικά σε τοπικό επίπεδο. Επιπλέον, η συνέχεια των τοπικών αντιπαραθέσεων κρύβουν αυτήν την ουσιαστική αλλαγή. Έτσι μόνο οι γεωστρατηγιστές αναδεικνύουν νέα σχέδια πάνω σε παλαιά νοητικά σχήματα, ενώ οι πολιτικοί αναζητούν ακόμα λύσεις μέσω ενός ρεαλισμού που δεν είναι πια πραγματικότητα, διότι το στρατηγικό λάθος έχει βάθος.

Η γεώτρηση ως αιχμή του δόρατος

Όταν υπάρχει αγώνας ακόμα και η επιλογή των λέξεων είναι σημαντική, όχι μόνο για τις κινήσεις αλλά και για το πλαίσιο. Τώρα αυτό ονομάζεται Αφροδίτη και η πλατφόρμα της εταιρείας Noble, Όμηρος. Έχει ενδιαφέρον να το προσέξουμε ειδικά από εδώ και πέρα, πιο λεπτή λεπτομέρεια είναι η λέξη γεώτρηση. Από μόνη της δεν είναι εντυπωσιακή, αλλά αποκτά μια απίστευτη δυναμική μέσα στο πλαίσιο της ΑΟΖ. Ο λόγος είναι απλός, αλλά όχι απλοϊκός. Η ΑΟΖ καθορίστηκε από το 1982 μέσω του Δικαίου της θάλασσας και διαχωρίζεται με την υφαλοκρηπίδα μεταξύ άλλων από την αλιεία . Κατά συνέπεια, δεν παραπέμπει άμεσα στη γη και δίνει την εντύπωση ότι είναι μόνο ένα μήκος 200ΝΜ, ενώ είναι ένα εμβαδόν που έχει βάθος και μάλιστα τόσο βάθος που αγγίζει τη γη. Ενώ η γεώτρηση παραπέμπει άμεσα στον πλούτο της γης. Αυτή η λεπτή λεπτομέρεια είναι αυτή που διαχωρίζει το δυνητικό με την πραγματικότητα. Όσο δεν γίνεται γεώτρηση έχουμε την εντύπωση ότι το θέμα αφορά το άυλο και με αυτόν τον τρόπο το όλο πλαίσιο είναι αόρατο, πράγμα το οποίο συσχετίζεται με τη στρατηγική. Η υλοποίηση μέσω της γεώτρησης προκαλεί μια αλλαγή φάσης, αφού η στρατηγική δεν είναι πλέον δυνητική και έχει εφαρμογή σε τακτικό επίπεδο. Γίνεται το ανάλογο πολεμολογικά με τις έννοιες του πολέμου και της μάχης. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας δεν είναι μόνο θέμα θέλησης, αλλά και πράξης. Σε αυτή τη φάση η Κύπρος μάς αποδεικνύει ότι έχει και τα δύο. Η θέληση έχει αποδειχθεί εδώ και χρόνια με τις τρεις διακρατικές συμφωνίες που έχει υπογράψει και τώρα βλέπουμε ότι δεν λυγίζει λόγω των πιέσεων και συνεχίζει ορθολογικά την πορεία της όσον αφορά στην πράξη. Αν μερικοί από τους δικούς μας δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι ένα μικρό νησί έχει τη δυνατότητα να έχει μια υψηλή στρατηγική, τώρα θα πρέπει να αποδεχτούν τα αποτελέσματά της. Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρούμε ότι υπάρχει ήδη μια σημαντικότατη κίνηση. Αυτό είναι λάθος, είναι προς το παρόν συμβολική, διότι αποδεικνύει με τη de facto στρατηγική της ότι οι απειλές είναι ισχυρές μόνο όταν τις πιστεύει κανείς και μόνο. Η μεγάλη αλλαγή φάσης θα γίνει με την εύρεση αερίου ή πετρελαίου, διότι ξαφνικά η οικονομία θα δείξει σε όλους την αποτελεσματικότητα και τη δυναμική της στρατηγικής της ΑΟΖ. Έτσι η γεώτρηση λειτουργεί ως αιχμή του δόρατος για όλο το θέμα. Απλώς, μην ξεχνάμε ότι η αιχμή είναι ισχυρή, όταν το δόρυ είναι σκληρό.

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού. UDemand, 15/09/2011

Στην συνέντευξη που ακολουθεί μας μίλησε για τη σχέση Ελλάδας – Τουρκίας, την συμμαχία Κύπρου – Ισραήλ, την σημασία του Ελληνικού Πολιτισμού αλλά και για την τωρινή οικονομική και κοινωνική κρίση. Διαβάστε την…

1. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η ελληνική εξωτερική πολιτική απέναντι στην Τουρκία άλλαξε. Της ανοίξαμε την Ευρωπαϊκή πόρτα, ελπίζοντας στον εκδημοκρατισμό και εξευρωπαϊσμό της. Τελικά η πολιτική αυτή είχε αποτέλεσμα; 

Για να αλλάξει κάτι, πρέπει να υπάρχει… Ύστερα το θέμα είναι αν άλλαξε ή την άλλαξαν οι συνθήκες και οι συγκυρίες. Η εξερεύνηση της αδιεξόδου της έλλειψης στρατηγικής μετά από εξάντληση, προκάλεσε την επιλογή του ανοίγματος, ενώ κανείς δεν προέβλεψε όχι μόνο το finale, αλλά και το μέσον της παρτίδας. Έγινε η πολιτική, τακτική δίχως να έχει στρατηγικό βάθος. Και τώρα βλέπουμε τις παράπλευρες απώλειες αυτής της κίνησης με τον προβληματισμό των συμμάχων σε αυτό το θέμα. Η μίμηση στον τομέα της διπλωματίας έχει τα όρια της και τώρα τα βλέπουμε.

2. Ποια είναι η άποψή σας για τις προτάσεις που ακούγονται για μία νέα πολιτική απέναντι στην Τουρκία; Μήπως είμαστε πολύ φοβικοί απέναντί της; Και αν ναι μήπως αυτό οφείλεται σε έλλειψη σχεδιασμού;

Δίνουμε την εντύπωση ότι δεν έχουμε φόβο… Αυτό όμως που δεν εξηγούμε είναι ότι είμαστε στο πλαίσιο της φοβίας. Οι πράξεις μας είναι εσωστρεφείς, διότι δεν τολμάμε να κάνουμε μία στρατηγική ανάλυση της κατάστασης που να ξεπερνά τα σύνορά μας. Προβάλλουμε τον ελληνισμό, αλλά πιστεύουμε  μόνο στον ελλαδισμό. Λειτουργούμε ανάλογα μ’ αυτούς που ταυτίζουν τον ουμανισμό με το ανθρωπιστικό.

3. Πως αξιολογείται την συμμαχία της Ελλάδας και της Κύπρου με το Ισραήλ; Η συμμαχία αυτή θα προκαλέσει αλλαγές στην περιοχή μας;

Η συμμαχία αυτή θα αξιολογηθεί από μόνη της και σύντομα, τουλάχιστον όσον αφορά στην ανθεκτικότητά της. Προς το παρόν βασίζεται αποκλειστικά σε ταύτιση τοπικών συμφερόντων και δεν ανοίγεται στο επίπεδο της υψηλής στρατηγικής, όπου θα μπορούσε όντως να προκαλέσει ουσιαστικές αλλαγές. Χρειάζεται μία ωριμότητα που δεν έχει ακόμα αλλά δεν πρέπει να βιαστούμε να την κρίνουμε. Είμαστε από το 1981 σε ευρωπαϊκό πλαίσιο και δεν έχουμε ακόμα αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες του, ενώ μερικοί συνεχίζουν να είναι σκεπτικιστικοί. Ο χρόνος είναι μαζί μας. Και το πεδίο είναι ορθολογικό.

4. Γίνεται μία προσπάθεια να αμβλυνθούν οι ιστορικές μνήμες και να δημιουργηθεί μία κοινή ιστορία για όλες τις Βαλκανικές χώρες. Πιστεύετε ότι είναι χρήσιμη μία τέτοια πολιτική;

Η ιστορία είναι πάντα πολιτική αλλά σπάνια η πολιτική είναι ιστορική. Αυτές οι προσπάθειες είναι προσποιήσεις για να μην φανεί η έλλειψη ιστορικότητας. Αφήνουν αδιάφορη την ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά ακόμα και της περιοχής. Πρέπει απλώς να τις προσέχουμε, έτσι ώστε να τις βάζουμε στις θέσεις τους, όταν είναι το πρέπον.

5. Η Ελλάδα έχει μία μακραίωνη ιστορία. Πρόσφατα στο Βρετανικό μουσείο παρουσιάστηκε η ιστορία του Αφγανιστάν, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα την επίδραση που είχε ο Μέγας Αλέξανδρος στις περιοχές αυτές. Στην Αίγυπτο η Ελληνική παρουσία υπήρξε έντονη και σημαντική, το ίδιο και σε χώρες της Μέσης Ανατολής. Πόσο αποτελεσματικά έχουμε χρησιμοποιήσει την επιρροή μας αυτή;

Η Ελλάδα είναι μία χώρα του χρόνου κι όχι του χώρου. Μόνο που λίγοι  είναι αυτοί που το καταλαβαίνουν πραγματικά και γι’ αυτό το λόγο δεν υπάρχει ουσιαστική αξιοποίηση. Όπου και να πάτε στο εξωτερικό, όλοι ξέρουν τον πολιτισμό μας, μόνο στην Ελλάδα έχουμε την πολυτέλεια να τον φτύσουμε και να είμαστε και περήφανοι κιόλας. Σε βάθος χρόνου όμως τα ψάρια του Αιγαίου δεν αλλάζουν μέσα από την καθημερινότητά τους και δεν προσφέρουν τίποτα. Ενώ ο πολιτισμός μας είναι μόνο προσφορά. Ο ελληνισμός  είναι μήνυμα από μόνος του και για όλη την ανθρωπότητα.

6. Η κυβέρνηση αποφασίζει αλλαγές, νομοθετεί αλλά τελικά δεν εφαρμόζει η ίδια τους νόμους. Πολλές φορές η κοινωνία συμφωνεί με τους προτεινόμενους νόμους με τους οποίους όμως το σύστημα είναι αντίθετο. Μήπως τελικά οι αλλαγές δεν εφαρμόζονται γιατί αντιστέκεται το πολιτικό σύστημα και όχι η κοινωνία; 

Σπάνια υπάρχουν κυβερνήσεις που αξίζουν να ασχολούμαστε μαζί τους, στις άλλες περιπτώσεις οι αξιολογήσεις τους δεν έχουν νόημα. Όσο για την αντιπαράθεση μεταξύ κοινωνίας και πολιτικού συστήματος, δεν υπάρχει. Η κοινωνία έχει το πολιτικό σύστημα που της αξίζει, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Ας μην αναζητούμε λοιπόν δικαιολογίες και προσχήματα. Αυτό που έχει σημασία είναι ο λαός μας κι η πατρίδα μας, όλα τα άλλα είναι τοπικές λεπτομέρειες που δεν έχουν σχέση με την ολότητα του θέματος. Το μέλλον μας είναι η νοημοσύνη μας. Κι αυτή μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα μόνο μέσω της στρατηγικής,  ειδικά όταν υπάρχει θέμα κρίσης.

7. Η ελληνική κρίση είναι τελικά τόσο βαθειά και σημαντική  όσο λέγεται; Πως βλέπεται το μέλλον της χώρας;  Και ποιος θα μπορούσε να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος αντίδρασης; 

Δίχως στρατηγικό σχεδιασμό και αποτελεσματικές κινήσεις για την εφαρμογή του, δεν υπάρχει τρόπος αντίδρασης, αλλά ανάδρασης. Τώρα πολλοί από εμάς κατανοούν επιτέλους ότι μερικές κινήσεις είναι καθοριστικές για το μέλλον, πράγμα που σημαίνει πιο αφαιρετικά, ότι το μέλλον είναι εγκλωβισμένο μέσα στο παρελθόν, ενώ το παρόν δεν το αποδέχεται. Το στρατηγικό μας βάθος είναι ο χρόνος. Εκεί είναι τα προβλήματα, εκεί είναι και οι λύσεις. Αν ασχοληθούμε με τα προβλήματα, η νοημοσύνη του ελληνισμού θα βρει τις λύσεις.

8. Ακούγονται διάφορες θεωρίες συνομωσίας. ¨Ότι η διεθνής ελίτ θέλει να υποτάξει κάποιες χώρες όπως για παράδειγμα η Ελλάδα και ότι κάποιοι έχουν μαζέψει ‘όλο το χρήμα του κόσμου’ και τώρα κάνουν τους ‘σερίφηδες’. Έχουν βάσει οι θεωρίες αυτές; 

Όταν δεν έχεις σκεφτεί ολιστικά τα θέματα που σε αφορούν και σου έρχονται αποτελέσματα που δεν περίμενες, πάντα ψάχνεις εξωτερικούς παράγοντες που να δικαιολογούν την προσωπική σου αδράνεια. Αυτές όμως δεν αλλάζουν ούτε τα πράγματα, ούτε τα δεδομένα, κατά συνέπεια αποτελούν μία μορφή  εκτόνωσης και τίποτα άλλο. Όταν όμως δημιουργούμε γεγονότα με μία στρατηγική δίχως φοβίες, τότε παράγουμε έργο. Αυτό το έργο είναι η πραγματική μας ζωή. Και τότε πια δεν ασχολούμαστε πια με θεωρίες τέτοιου τύπου, διότι ο κόσμος είναι πλέον το πλαίσιο της σκέψης μας.

Συνέντευξη του κ. Νίκου Λυγερού στο Geopolitics & Daily News: "Θα είμαστε εκεί ούτως ή άλλως!" 16/09/2011

Τις επόμενες ημέρες ο Ελληνισμός ίσως χρειαστεί να δώσει κάτι περισσότερο από μία διπλωματική μάχη σε Καστελόριζο και Κύπρο. Είμαστε κατά τη γνώμη σας οι Έλληνες έτοιμοι και ενωμένοι ώστε να αντιμετωπίσουμε τούτη τη νέα πρόκληση; Μπορούμε; 

Στο Καστελλόριζο και στην Κύπρο βρισκόμαστε ήδη πέρα από μια διπλωματική μάχη, ενώ πριν μερικούς μήνες κανείς δεν το πίστευε πραγματικά. Κι όμως αυτό το δεδομένο υπήρχε ήδη στον στρατηγικό σχεδιασμό μας. Ο ελληνισμός το έβλεπε ήδη, ενώ η κοινωνία κοιτάζει ακόμα μόνο τα οικονομικά. Κοινωνικά λοιπόν δεν είμαστε ούτε έτοιμοι ούτε ενωμένοι. Αυτό όμως δεν μας προβληματίζει, κοινωνία ήταν, είναι και θα είναι πάντα έτσι. Φαντάζομαι όμως ότι η ερώτηση σας επικεντρώνεται αλλού και τότε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρόκληση, διότι είναι αναγκαίο. Δεν είναι στη φύση μας ν' αφήνουμε τους δικούς μας στο έλεος των εχθρών μας. Ο λαός μας ξέρει από αντίσταση και θυσία και καμιά δύσκολη κατάσταση δεν αλλάζει τίποτα. Θα είμαστε εκεί όπου είναι το πρέπον. 

Πρόσφατα η είδηση πως οι καλύτεροι πιλότοι του ΝΑΤΟ είναι Έλληνες επιβεβαίωσε για ακόμη μία φορά πως η Πολεμική Αεροπορία βρίσκεται στην ελίτ της παγκόσμιας κατάταξης. Η Ελληνική ιστορία μας έχει διδάξει πως οι νίκες του Πολεμικού Ναυτικού ήταν πάντα καταλυτικές στην ανύψωση του ηθικού των Ελλήνων. Σε περίπτωση θερμού επεισοδίου, τα δύο Σώματα μοιραία θα αναλάβουν το κύριο βάρος των επιχειρήσεων. Θεωρείτε πως η αριθμητική υπεροχή της Τουρκίας μπορεί να υπερκεράσει τη ποιότητα του ανθρώπινου παράγοντα; 

Χαίρομαι που ανήκετε στους ανθρώπους που δεν ξεχνούν τα επιτεύγματα της Πολεμικής μας Αεροπορίας σε νατοϊκό πλαίσιο. Από την άλλη ο πολιτισμός μας γεννήθηκε στο Αιγαίο και είμαστε ένας λαός της θάλασσας, έχετε δίκιο. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε όμως και το ρόλο της ξηράς. Η αεροπορία είναι της ταχύτητας και του πυρός. Το ναυτικό διαχειρίζεται το απέραντο γαλάζιο. Και ο στρατός είναι της αντοχής. Κάθε σώμα έχει το ρόλο του. Έχω μαθητές και φίλους στο καθένα και σέβομαι την αξία τους σε φάση κρίσης, γι' αυτό και τους εμπιστεύομαι. Στην στρατηγική χρησιμοποιούμε όλα τα σώματα. Δεν έχει σημασία αν δεν έχουμε την αριθμητική υπεροχή. Δεν την είχαμε ποτέ στην ιστορία μας και δεν βασιζόμαστε πάνω σε αυτό. Σημασία έχει το σπάνιο για τα κατορθώματα. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό μας. 

Υπάρχει περίπτωση η τραγική οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας να σταθεί εμπόδιο τολμηρών πολιτικών αποφάσεων τις επόμενες ημέρες όσον αφορά τα εθνικά μας θέματα; ή αντιθέτως θα φανεί ως ευκαιρία έτσι ώστε μέσω αυτών (τολμηρών αποφάσεων) να δικαιολογηθεί αργότερα η μέχρι πρότινος πολιτική ανεπάρκεια στο θέμα της οικονομίας;

Η τόλμη των πολιτικών αποφάσεων δεν εμποδίζεται από τα οικονομικά δεδομένα, αντιθέτως. Η πατρίδα μας βασίζεται στην στρατηγική διαχείριση των εθνικών θεμάτων όπου η τόλμη είναι απαραίτητη. Μπορεί να μας κατηγορούν για πολλά αλλά ξέρουμε να δίνουμε μάχες και αυτό είναι το μόνο σημαντικό. Δεν ασχολούμαστε με μίζερα πράγματα δεν έχουμε την πολυτέλεια. Ο Έλληνας είναι αγωνιστής την ώρα της ανάγκης, όποια και να είναι η μέρα. Επιπλέον, έχουμε αποδείξει διαχρονικά ότι έχουμε αντοχές και ξέρουμε να δίνουμε το παράδειγμα. Είμαστε η χώρα όπου γεννήθηκε η λέξη στρατηγική. Δεν μας ενοχλούν όσοι θέλουν να ασχολούνται με οικονομία, απλώς να μας αφήσουν να κάνουμε όχι τη δουλειά μας αλλά το καθήκον μας και το χρέος μας. Δεν είμαστε ένας λαός με αρχές επειδή είμαστε ένας λαός με αξίες. Η τόλμη ανήκει σε αυτές τις αξίες γιατί οι δικοί μας είναι τα παιδιά της Αντιγόνης. Κι όταν πεθαίνει ένας δικός μας, η ανώτατη προσφώνηση είναι απλώς μια λέξη: άξιος. 

Σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στη περιοχή του Καστελόριζου θεωρείτε πως μπορεί να θιγούν και συμφέροντα άλλων χωρών σε βαθμό τέτοιο που να προκαλέσουν μέχρι και την έμμεση ή και άμεση εμπλοκή τους υπέρ ημών σε επιχειρησιακό επίπεδο; 

Η άμεση εμπλοκή άλλων χωρών υπέρ ημών είναι δεδομένη, όχι μόνο σε επιχειρησιακό επίπεδο, αλλά και στρατηγικό, πράγμα το οποίο είναι πιο σημαντικό ακόμα, διότι σε αυτό το επίπεδο λειτουργούμε σε αόρατο πλαίσιο, το οποίο όμως δρα παντού. Σε αυτή τη φάση ήδη με τις προκλητικές απειλές θίγονται τα συμφέροντα και των Ηνωμένων Πολιτειών, μέσω της πλατφόρμας αλλά και του Ισραήλ μέσω της διακρατικής συμφωνίας με την Κύπρο. Επιπλέον, υπάρχει τεχνογνωσία και στα τεχνικά και στα πολεμικά. Οι κινήσεις της Τουρκίας είναι κινήσεις απόγνωσης σε σχέση με τη δυναμική της έννοια της ΑΟΖ. Ποντάρει απλώς πάνω στην υποχώρηση του άλλου. Σε κάθε περίπτωση, η δράση μας δεν πρέπει να περιορίζεται στο συμμαχικό πλαίσιο και δεν πρέπει να περιμένουμε από τους άλλους να είναι πιο Έλληνες από εμάς. Βρισκόμαστε σε μια περιοχή, όπου οι απειλές ενεργοποιούν το ενιαίο αμυντικό δόγμα, είναι λοιπόν της αρμοδιότητας μας και της ευθύνης μας να προστατέψουμε τα δικαιώματά μας, αν έχουμε συμμάχους που έχουν κοινά συμφέροντα τόσο το καλύτερο. Αλλά εμείς θα είμαστε εκεί ούτως ή άλλως. 

Κατά τη γνώμη σας μία ξεκάθαρη και περήφανη στάση της χώρας μας απέναντι στη τουρκική προκλητικότητα θα αιφνιδιάσει ή όχι τους γείτονες; Πόσο έτοιμοι είναι τελικά οι Τούρκοι και πόσο αποφασισμένοι μακριά να φτάσουν; 

Η Τουρκία είναι έτοιμη σε ένα και μόνο πράγμα. Λόγω των συνθηκών και της γενικής κατάστασης, θεωρεί ότι η μόνη μας επιλογή είναι η υποχώρηση. Είναι απλώς αποφασισμένη να μας στριμώξει έως ν' αλλάξουμε γνώμη και να υποχωρήσουμε. Μόνο που αυτό δεν θα γίνει. Μας ταυτίζει με όλες τις κατηγορίες που έχουμε υποστεί και θεωρούν ότι δεν υπάρχει λόγος ν' αντισταθούμε στη θέλησή της. Ξεχνά βέβαια τον ήλιο της δικαιοσύνης, δεν εξετάζει καν το Δίκαιο της Θάλασσας και παραμερίζει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Της αρέσει να λέει πολλά και έχει μετατρέψει το Υπουργείο Εξωτερικών σε Υπουργείο Τύπου. Δεν πειράζει αν εμείς είμαστε πιο λακωνικοί, δεν πειράζει αν δεν φωνάζουμε. Όλα αυτά δεν έχουν σημασία. Το μόνο που είναι απαραίτητο είναι η ετοιμότητά μας την κατάλληλη ώρα. Οι λαοί μεγαλώνουν με τις δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσουν. Δόξα τω θεώ, έχουμε αρκετές για να δείξουμε με τις πράξεις μας την αξία του λαού μας. Τώρα είναι θέμα χρόνου και ο χρόνος είναι μαζί μας. 

*     *     *     *     *

Φοβίες και πραγματικότητα

Ν. Λυγερός (http://www.lygeros.org/lygeros/7858-gr.html)

Όλο και περισσότεροι προσπαθούν να προκαλέσουν φοβίες στο λαό μας, θεωρώντας ότι είναι ευάλωτος και ότι είναι πρόσφορο το έδαφος. Μόνο που η χώρα μας δεν είναι μόνο χώρος όπου ο καθένας μπορεί να έχει όποιες απαιτήσεις θέλει. Μόνο που ο λαός μας έχει ζήσει και ξεπεράσει χειρότερα κι έχει αποδείξει την αξία του σε κρίσιμες καταστάσεις. Κατά συνέπεια, οι φοβίες αγγίζουν περισσότερο αυτούς που θέλουν να μας τις προκαλέσουν, διότι τόσα χρόνια ραγιαδισμού δεν κατάφεραν να καταστρέψουν την πατρίδα μας, διότι οι νέοι πασάδες δεν είναι παρά εκφυλισμένες περιπτώσεις που δεν αγγίζουν την πραγματικότητα. Και τώρα που υπάρχει το πλαίσιο της ΑΟΖ με τη δυναμική του, φοβούνται ακόμα περισσότερο! Ακόμα και αν υπάρχουν δυσκολίες, ποτέ ο ελληνισμός δεν έκανε τόσο σημαντικά βήματα στον τομέα του Δίκαιου της Θάλασσας. Ποτέ το Αιγαίο δεν έδειξε τόσο ξεκάθαρα τις δυνατότητες που προσφέρει στην πατρίδα μας. Και όλα τα λόγια περί στρατηγικού βάθους και νεοοθωμανισμού φαίνονται πολύ μεγάλα μπροστά στις λεγόμενες μικρές πράξεις. Κι όσοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Τουρκία είναι μια μεγάλη δύναμη, πρέπει να αποδεχθούν ότι έχει μεγάλα προβλήματα με μικρούς παίκτες. Την ενοχλούν οντότητες, όπως είναι το Καστελλόριζο και η Κύπρος και δεν μπορεί ν' αναπτυχθεί στην Ανατολική Μεσόγειο. Δείχνει τη δύναμή της με τα διάφορα Casus Belli που εκδίδει αλλά στην πράξη έχει αληθινά προβλήματα που δεν μπορεί να αποφύγει. Τόσα χρόνια προσπάθησε να πείσει τους δικούς της ότι η Κύπρος δεν υπάρχει ως κρατική οντότητα αλλά η τελευταία έγινε και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τόσα χρόνια παρουσιάζεται ως κυριαρχία της Ανατολικής Μεσογείου κι όμως ένα μικρό κράτος σαν το Ισραήλ την έβαλε στη θέση της. Τώρα με την υλοποίηση της διακρατικής συμφωνίας της Κύπρου και του Ισραήλ όσον αφορά στην ΑΟΖ, αναγκάζεται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να αποδεχθεί ότι αυτά τα μικρά κράτη έχουν υψηλή στρατηγική. Προσπαθεί τώρα να μας πείσει με τις προκλήσεις της παρουσιάζοντάς τις με ακραίο τρόπο, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι μάταια προσπαθεί να κινηθεί στο πλαίσιο της ΑΟΖ. Αν είχαμε εφαρμόσει την πρωτοποριακή σκέψη του καθηγητή Καρυώτη, οι θέσεις μας θα ήταν ακόμα πιο ισχυρές. Σε κάθε περίπτωση η δυναμική της ΑΟΖ προβληματίζει σοβαρά την Τουρκία που δεν ξέρει πια πώς να κρύψει στους δικούς της ότι δεν ελέγχει την κατάσταση λόγω της συμμετοχής ξένων εταιριών που δεν λογαριάζουν τις παραστάσεις της. Δυσκολεύει ακόμα και τους ραγιάδες της που πρέπει να αποδεχθούν την ανικανότητά της να διαχειριστεί στρατηγικά το θέμα. Τώρα που η πραγματικότητα δείχνει πόσο εύθραυστος είναι ο γυάλινος πύργος της, έχει τη μεγαλύτερη δυσκολία να πείσει ακόμα και τους συμμάχους της ότι μπορεί να θεωρηθεί μια πραγματική περιφερειακή δύναμη.

*     *     *     *     *

Eθνικά θέματα και εθνική συνείδηση

Ν. Λυγερός (http://www.lygeros.org/lygeros/7859-gr.html)

Πολλοί λένε ότι ασχολούνται με εθνικά θέματα και μερικοί βέβαια το κάνουν ακόμα και σε πρακτικό επίπεδο. Σε αυτό το πλαίσιο ανήκουν κι αρκετοί διαχειριστές των λεγόμενων blogs. Πολλοί τους κατηγορούν για διάφορα, αλλά είναι περισσότεροι όσοι τους διαβάζουν. Βέβαια, δεν έχουν, όπως λένε πολλοί, το κύρος των επίσημων δημοσιογράφων, αλλά όπως λέει κι η διαφήμιση, τόσο το καλύτερο. Και στο κάτω κάτω της γραφής, το blog τους δείχνει και την αξία τους. Κατά συνέπεια, τους βλέπουμε σαν ανοιχτά βιβλία. Παίζουν ένα σημαντικό ρόλο, όχι τόσο στα εθνικά θέματα, αλλά σίγουρα στην εθνική συνείδηση. Διότι το πρώτο απαιτεί και μερικές θέσεις, ενώ το δεύτερο είναι καθαρά προσωπικό. Σε αυτούς απευθύνεται αυτό το σημείωμα κι όχι ακριβώς στους αναγνώστες τους. Αυτές τις μέρες, όλοι μας εξετάζουμε συστηματικά τις εξελίξεις που αφορούν το θέμα της ΑΟΖ της Κύπρου κι ειδικότερα την περιοχή της Αφροδίτης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχουμε αντιληφθεί όλοι ότι η Τουρκία προσπαθεί έμμεσες πιέσεις πάνω σε αυτό το θέμα, μέσω πλαγίων επιθέσεων που επικεντρώνονται στο σύμπλεγμα του Καστελλόριζου. Οι ευαισθησίες μας γι' αυτό το νησί είναι δεδομένες και γι' αυτό το λόγο μελετάμε κάθε λεπτομέρεια που το αφορά μόνο που αυτό γίνεται εξ αποστάσεως. Βέβαια, συμβάλαμε όλοι μας στην αποστολή καρτών και βιβλίων στο σχολείο του Καστελλόριζου και συνειδητοποιήσαμε πόσο μεγάλη απήχηση και επιτυχία είχε. Μόνο οι κάτοικοι του νησιού δεν βλέπουν τα πρόσωπά μας, δεν βλέπουν όλες τις δράσεις που προβάλλουμε στο διαδίκτυο. Χρειάζονται και την ανθρώπινη παρουσία, ειδικά αυτήν την περίοδο. Βέβαια, εμείς όλοι έχουμε τις ασχολίες μας και δεν είναι πάντα εύκολο να κάνουμε αυτές τις κινήσεις. Μπορούμε όμως εύκολα και αποτελεσματικά να προωθήσουμε στους αναγνώστες μας την ανάγκη της παρουσίας μας εκεί. Δεν είναι απαραίτητο να λες σε κάποιον κάθε μέρα ότι τον αγαπάς και τον πονάς, αν μπορείς να είσαι πλάι του την ώρα της ανάγκης. Δεν υπάρχει λόγος να γίνει μία ολόκληρη αποστολή. Αρκεί να δουν δικούς μας να πηγαίνουν σε αυτό το νησί, όχι για να παίξουν έναν ιδιαίτερο ρόλο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά όλοι μαζί αυτές τις μέρες να βρίσκονται με τους δικούς μας εκεί για να ζήσουν μαζί, όχι την καθημερινότητα, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά την σπουδαιότητα αυτού του ακριτικού σημείου του ελληνισμού, όπου οι κάτοικοι, οι δικοί μας άνθρωποι αντέχουν και τις πιέσεις και τις προκλήσεις, παραμένοντας ακίνητοι την ώρα που άλλοι θα έτρεχαν. Τα blogs μέσω των διαχειριστών τους, αλλά και των αναγνωστών τους μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά σε αυτό που δεν πρέπει να είναι μία προσπάθεια, αλλά ένα γεγονός.

*     *     *     *     *

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού στην εκπομπή "Άγνωστος Μ". Zougla Radio, 19/09/2011