%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Η ιδέα του Νίκου Καραβασάκη περί ιστιοπλοΐας στο ελληνικό απέραντο γαλάζιο μπορεί να φανεί φιλόδοξη, αλλά έχει νόημα και πρέπει να την προωθήσουμε με κάθε τρόπο. Μπορεί μάλιστα να τη συνδυάσουμε με τους εορτασμούς για τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης των Δωδεκανήσων από τον τουρκικό ζυγό. Είναι μία ευφυής και ειρηνική προσπάθεια της ανάδειξης της σημασίας και της αξίας της θέσπισης της ΑΟΖ το 2012 από την πατρίδα μας. Είναι ένας τρόπος πρακτικός να συμμετάσχει ο ελληνισμός σε όλα τα επίπεδα και από όλα τα μέρη του κόσμου, για να υποστηρίξουν το όλο εγχείρημα. Η περιήγηση στο Αιγαίο αλλά και πέρα από αυτό, αφού η ΑΟΖ ξεχειλίζει από αυτό το στενό πλαίσιο. Επιπλέον, τώρα η ελληνική ΑΟΖ μέσω της κυπριακής, έχει γίνει μία ευρωπαϊκή υπόθεση. Αν επιπλέον σκεφτούμε την περιοχή των Δωδεκανήσων ως ένα ιστορικό χώρο, όπου το θέμα της Ιπποσύνης δεν είναι μία ουτοπία, τότε η όλη προσπάθεια παίρνει μία μορφή που έχει βάθος και μεγαλείο. Τα ιστιοφόρα της ΑΟΖ έχουν λοιπόν έναν ευρωπαϊκό και ξεκάθαρο προσανατολισμό, δίχως να περιορίζονται από φοβικά σύνδρομα με γειτονικές σχέσεις. Κανένας δεν μπορεί να μας εμποδίσει να διεκδικήσουμε ειρηνικά τα δικά μας δικαιώματα. Όπως πήγαιναν όλοι οι Ινδοί να μαζέψουν αλάτι στη θάλασσα, ενώ ήταν απαγορευμένο από τους αποικιοκράτες, έτσι κι εμείς θα βρεθούμε με τα ιστιοφόρα μας στην ΑΟΖ μας. Επίσης δεν πρέπει να ξεχάσουμε τη βραδύτητα του πανιού. Με άλλα λόγια η ιδέα μας δεν είναι να είμαστε περαστικοί και να περάσουμε γρήγορα από αυτά τα μέρη. Αντιθέτως, θέλουμε να αργήσουμε σε αυτά, διότι είναι η πατρίδα μας. Θα πηγαίνουμε όσο πιο αργά γίνεται για να είμαστε σχεδόν σαν τους ακίνητους ανθρώπους που διασχίζουν τον χρόνο. Ο ελληνισμός γεννήθηκε στη θάλασσα και από αυτή δυναμώνει εδώ και αιώνες. Από αυτή μάθαμε τους ανέμους. Ο Μαϊστρος, ο Λεβάντες, ο Γαρμπής, ο Πουνέντες, ο Γραίγος, ο Σιρόκος, η Τραμουντάνα, η Όστρια είναι λέξεις μας από το γαλάζιο λεξικό. Σε αυτό έχουμε χαράξει και τα νησιά με το μίνιο και με το φούμο, τα νησιά με το σπόνδυλο καποιανού Δία, τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια, όπως λέει ο Οδυσσέας Ελύτης. Όλα αυτά δεν είναι απλώς ουτοπίες αλλά πραγματικότητες που δεν πρέπει να ξεχάσουμε μέσα στην μιζέρια. Και δεν πρόκειται να μας επηρεάσουν οι γειτονικές απειλές, διότι εμείς τις γράφουμε στις αρχές μας. Διότι πιστεύουμε μόνο και μόνο στις αξίες μας. Η ιστιοπλοΐα στο απέραντο γαλάζιο μπορεί να υλοποιηθεί εξαρτάται μόνο από εμάς. Άξιος ο Ζωοδότης της Ελλάδος: Η θάλασσα μας!
Πηγή: Νίκος Λυγερός
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
