%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Ανάμεσα στα Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής με τα οποία συμφώνησαν και τα τρία κόμματα που αποτελούν τη νέα κυβέρνηση, το πρώτο είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την εξής φράση: «Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.». Αυτή η έμπρακτη αναφορά στην ΑΟΖ σ’ ένα κείμενο αποδεκτό από το σύνολο της κυβέρνησης είναι ένα βήμα σημαντικό. Η ΑΟΖ πέρασε σε μία νέα φάση στον ελληνικό κόσμο. Από την αρχική ουτοπία που υπήρξε και που μετατράπηκε σιγά σιγά σε όραμα, για να εισέλθει στην πολιτική ατζέντα, τώρα η ΑΟΖ είναι επιτέλους ένας συγκεκριμένος σκοπός για την κυβέρνηση. Έτσι έχουμε ένα πρώτο στάδιο δικαίωσης του Θεόδωρου Καρυώτη και του Βασίλη Μαρκεζίνη που προσπάθησαν τόσα χρόνια να γίνει γνωστό το θέμα σε όλο τον ελληνικό λαό. Με τη νέα κυβέρνηση, η Ελλάδα ακολουθεί το άνοιγμα της Κύπρου και συγκεκριμένα του Τάσσου Παπαδόπουλου, αφού συνειδητοποίησε ότι η θέσπιση της ΑΟΖ είναι το πρώτο στάδιο της εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου. Και στο τελευταίο μέρος, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε το ρόλο του Αντώνη Φώσκολου και του Ηλία Κονοφάγου. Τώρα με αυτόν τον στρατηγικό σκοπό, η πατρίδα μας πρέπει να προχωρήσει όσο πιο γρήγορα γίνεται στην υλοποίησή του, προσπερνώντας την εσωτερική αδράνεια που καθυστέρησε τόσα χρόνια την ύπαρξη της ΑΟΖ στον ελληνικό χώρο. Θα ήταν καλό λοιπόν το Δίκαιο της Θάλασσας να γίνει και ευρύτερα γνωστό, για να μην έχουμε αντιδράσεις από ειδικούς που δεν έκαναν τίποτα τόσα χρόνια για να το εφαρμόσουν. Βέβαια υπάρχει πάντα η δικαιολογία της έλλειψης πολιτικής βούλησης, αλλά αυτό δεν αρκεί πλέον. Τώρα κάθε Έλληνας ειδικός έχει το καθήκον να προωθήσει το θέμα και μάλιστα να υποστηρίξει ή να πιέσει τη νέα κυβέρνηση για να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το νομοσχέδιο της ανακήρυξης της ΑΟΖ. Και στη συνέχεια, την ώρα της υπερψήφισης της Βουλής των Ελλήνων να συμφωνήσει και η αντιπολίτευση ότι η ΑΟΖ είναι όντως ένα εθνικό ζήτημα Εξωτερικής Πολιτικής, με το οποίο μπορούμε πραγματικά ν’ αλλάξουμε τα δεδομένα, για να μην έχουμε πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις που δεν βοήθησαν ποτέ την εξέλιξη της Ελλάδας. Για να ξεπεράσουμε την τωρινή οικονομική κατάσταση, πρέπει ν κάνουμε αυτή τη στρατηγική κίνηση.
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
--%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82+%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82,+%CE%9F%CE%B9+%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%91%CE%9F%CE%96.jpg "Οι κινήσεις για την ΑΟΖ")
