%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Ο Νίκος Λυγερός στην εκπομπή DNA στις 26-01-2012. Αναφορά στο Απεχθές χρέος - Περικοπή χρέους, στο θέμα της οικονομικής λύσης του χρέους της Ελλάδας μέσω της ΑΟΖ και στο θέμα των λαθρομεταναστών
Πηγή
Νίκος Λυγερός: Απεχθές χρέος, ΑΟΖ και λαθρομετανάστες (συνέντευξη)
Ο Νίκος Λυγερός στην εκπομπή DNA στις 26-01-2012. Αναφορά στο Απεχθές χρέος - Περικοπή χρέους, στο θέμα της οικονομικής λύσης του χρέους της Ελλάδας μέσω της ΑΟΖ και στο θέμα των λαθρομεταναστών
Πηγή
H ΑΟΖ ως οικονομική λύση
Εισήγηση του Νίκου Λυγερούμε θέμα: "H ΑΟΖ ως οικονομική λύση"Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών, Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012
Νίκος Λυγερός για: Ελλαδα - Οικονομικη Κριση - Ελληνισμος - Γενοκτονιες - ΑΟΖ
Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού, στην εκπομπή "Casus Belli" με τη Δήμητρα Αλεξάκη. Κανάλι 10, Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012.
Συζήτηση για: Ελλαδα - Οικονομικη Κριση - Ελληνισμος - Γενοκτονιες - ΑΟΖ
Πηγή: Έργο Ανθρωπότητας Official Channel N. Lygeros
https://www.youtube.com/channel/UCoxTAEykhjzXpuCiNnYTluw/videos
Νίκος Λυγερός: Μεσόγειος και Γεωστρατηγική
Φωτογραφικό υλικό από την πρόσφατη ομιλία του κύριου Νίκου Λυγερού με τίτλο: «Μεσόγειος και Γεωστρατηγική» που δόθηκε στην 7η Μ/Κ Ταξιαρχία στο Τυχερό του Έβρου. Ο κύριος Νίκου Λυγερός καλεσμένος του Ταξιάρχου Αλεβίζου Δημήτρη ανέπτυξε μπροστά σε ακροατήριο 230 και περισσοτέρων αξιωματικών αλλά και στρατιωτών την σημασία της Μεσογείου αλλά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η χώρα μας μέσα σε αυτό το πλαίσιο μέσω του δομικού δικτύου των ακριτικών νησιών. Έδωσε επίσης ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα της ΑΟΖ και του συμπλέγματος Καστελλορίζου. Σε διάφορα άρθρα ειδικών και μη εμφανίζονται οι όροι: νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Η προσέγγιση τους δεν είναι, βέβαια, αποκλειστικά γεωγραφική, πράγμα το οποίο θα ήταν απαραίτητο, τουλάχιστον, στο πρώτο επίπεδο, για να λειτουργήσει σοβαρά το όλο εγχείρημά τους. Επιπλέον, στον ελληνικό τύπο, ειδικά μετά το 1996, προσπαθούμε απεγνωσμένα να ταυτίσουμε αυτούς τους όρους σαν να πρόκειται για την ίδια έννοια. Ο συλλογισμός είναι σχεδόν πάντα του ίδιου τύπου. Βασιζόμαστε πρώτα στην ιδέα ότι ο όρος νησί δεν προσδιορίζει το μέγεθος. Ένα νησί μπορεί να είναι μικρό ή μεγάλο. Κι αυτό το σημείο είναι σωστό, διότι το μέγεθος δεν είναι μία ενδογενής παράμετρος, όσον αφορά στον όρο. Ύστερα, αντιστρέφουμε την έννοια και θεωρούμε ότι η λέξη νησί αφορά όλα τα νησιά, ανεξαρτήτου του μεγέθους. Μετά επικεντρωνόμαστε στα μικρά νησιά, για να προσεγγίσουμε τις νησίδες κι εδώ καθώς αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει ένα πρόβλημα, πέφτουμε στην παγίδα του νομικού πλαισίου των διεθνών συνθηκών. Σε αυτό το στάδιο, βρίσκουμε αναφορές του τύπου ότι στη Συνθήκη Λ δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ των όρων νησιών, νησίδων και βραχονησίδων. Το λάθος είναι απλό. Το ότι δεν υπάρχει διάκριση σε μια συνθήκη, δεν σημαίνει, βέβαια, ότι αυτό ισχύει για όλες τις συνθήκες. Αρκεί να βρεθεί μία που κάνει τη διάκριση και δημιουργείται ένα οριστικό πρόβλημα. Παραδείγματος χάριν, όταν διαβάζουμε το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923, όπου καταγράφονται διαδοχικά οι λέξεις νήσων, νησίδων και νήσου και διαβάζουμε ότι η λέξη νησίδων αναφέρεται στην έκφραση: των νησίδων των εξ αυτών (νήσων) εξαρτωμένων, καθιστά αυτονόητο να διεκδικούμε την μη ύπαρξη κάποιας διάκρισης. Κατά συνέπεια, κι η γενίκευση που ακολουθεί με τον όρο βραχονησίδες δεν έχει νόημα. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να αντιληφθούμε ότι η διάκριση υπάρχει, διότι οι λέξεις είναι διαφορετικές και το ίδιο ισχύει για την χρήση τους. Η εξέταση των γεωστρατηγικών σχέσεων προσφέρει ένα πλαίσιο σκέψης πιο ανθεκτικό όσον αφορά στα εθνικά θέματα. Δεν επικεντρώνεται μόνο σε μία χώρα, αλλά στις σχέσεις της με τις άλλες και στις σχέσεις που μπορεί να έχουν μεταξύ τους. Με αυτόν τον τρόπο, η προσέγγιση του χώρου είναι πολλαπλή και εμπλουτίζει την έννοια των συνόρων που δεν είναι πλέον μονοδιάστατα και στατικά, όπως συνηθίζουμε να τα κοιτάζουμε. Αυτό το δυναμικό βλέμμα των γεωστρατηγικών σχέσεων υποστηρίζει και μια ιστορική προσέγγιση της γεωγραφίας κι ερμηνεύει φυσιολογικά τα κλειστά κι ανοιχτά σύνορα, δίχως τις γεωγραφικές δυσκολίες. Με αυτό το πλαίσιο, είμαστε ικανοί να μελετήσουμε αποτελεσματικότερα το πεδίο μας και το πεδίο δράσης των παικτών μέσω της θεωρίας παιγνίων του Nash, για να αναλύσουμε τις στρατηγικές συμπεριφορές. Επιπλέον, η θεωρία σχέσεων του Fraïssé αντέχει την ενσωμάτωση του διαχρονικού στοιχείου και δίνει άλλο νόημα στη γεωμετρία με μία πολυπλοκότερη αναπαράσταση με νέες δυνατότητες ερμηνείας και πρόβλεψης. Διότι απελευθερώνει κάθε επιτελείο από μία γραμμική ανάγνωση, η οποία επαρκεί μόνο για έναν κατάλογο πληροφοριών κι όχι για μία βάση δεδομένων. Οι γεωστρατηγικές σχέσεις αποτελούν με άλλα λόγια συντακτικές δομές ικανές να παράγουν ένα ιδιόμορφο λεξικό που περιγράφει ακόμα και τις χρονικές διακλαδώσεις που χαρακτηρίζουν τις εδαφικές επιλογές ενός έθνους. Κατά συνέπεια, δεν πρόκειται για την παραγωγή ενός δόγματος ακόμα και με νέα δεδομένα, ούτε μία απλή επικαιροποίηση, διότι οι γεωστρατηγικές σχέσεις δεν έχουν την ίδια προσέγγιση, ούτε σε οντολογικό, ούτε σε τελεολογικό επίπεδο. Δεν πρόκειται μόνο για θέσεις, αλλιώς δεν θα είχαν το απαραίτητο δυναμικό στοιχείο. Λειτουργούν ως υπερδομές με την έννοια της θεωρίας υπερομάδων του Marty και δεν έχουν μόνο μονοσήμαντα αποτελέσματα, ιδιότητα που επιτρέπει τη θέσπιση νοητικών σχημάτων που υπάρχουν στη στρατηγική κι εντάσσονται με μεγάλες δυσκολίες σ' ένα γραμμικό πλαίσιο, το οποίο είναι σύνηθες στην περίπτωση ενός δόγματος. Η χώρα δεν καθορίζεται μόνο από ενδογενείς παράγοντες, αλλά σε συνδυασμό με τους εξωγενείς μέσω της κυβερνητικής μορφής του Wiener. Τελικά, πρέπει να δοθεί μεγάλη έμφαση στον ενιαίο χαρακτήρα των γεωστρατηγικών σχέσεων, ο οποίος είναι απαραίτητος για την ύπαρξη μίας υψηλής στρατηγικής, που εκφυλίζεται όταν ο στρατός, το ναυτικό κι η αεροπορία δεν λειτουργούν σε συνδυασμό. Δίχως αυτήν την αντίληψη δεν θα είμαστε σε θέση να δώσουμε στους δικούς μας που βρίσκονται σε στρατιωτικές και διπλωματικές θέσεις ένα ξεκάθαρο πλαίσιο. Εθνικές θέσεις δίχως στρατηγική μπορούν μόνο να περιγράψουν το παρελθόν. Ενώ οι γεωστρατηγικές σχέσεις δημιουργούν την ιστορία του μέλλοντος για ένα έθνος που αντιστέκεται στο χώρο του χρόνου, όχι μόνο για να υπάρξει, αλλά και για να έχει νόημα η ύπαρξή του.
Στο τέλος της εκδήλωσης επιδόθηκε από τον υποδιοικητή κύριο Παπαδιά Γεώργιο στον κύριο Νίκο Λυγερό αναμνηστική πλακέτα και αναμνηστική στήλη με το έμβλημα της 7ης Μ/Κ Ταξιαρχίας με τον «Θράξ Πελταστή» που έχει ως σύνθημα το ρητό «Ουκ Ελαττω Παραδώσω».
Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Άκου, Ρώτα, Μάθε" Λ.Κεσίδου 19/1/12
Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Άκου, Ρώτα, Μάθε" Λ.Κεσίδου 19/1/12 περί στρατηγικής και Ελλάδας
Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Πρωινό με θέα" TV-100 19/1/12
Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Πρωινό με θέα" TV-100 19/1/12
Πηγή: Έργο Ανθρωπότητας Official Channel N. Lygeros
https://www.youtube.com/channel/UCoxTAEykhjzXpuCiNnYTluw/videos
Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Η ώρα των βετεράνων" 14/1/12 περί ΑΟΖ
Ελλάδα - Αίγυπτος - Τουρκία - Κύπρος
Πηγή: Έργο Ανθρωπότητας Official Channel N. Lygeros
https://www.youtube.com/channel/UCoxTAEykhjzXpuCiNnYTluw/videos
Εισήγηση του Ν.Λυγερού στην Παλαιά Βουλή 14/1/12
Η Ελλάδα, με τις δικές της δυνάμεις, μπορεί να εξέλθει της κρίσης.
Η δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας και της Ευρωζώνης, συνέχεια επεκτείνεται, απειλώντας και την ύπαρξη της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι δυσοίωνες εξελίξεις στις δυτικές οικονομίες, φαίνονται μη αναστρέψιμες, εφόσον προκαλούνται από την πρωτοφανή ιστορικά, ακατάσχετη κι ανεξέλεγκτη ροή, επενδυτικών κεφαλαίων προς τις αναδυόμενες οικονομίες (B.R.I.C.S.) κι ιδιαίτερα στην Ασία, λόγω της εξευτελιστικά φθηνής κι απάνθρωπα εκμεταλλευτικής, αφειδώς προσφερόμενης, εργατικής δύναμης. Ο παγκόσμιος πλούτος, μεταναστεύει. Ανεπιστρεπτί.
Παρότι η χώρα μας φαίνεται έρμαιο στην τυραννία της Τρόικας και της τρικέφαλης κυβέρνησης ανδρεικέλων της. Παρότι είναι γενικευμένη η περιφρονητική απαξίωση του πολιτικού κατεστημένου της “μεταπολίτευσης”. Παρότι η σκόπιμη συσκότιση ενημέρωσης και πληροφόρησης, η ολοκληρωτική προπαγάνδα, που επιβάλλουν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, φαίνεται πανίσχυρη και κυρίαρχη. Πειστική διέξοδος, ύστερα από δυο χρόνια δυστυχίας, φτώχιας και καταστροφολογικών απειλών ούτε φαίνεται κι ούτε υπάρχει, με την επιβληθείσα κατοχική τοκογλυφία. Κατά κοινή κι αναμφισβήτητη παραδοχή.
Οπότε, ας εξετάσουμε και το παρακάτω σχέδιο-πρότασή μας, διεξόδου από την κρίση, με κάθε καλοπροαίρετη κριτική προκαταβολικά δεκτή και προστιθέμενη στην βελτιστοποίησή του. Μιάς κι αφορά στη σωτηρία της πατρίδας μας.
1. Α.Ο.Ζ. : ανακήρυξη, τιτλοποίηση και “μόχλευση”, εθνικής περιουσίας, δημόσιας ιδιοκτησίας.
Ύστερα από την παραδειγματικά επιτυχή ανακήρυξη και διαχείριση της ΑΟΖ,των αδελφών Κυπρίων Ελλήνων, όπως και πλείστοι έγκυροι αναλυτές προτρέπουν, πρέπει η Ελλάδα, άμεσα, να ανακηρύξει την ελληνική Α.Ο.Ζ. στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Όπου, πλήθος ερευνητών, εντοπίζουν, μεγάλα έως γιγαντιαία, κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Η νομική πράξη ανακήρυξης, παράγει άμεσα αποτελέσματα κι οι όποιες αμφισβητήσεις, πρέπει να παραπεμφθούν κι εκδικαστούν σε διεθνή δικαστήρια από όποιον τις εγείρει.
Επομένως αυτής της ανακήρυξης, το ελληνικό δημόσιο μπορεί: α) να εκδώσει μετατρέψιμο ομολογιακό δάνειο, πολυετούς (ενδεικτικά, τεσσαρακονταετούς) διάρκειας, με επιτόκιο διπλάσιο του οιουδήποτε, ισχύοντος, δωδεκάμηνης, διατραπεζικής (ΕΚΤ ή ΤτΕ ή άλλης) ελληνικής αναφοράς. Το ομόλογο αυτό, ύψους εκατό (100) δις, θα επιτρέπεται να καλυφθεί μόνον από ελληνικής εθνικότητας επενδυτές (Έλληνες ή ομογενείς).β) Κατόπιν, ιδρύεται ανώνυμος εταιρεία,ειδικού σκοπού, αξιοποίησης και διαχείρισης του υποθαλασσίου ορυκτού αποθέματος της ελληνικής Α.Ο.Ζ., ιδίων κεφαλαίων ύψους 100 δις ευρώ ,η οποία αναθέτει με διεθνή διαγωνισμό, σε διαφόρων εθνικοτήτων εταιρείες, τις σχετικές έρευνες εντοπισμού κοιτασμάτων. Και, γ), προχωρεί σε αναθέσεις-παραχωρήσεις εκμετάλλευσης, των όποιων κοιτασμάτων εντοπισθούν. δ)Οι δε Έλληνες κι ομογενείς ομολογιούχοι, όποια στιγμή επιθυμούν, μετατρέπουν τις ομολογίες τους σε μετοχές. Σημ.: Η εταιρεία αυτή ουδέποτε θα εισαχθεί σε μετοχική διαπραγμάτευση, παραμένοντας, αποκλειστικά, εθνικής ιδιοκτησίας.
Τι επιτυγχάνουμε, με αυτές τις κινήσεις; Ι) αποκαθιστούμε την εθνική αξιοπρέπειά μας στο Αιγαίο, με τρόπο καθολικά αποδεκτής νομιμότητας και οικονομικά επωφελέστατο, ειρηνικά. Με διεθνική συνεργασία και κάλυψη-στήριξη, απαλείφοντας τη διαμάχη περί υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία. ΙΙ) Προστατεύουμε τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών είτε σε έξοδό μας από το ευρώ είτε σε κατάρρευσή του-κι ενδεχομένως επαναπατρίζονται κεφάλαια- αφού θα έχουν τιτλοποιηθεί αντικρίζοντας τον εθνικό πλούτο μας. ΙΙΙ) Αποτρέπουμε την ληστεία της πατρίδας μας από τους εγκληματίες τοκογλύφους. ΙV) Κινητοποιούμε παγκόσμια τον ελληνισμό. V) Ελάχιστο σκοπούμενο κι επιδιωκόμενο εισοδηματικό αποτέλεσμα είναι, η χρηματοδότηση των εθνικών υποδομών και των συστημάτων Παιδείας, Υγείας και Άμυνας (αθροιστικά 15-20 δις ευρώ, τρέχουσα κατάσταση και τιμές). VI) Ταυτόχρονα, μικρές, απλές, ημερήσιες, ασφαλείς πράξεις, τοκοφόρες (repos) ή ανταλλαγής νομισμάτων (swaps), ικανοποιούν την όποια χρηματοδότηση του απομένοντος ομολογιακού δανείου και των λειτουργικών εξόδων της εταιρείας,με αυτάρκεια. VI) Ακόμη, η πολυμερής-διεθνική συνεργασία, θα προσφέρει την ποιοτικότερη κι ασφαλέστερη εφαρμοσμένη τεχνογνωσία, περιβαλλοντικής προστασίας, απαραίτητης λόγω υψηλής επικινδυνότητας,της σεισμογενούς περιοχής μας .
2. Μακροχρόνια, ενοικίαση, παραχώρηση-επανάκτηση,λιμένων και ναυπηγείων.
Όπως όλοι θυμούμαστε, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, ”μισθώνονταν” στον τότε σοβιετικό στόλο, το ναυπηγείο Νεώριον Σύρου, για τις επισκευαστικές του ανάγκες στη Μεσόγειο. Παρόμοια επιβάλλεται να πράξει η Ελλάδα και σήμερα,καθώς όχι μόνον αποκτά έσοδο σε χαλεπούς καιρούς της οικονομίας της αλλά και την ρωσική γεωπολιτική στρατηγική “προσοχή”.
Επίσης, γνωρίζοντας το κινεζικό ενδιαφέρον για τις ευρωπαϊκές αγορές και (εξ αιτίας του) των ελληνικών λιμανιών ,μπορούμε να παραχωρήσουμε μακροχρόνια την χρήση τους, με απαραίτητη προϋπόθεση την πλειοψηφικήαπασχόληση Ελλήνων. Παρομοίως επίσης, θα στραφεί και η κινεζική “προσοχή” στην χώρα μας.
Οι ανωτέρω συμβάσεις, δύνανται να αποφέρουν σε ένα βάθος 30-40 ετών στην πατρίδα μας, άμεσα 100-120 δις ευρώ, έμμεσα και σε συνέργειες επιπλέον τόσα και επιπλέον ακόμα, με την τιτλοποίησή τους (ομολογιακές εκδόσεις).
3. Άμεση ενεργειακή απεξάρτηση!
Γνωρίζοντας πως η χώρα μας είναι απόλυτα ενεργειακά εξαρτημένη κι ως εκ τούτου εξουθενωτικά υπαγόμενη στις πληθωριστικές πιέσεις των ιλιγγιωδών κερδοσκοπικών διακυμάνσεων του πετρελαίου, κατανοούμε την ζωτικότητα της απεξάρτησής μας. Πολύ δε περισσότερο που η Γερμανία εκμεταλλευόμενη την οικονομική κατάρρευσή μας και τη δική της μονοκρατορία στην Ευρώπη, επιχειρεί-μέσα από την υπό ψήφιση στη Βουλή, Δανειακή Σύμβαση-να οικειοποιηθεί το φωτοβολταϊκό ενεργειακό απόθεμα της Ελλάδας. Με την αποικιακού τύπου δέσμευση πως, το πρόγραμμα “Ήλιος-Helius”, ύψους 20 δις και χρηματοδότησης ΕΣΠΑ, θα συμπεριληφθεί στην αποπληρωμή των τροϊκανών, νέων, δανείων. Δηλαδή, με ελληνικής κυριότητας κεφάλαια,θα κατασκευαστούν έργα που θα παράσχουν την απεξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο (κατά δικές τους εκτιμήσεις),το δε ελληνικό έσοδο θα αποδίδεται στη Γερμανία-Τρόικα, ένεκα… αποπληρωμών!
Προφανώς, επιβάλλεται να προχωρήσουμε στη κατασκευή εθνικού πανελλαδικού δικτύου φ/β,που με δανειακή χρηματοδότηση από την εταιρεία “ΑΟΖ”, όχι μόνο θα μας απεξαρτήσει ενεργειακά σύντομα αλλά και θα ενθαρρύνει την σχετική εγχώρια κατασκευή-επισκευή-έρευνα-τεχνολογία. Επίσης, η πολυμερής συνεργασία με ισπανικές, κινεζικές, αμερικανικές και γερμανικές εταιρείες, θα αναδείξει τα ποιοτικότερα και οικονομικότερα, χαρακτηριστικά. Τέλος, η αποδέσμευση της μικρής-οικιακής παραγωγής για ιδιοκατανάλωση, θα κατακτήσει την κοινωνική συνείδηση, βοηθώντας περαιτέρω στον περιορισμό ρύπων.
4. Αποπληρωμή των γερμανικών πολεμικών οφειλών.
Όπως στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος αναφέρουν, οι γερμανικές πολεμικές οφειλές κατά τη ναζιστική κατοχή, ανέρχονται στα εκατόν εξήντα δυο (162) δις, άτοκα! Εξ αυτών, τα πενήντα οκτώ (58),άτοκα, αφορούν σε υπόλοιπο χρέους αναγκαστικού δανείου, του οποίου δυο δόσεις εξοφλήθηκαν επί Χίτλερ.Ειδικά δε αυτό το χρέος-δάνειο,αναγνωρίζεται κι από τον γερμανικό Τύπο, αναγόμενο σε 77 ή 92 δις ευρώ, κατά περίπτωση.
Η αποπληρωμή αυτών των οφειλών, σε σαράντα ετήσιες δόσεις,είναι αμελητέα εφικτή από την πανίσχυρη γερμανική οικονομία, είναι ηθικά, ανθρωπιστικά και πολιτισμικά επιβεβλημένη και, λειτουργεί συνεκτικά στην ευρωπαϊκή κοινωνία. Μπορεί δε να “συμψηφισθεί”, ακόμη και μονομερώς από ελληνικής πλευράς, με το όποιο επιμέρους προς τη Γερμανία ή τις τράπεζές της, χρέος προσδιορισθεί, πιθανότατα μηδενίζοντάς το!
5. Τράπεζα ευρωπαϊκού Νότου, Μεσογείου, Βαλκανίων…
Όλα τα εκτεθέντα, θα διευκολύνονταν εάν συμπτύσσονταν, ενδοευρωπαϊκά, μέτωπο των περιφερειακών ή/και νότιων άμεσα πληττόμενων από την κρίση χωρών,που θα διαχειρίζονταν ανάλογες προσπάθειες, εθνικών διεξόδων. Θα ήταν εφικτό επίσης, στα πρότυπα της “ευρωπαϊκής τράπεζας επενδύσεων” ή της παρεμφερούς, ”παρευξείνιας τράπεζας”, να χρηματοδοτηθούν επεκτατικά αυτές οι πρωτοβουλίες, με συγκέντρωση πόρων και τεχνογνωσίας. Η «τράπεζα Αιγαίου», θα ήταν ίσως ένας πρόσφορος θεσμικός φορέας…
Η Ελλάδα, ακόμη, μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλία σε επίπεδο βαλκανικών, ευρωπαϊκών ή/και μη, χωρών, για τη σύσταση ανάλογων χρηματοδοτικών προσπαθειών – “εργαλείων”, συνεισφέροντας στην ανακούφιση και σταθερότητα της περιοχής, ενισχύοντας και τη δική της ηγετική θέση, με ασφάλεια.
6. Η ευθύνη σε όλους μας!
Οι Έλληνες κι Ελληνίδες, σήμερα, υπό το κράτος του ζόφου και της δυσπραγίας, συλλογώνται και μάλιστα πλησιάζουν και, στην αυτοκριτική αναθεώρηση. Απότοκος των συζητήσεων και γραπτών που διακινούνται σχετικά, είναι κι όσα εντοπίζονται παραπάνω. Αναντίρρητα και πανθομολογούμενα, ο τόπος χρειάζεται κατεπειγόντως αλλαγή πλεύσης, για να διασωθεί. Κι όπως αποτελεί κοινή συνείδηση, αυτό δεν μπορεί να συμβεί με θαύμα ή από κάποιο σωτήρα. Απαιτείται η συμμετοχή όλων! Δηλαδή ή να τεθεί ερώτημα δημοψηφίσματος ή να αποτελέσει κριτήριο εκλογών, ένα δεσμευτικό πρόγραμμα, άμεσης εξόδου της χώρας από την κρίση!Με επίγνωση και καταμετρημένες τις συνέπειες, από όλους και για όλα.
Συνοψίζοντας :
Με τις εκτεθείσες μεθοδεύσεις, η Ελλάδα, αποκτά άμεση ρευστότητα πλέον των 100 δις,την επενδύει στην ηλιόλουστη θεϊκή κληρονομιά της και την κεφαλαιοποιεί στην αναγέννησή της. Αξιοποιώντας τις μοναδικότητες κι ιδιαιτερότητές της,την πολύτιμη “ασημαντότητα” του μικρού μεγέθους της, την θέση της στο μεταίχμιο Δύσης-Ανατολής, γεωπολιτικής κι οικονομικής. Απομένει, το ψυχικό σθένος, της ανιδιοτελούς, πατριωτικής εντιμότητας, για να αναστηθεί το έθνος μας και να διασωθεί ο λαός μας.
AOZ: Η Στρογγύλη και η τακτική του αστακού.
Η ΑΟΖ, ένα όραμα για την Ελλάδα.
Η αλλαγή φάσης υπάρχει. Η ΑΟΖ δεν είναι πλέον υπό αμφισβήτηση από όλους τους άλλους, αντιθέτως, θέλουν πλέον να προλάβουν τα οφέλη της ελληνικής ΑΟΖ, πριν ακόμα υπάρξει καν η θέσπισή της. Μπορεί να υπάρχουν ακόμα μερικοί δικοί μας που δεν πείστηκαν από το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ, φανταζόμαστε τώρα ότι οι ΑΟΖ της Αιγύπτου αλλά και της Τουρκίας θα καταφέρουν πιο αποτελεσματικά ν’ αλλάξουν και τους άπιστους της ΑΟΖ. Τώρα, όσον αφορά στους υποστηρικτές της, έγινε πλέον κατανοητό απ’ όλους, ότι το θέμα της ΑΟΖ έχει μια δυναμική, η οποία είναι ανεξάρτητη από τις κυβερνήσεις, αν αυτοί δεν τολμούν να πάρουν αποφάσεις, οι οποίες είναι πια απαιτήσεις για την πατρίδα μας. Το timing είναι καλό, έχουμε την τεχνογνωσία και γνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα της τοποθεσίας μας μέσα στην τοποστρατηγική Μεσόγειο, κατά συνέπεια το όλο θέμα είναι πια μια πολιτική πρωτοβουλία. Μόνο που πρέπει να είμαστε προσεχτικοί, διότι οι άλλοι δεν θα περιμένουν τη σειρά τους για να προσπαθήσουν να σπάσουν το μέτωπο της ελληνικής ΑΟΖ σε σχέση με την κυπριακή ΑΟΖ. Διότι ξέρουν από την ανάλυσή τους, ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη γι’ αυτούς. Η Κύπρος το κατανόησε πολύ καλά και θα περάσει σύντομα στον δεύτερο γύρο, την ώρα που οι κυβερνήσεις αναρωτιούνται ακόμα πού διεξάγεται ο αγώνας. Ακόμα κι αν δεν παίξει η Ελλάδα το παίγνιο της Μεσογείου, όσον αφορά στην ΑΟΖ, έχει αρχίσει πραγματικά, δεν είναι πλέον θεωρητικό αλλά τρομερά πρακτικό. Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμιά δικαιολογία και δεν είναι η ρητορική που θα σώσει την κατάσταση εκ των υστέρων, είναι τα στρατηγικά μας βήματα που πρέπει να εφαρμοστούν πριν περάσουμε σε τακτικό επίπεδο. Ο στόχος της θέσπισης δεν είναι ούτε περίπλοκος, ούτε πολλαπλός. Ένας είναι, δεν υπάρχει άλλη κατεύθυνση. Μία είναι η λύση και μία είναι η αποστολή. Δεν χρειάζεται να συζητάν ακόμα οι τριακόσιοι της βουλής. Έχουν όλα τα δεδομένα στα χέρια τους. Όποιο και να είναι το κόμμα, η ιδέα είναι η ίδια, διότι η Ελλάδα είναι μία. Δεν μας ενδιαφέρει καν να συμφωνήσουν, ας αφήσουν έναν άνθρωπο με ψυχή να το κάνει για όλους τους άλλους. Στην πατρίδα μας, ακόμα και οι θεσμικές αποφάσεις γίνονται από μια χούφτα ανθρώπων, διότι ο λαός πιστεύει στις αξίες και όχι στις αρχές. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, με την αξία. Η ΑΟΖ δεν είναι μια αρχή αλλά μια αξία ανεξάρτητη από κάθε πολιτικάντικη προσέγγιση. Όποιος θέλει να επωφεληθεί της ύπαρξης της ΑΟΖ, ας το κάνει, οι θέσεις και η καριέρα τους μας αφήνουν αδιάφορους. Ας το κάνει για τον εαυτό του, αλλά ας το κάνει. Δεν είναι ανάγκη να μας πείσει για τις καλές προθέσεις του, αφού αξία έχει μόνο η ΑΟΖ. Δεν είναι ανάγκη να δικαιωθεί άμεσα, ας το κάνει η ιστορία μετά. Ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά εύκολα. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες και τυπικότητες που όχι μόνο δεν έχουν σημασία, αλλά σε λίγο δεν θα έχουν καν νόημα. Η τοποστρατηγική Μεσόγειος υπάρχει, η σκόνη του Cantor υπάρχει στο Αιγαίο, οι κυψέλες Voronoi υπάρχουν για τα νησιά μας, ας υπάρξει λοιπόν η ΑΟΖ για την πατρίδα μας.
Πηγή - Νίκος Λυγερός
Η απόφαση των Έξι και το λάθος της Τουρκίας όσον αφορά στο Καστελόριζο.
Η απόφαση του 1914 των Έξι Μεγάλων Δυνάμεων έχει ένα ξεκάθαρο πλαίσιο. Εκτός των νησιών που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των τριών ναυτικών μιλίων από τις μικρασιατικές ακτές, όλα τα Οθωμανικά νησιά μεταβιβάστηκαν στην Ελλάδα, εκτός από την ρητή εξαίρεση της Ίμβρου, της Τενέδου και του Καστελόριζου. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να υπάρχουν γκρίζες ζώνες για την Τουρκία, αφού η ίδια θεωρεί ότι αυτή η απόφαση είναι σε ισχύ και την χρησιμοποιεί σε επίσημα νατοϊκά έγγραφα, στα οποία έχουμε πρόσβαση. Ενώ, μόνο και μόνο ότι κάνει χρήση της έννοιας των γκρίζων ζωνών, η Τουρκία αμφισβητεί την απόφαση των Έξι Μεγάλων Δυνάμεων. Η μόνη τροποποίηση που δέχτηκε αυτή η απόφαση, η οποία εντάχθηκε στη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, αφορά στην άρση της εξαίρεσης για το Καστελόριζο με την Συνθήκη των Παρισίων του 1947. Η επίπτωση αυτού του πλαισίου είναι ότι μας προσφέρει ένα δυναμικό πεδίο για να απορρίψουμε τις μη ορθολογικές απαιτήσεις της Τουρκίας. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά στο Καστελόριζο, όταν η Τουρκία επισημαίνει ότι το άρθρο 14 της Συνθήκης Παρισίων αφορά μόνο το Καστελόριζο και όχι το σύνολο των νησιών που βρίσκονται σε αυτήν την περιοχή, αυτό σημαίνει ότι όλα τα νησιά που ανήκουν σε αυτό το πλαίσιο ανήκουν ήδη στην Ελλάδα μέσω της απόφασης των Έξι. Επιπλέον, μέσω του άρθρου 16 της Συνθήκης της Λωζάννης η Τουρκία παραιτείται «παντός τίτλου» και δικαιώματος έξω από τα σύνορα των τριών ναυτικών μιλίων στην περιοχή του Αιγαίου. Και με το άρθρο 15 «παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμόμενων νήσων, τουτέστι της Αστυπάλαιας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελορίζου». Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για να γίνει οποιαδήποτε αμφισβήτηση εκ μέρους της Τουρκίας, διότι δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα για να υποστηρίξει τις απαιτήσεις της.
Video Συνέντευξη Ν.Λυγερού στο Casus Belli 2/1/12 | Ο μεγάλος όρκος ...
Αν ο Достоевский σε είχε γνωρίσει δεν θα είχε ανάγκη τον Нечаев για να γράψει το μυθιστόρημά του Бесы. Μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιήσει τη Φιλική Εταιρεία δίχως να εισχωρήσει στην έννοια της αντιπαράθεσης με την τρομοκρατική οργάνωση. Το έργο σου και το θεωρητικό και το πρακτικό, ως προσφορά στην Ελλάδα δεν έχει εκτιμηθεί στο βαθμό που θα έπρεπε, αυτό ισχύει ακόμα και στην Ήπειρο. Διότι η επαναστατικότητα στης σκέψης σου δεν έγινε αντιληπτή σε όλους. Ποίος κατάλαβε πραγματικά ότι αναγκάστηκες να εγκαταλείψεις την Ελλάδα για να μεταναστεύσεις στη Ρωσία; Ποιος κατάλαβε τις σπουδές φυσικής που έκανες στο Παρίσι και τη συμμετοχή σου στην ίδρυση του Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου; Ενώ δίχως αυτό δεν θα υπήρχε ούτε καν η Ιδέα της Φιλικής Εταιρείας. Ποιος ξέρει ότι ακολούθησες τα βήματα του Ρήγα Φερραίου ακόμα και στη Βιέννη; Και ενώ γνώρισες τον Καποδίστρια δεν σταμάτησες το έργο σου και επινόησες τη Φιλική Εταιρεία με τον Εμμανουήλ Ξάνθο και τον Νικόλαο Σκουφά; Ποιος γνωρίζει τις δράσεις σου και τη μεθοδικότητά σου για να στηρίξεις την οργάνωση; Ποιος θυμάται τα ταξίδια σου στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη, στη Μακεδονία, στη Θράκη και τη Θεσσαλία; Όλοι πιστεύουν ότι ξαφνικά όλη η πατρίδα μας ξύπνησε δίχως, δίχως να συνειδητοποιήσει ότι ήσουν η καμπάνα που τους έσωσε από τον τουρκικό εφιάλτη. Κι όμως, όταν υπήρξε σοβαρό πρόβλημα στη δομή της οργάνωσης, πάλι εσένα επέλεξαν για να δράσεις και να εκτελέσεις τη διαταγή της Αόρατης Αρχής. Δεν ήσουν μόνο το πνεύμα της οργάνωσης, αλλά και το χέρι της δικαιοσύνης της, διότι ήξερες πόσο κινδύνευε από αυτές τις εσωτερικές τριβές απέναντι στον τουρκικό ζυγό. Ποιος θέλει να θυμηθεί ότι αναγκάστηκες να δραπετεύσεις και να περιμένεις στην Ιταλία την έναρξη της Μεγάλης Επανάστασης, το όραμά σου, που έγινε πραγματικότητα το 1821. Κι όμως ήσουν παντού, ακόμα και ως υπασπιστής του Υψηλάντη στον Ιερό Λόχο. Ποιος πιστεύει ότι ακόμα και μετά την καταστροφή του Δραγατσανίου δεν εγκατέλειψες τον αγώνα κι επέστρεψες στην Ελλάδα για να πολεμήσεις έως το τέλος της Επανάστασης. Κι όμως το Δεκέμβριο του 1831 ήσουν ήδη στο Άργος και μετά στο Ναύπλιο ως πληρεξούσιος της Ηπείρου στην Εθνοσυνέλευση όπου ψηφίστηκε το Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος. Ήσουν μαζί μας από την αρχή έως το τέλος για την ελευθερία της πατρίδας μας. Ποιος ξέρει όμως τι έκανες μετά όταν επέστρεψες στη Ρωσία, πριν αρχίσει ο Достоевский το μεγάλο του έργο, όπου έζησες έως το 1851;
Πηγή: Έργο Ανθρωπότητας Official Channel N. Lygeros
Ο μεγάλος όρκος
-Γιατί κανείς δεν μας έμαθε τον μεγάλο όρκο;
-Διότι όλα πιστεύουν ότι είναι άχρηστος.
-Μα αυτός δεν προφύλαξε την Φιλική Εταιρία;
-Αυτός, ναι, αυτός.
-Αυτό είναι ήδη σημαντικό από μόνο του, διότι δίχως τη Φιλική Εταιρία δεν θα υπήρχε επανάσταση.
-Και μπορεί να ήμασταν ακόμα σκλαβωμένοι, με τόσους ραγιάδες που υπήρχαν και που βλέπουμε.
-Όλα αυτά δεν έχουν πια σημασία.
-Τι έχει τότε;
-Ότι εμείς δεν τον ξεχάσαμε.
-Ακόμα κι αν πέρασαν διακόσια χρόνια από τότε.
-Μα εμείς είμαστε λίγοι.
-Λίγοι αλλά σπάνιοι, όπως και τότε.
-Και αυτή η σπανιότητα αρκεί;
-Όχι δεν αρκεί.
-Τότε;
-Γι' αυτό είναι απαραίτητο το έργο.
-Σωστά είναι αναγκαίο.
-Αλλιώς δεν υπάρχουμε για την πατρίδα.
-Αλλιώς δεν υπάρχουμε απλώς.
-Θα μπορούσαμε όμως να τον μάθουμε σε άλλους.
-Ή τουλάχιστον να τον διαβάσουν.
-Για να ξέρουν.
-Είναι και αυτό σημαντικό.
-Ναι, αλλά γιατί τώρα.
-Διότι τώρα υπάρχει ανάγκη.
-Στα δεινά είναι απαραίτητος.
-Μα γιατί;
-Θα δώσει κουράγιο στους δικούς μας.
-Τώρα τα Χριστούγεννα;
-Είστε σίγουροι;
-Ακόμα και τώρα υπάρχει η αναζήτηση.
-Γιορτάζουν όλοι οι χριστιανοί.
-Τουλάχιστον να ξέρουν ότι έδωσαν μάχες για αυτό.
-Αλλιώς θα είχαν ψοφήσει όλοι.
-Μέσα στην οθωμανική αυτοκρατορία.
-Όταν πάλευαν οι ιππότες της δικαιοσύνης…
-Και οι κλέφτες της ανάγκης…
-Για ένα σταυρό !
«Ορκίζομαι ενώπιον του αληθινού Θεού, ότι θέλω είμαι επί ζωής μου πιστός εις την Εταιρείαν κατά πάντα. Να φανερώσω το παραμικρόν από τα σημεία και τους λόγους της, μήτε να σταθώ κατ΄ουδένα λόγον ή αφορμή του να καταλάβωσι άλλοι ποτέ, ότι γνωρίζω τι περί τούτων, μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις πνευματικόν ή φίλον μου.
Ορκίζομαι ότι εις το εξής δεν θέλω έμβει εις καμμίαν εταιρείαν, οποία και αν είναι, μήτε εις κανέναν δεσμόν υποχρεωτικόν. Και μάλιστα, οποιονδήποτε δεσμόν αν είχα, και τον πλέον αδιάφορον ως προς την Εταιρείαν, θέλω τον νομίζει ως ουδέν.
Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος μου, των οπαδών και των ομοφρόνων με τούτους, θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς βλάβην και αυτόν τον παντελή όλεθρόν των, όταν η περίστασις το συγχωρήσει.
Ορκίζομαι να μη μεταχειριστώ ποτέ βίαν δια να αναγνωρισθώ με κανένα συνάδελφον, προσέχων εξ εναντίας με την μεγαλυτέραν επιμέλειαν να μην λανθασθώ κατά τούτο, γενόμενος αίτιος ακολούθου τινός συμβάντος, με κανένα συνάδελφον.
Ορκίζομαι να συντρέχω, όπου εύρω τινά συνάδελφον, με όλην την δύναμιν και την κατάστασίν μου. Να προσφέρω εις αυτόν σέβας και υπακοήν, αν είναι μεγαλύτερος εις τον βαθμόν και αν έτυχε πρότερον εχθρός μου, τόσον περισσότερον να τον αγαπώ και να τον συντρέχω, καθ΄όσον η έχθρα μου ήθελεν είναι μεγαλυτέρα.
Ορκίζομαι ότι καθώς εγώ παρεδέχθην εις Εταιρείαν, να δέχομαι παρομοίως άλλον αδελφόν, μεταχειριζόμενος πάντα τρόπον και όλην την κανονιζομένην άργητα, εωσού τον γνωρίσω Έλληνα αληθή, θερμόν υπερασπιστήν της πατρίδος, άνθρωπον ενάρετον και άξιον όχι μόνον να φυλάττη το μυστικόν, αλλά να κατηχήση και άλλον ορθού φρονήματος.
Ορκίζομαι να μην ωφελώμαι κατ΄ουδένα τρόπον από τα χρήματα της Εταιρείας, θεωρών αυτά ως ιερό πράγμα και ενέχυρον ανήκον εις όλον το Έθνος μου. Να προφυλάττωμαι παρομοίως και εις τα λαμβανόμενα εσφραγισμένα γράμματα.
Ορκίζομαι να μην ερωτώ κανένα των Φιλικών με περιέργειαν, δια να μάθω οποίος τον εδέχθη εις την Εταιρείαν. Κατά τούτο δε μήτε εγώ να φανερώσω, ή να δώσω αφορμήν εις τούτον να καταλάβη, ποίος με παρεδέχθη. Να αποκρίνομαι μάλιστα άγνοιαν, αν γνωρίζω το σημείον εις το εφοδιαστικόν τινός.
Ορκίζομαι να προσέχω πάντοτε εις την διαγωγήν μου, να είμαι ενάρετος. Να ευλαβώμαι την θρησκείαν μου, χωρίς να καταφρονώ τας ξένας. Να δίδω πάντοτε το καλόν παράδειγμα. Να συμβουλεύω και να συντρέχω τον ασθενή, τον δυστυχή και τον αδύνατον. Να σέβομαι την διοίκησιν, τα έθιμα, τα κριτήρια και τους διοικητάς του τόπου, εις τον οποίον διατριβώ.
Τέλος πάντων ορκίζομαι εις Σε, ω ιερά πλην τρισάθλια Πατρίς ! Ορκίζομαι εις τας πολυχρονίους βασάνους Σου. Ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα τα οποία τόσους αιώνας έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα ίδια μου δάκρυα, χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν, και εις την μέλλουσαν ελευθερίαν των ομογενών μου ότι αφιερώνομαι όλως εις Σε. Εις το εξής συ θέλεις είσαι η αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών μου. Το όνομά σου ο οδηγός των πράξεών μου, και η ευτυχία Σου η ανταμοιβή των κόπων μου. Η θεία δικαιοσύνη ας εξαντλήσει επάνω εις την κεφαλήν μου όλους τους κεραυνούς της, το όνομά μου να είναι εις αποστροφήν, και το υποκείμενόν μου το αντικείμενον της κατάρας και του αναθέματος των Ομογενών μου, αν ίσως λησμονήσω εις μίαν στιγμήν τας δυστυχίας των και δεν εκπληρώσω το χρέος μου. Τέλος ο θάνατός μου ας είναι η άφευκτος τιμωρία του αμαρτήματός μου, δια να μη λησμονώ την αγνότητα της Εταιρείας με την συμμετοχήν μου».
ΑΟΖ και Γενοκτονία των Ποντίων
Για όσους πιστεύουν ότι το Αιγαίο πρέπει να χωριστεί στα δύο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, διότι αλλιώς θα ήταν άδικο για την Τουρκία, θα θέλαμε να τους δώσουμε ένα ποντιακό μάθημα μέσω της γενοκτονίας. Αν η Τουρκία είναι τώρα σε θέση να διεκδικήσει οποιαδήποτε ΑΟΖ είναι απλώς και μόνο για ένα λόγο. Διέπραξε μία γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, των Ασσυρο- Χαλδαίων, των Εβραίων και των Ποντίων. Δίχως αυτή τη γενοκτονία η Τουρκία δεν θα είχε πρόσβαση στην ακτή που επιτρέπει να αποκτήσει ΑΟΖ. Βέβαια την ενοχλούν τα νησιά μας, διότι είναι πολύ κοντά της. Αλλά αφού δεν συνέχισε τη γενοκτονία στα νησιά μας, είναι πλέον δικό της πρόβλημα. Βέβαια αυτή η προσέγγιση είναι μάλλον αφαιρετική σε πολλούς και ειδικά στους ραγιάδες. Γι’ αυτό το λόγο αποφασίσαμε να παράγουμε για πρώτη φορά την ΑΟΖ του Πόντου στη Μαύρη Θάλασσα. Η ιδέα μας δεν αποτελεί κάποια ακραία μορφή διεκδίκησης, δεν είναι το θέμα μας. Αυτός ο χάρτης έχει ένα μοναδικό σκοπό. Να δείξει ότι στη Μαύρη Θάλασσα η ΑΟΖ του Πόντου είναι τεράστια. Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι πρόκειται για μία λεπτομέρεια της ιστορίας. Με αυτόν τον τρόπο κατανοούμε όλοι, ακόμα κι αν δεν το είχαμε επινοήσει, την αξία του Πόντου, ως περιοχή που δίνει πρόσβαση στη θάλασσα. Αυτός ο χάρτης δείχνει άμεσα την τοποστρατηγική αξία του. Επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα σε όλους να δούμε τι μας πήρε η Τουρκία μέσω της Γενοκτονίας των Ποντίων. Διότι δεν έχει σημασία μόνο η ξηρά, αλλά και η θάλασσα. Με αυτόν τον τρόπο συνειδητοποιούμε εύκολα και τις φοβίες της σε σχέση με το ποντιακό. Η ποντιακή ΑΟΖ είναι μία πραγματικότητα, η οποία άλλαξε επειδή υπήρχαν όχι μόνο γενοκτόνοι, αλλά και οι ραγιάδες τους που σώπασαν μπροστά σ’ αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Τώρα όσο αφορά στους σημερινούς θα ήταν ευγενικό εκ μέρους τους, αφού δεν έχουν στοιχεία ευγενών, να θυμηθούν τι υπέστη ο ποντιακός ελληνισμός και ποιες είναι οι σημερινές επιπτώσεις ακόμα και σε ένα θέμα φαινομενικά τόσο απομακρυσμένο από τη γενοκτονία. Φανταζόμαστε να μιλούν και για δικαιοσύνη στη Μαύρη Θάλασσα. Όχι μόνο έχουν ξεχάσει ή θέλουν να ξεχάσουν το παρελθόν, αλλά θέλουν να μας παρουσιάσουν το παρόν με έναν τρόπο που καταδικάζει ακόμα και το μέλλον του ελληνισμού. Διότι η ΑΟΖ ανήκει αναπόφευκτα σε αυτό το μέλλον. Θέλουμε λοιπόν να τους επισημάνουμε ότι όχι μόνο θα συνεχίσουμε όλοι μας με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα της αναγνώρισης, αλλά και της ποινικοποίησης όσο αφορά στο θέμα της γενοκτονίας, αλλά δεν πρόκειται να αφήσουμε ούτε την Τουρκία ούτε τους ραγιάδες της να μας αφαιρέσουν κομμάτια της ΑΟΖ μας. Ξέρουμε ακριβώς την αξία της και μπορούμε πλέον να δούμε και το μέγεθος που θα είχε με την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Δεν θα ξεχάσουμε τίποτα και θα παλέψουμε για την μνήμη του μέλλοντος ακολουθώντας το παράδειγμα της Κύπρου που αποτελεί μία προσφορά όχι μόνο για τον ελληνισμό σε τοπικό επίπεδο, αλλά και για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι το ποντιακό μάθημα για την ΑΟΖ.
Πηγή - Νίκος Λυγερός
