Στα "σκαριά" νέος γύρος παραχωρήσεων για τα θαλάσσια οικόπεδα νότια της Κρήτης
Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου που διέπει τους διαγωνισμούς και τις συμβάσεις στον τομέα των υδρογονανθράκων σχεδιάζουν το ΥΠΕΝ και η αρμόδια Διαχειριστική Εταιρεία
Προς την κατεύθυνση της προσαρμογής του θεσμικού πλαισίου που διέπει τους διαγωνισμούς και τις συμβάσεις στον τομέα των υδρογονανθράκων, προκειμένου αμέσως μετά να είναι εφικτή η προκήρυξη νέου γύρου παραχωρήσεων για τα θαλάσσια οικόπεδα του Ιονίου και της περιοχής Νότια της Κρήτης, δουλεύει ήδη το ΥΠΕΝ και η αρμόδια Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ).
Σύμφωνα με το energypress.gr, η άποψη που επικρατεί είναι ότι η μικρή συμμετοχή εταιρειών στον πρώτο γύρο για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα (προκηρύχθηκε το 2014) και μάλιστα σε μια περίοδο που η διεθνής κοινότητα είχε ήδη στραμμένο το βλέμμα της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, δεν οφείλετο μόνον στις σχετικά χαμηλές τιμές πετρελαίου και στην κρίση της ελληνικής οικονομίας. Θεωρείται αντίθετα ότι υπήρχαν στοιχεία του θεσμικού πλαισίου που ίσως δεν ήταν αρκούντως ελκυστικά για τους επενδυτές.
Για να εντοπιστούν οι αλλαγές που είναι αναγκαίες, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας βρίσκεται σε στενή συνεργασία με την Εταιρεία Υδρογονανθράκων τα Κύπρου, αλλά και με την πολιτική ηγεσία του αντίστοιχου υπουργείου στη Μεγαλόνησο.
Χαρακτηριστικά πρέπει να θεωρούνται όσα είπε στο Athens Energy Forum ο κ. Σταθάκης: «Βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή με τον κ. Λακκοτρύπη και τους Κυπρίους συναδέλφους, ώστε να χρησιμοποιήσουμε καλές πρακτικές από την εμπειρία της Κύπρου, οι οποίες θα δώσουν μια νέα μεγάλη ώθηση στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.
Έχουμε μια εκτενή συνεργασία για το θεσμικό πλαίσιο που χρειάζεται καθώς και για το επόμενα βήματα που θα απαιτηθούν ώστε η εμπειρία από τον πρώτο διαγωνισμό που είχε διενεργηθεί πριν κάποια χρόνια στη χώρα μας, χωρίς απόλυτα θετικό αποτέλεσμα, να αξιοποιηθεί και η διαδικασία να μπεί σε ένα νέο πλαίσιο σχεδιασμού προκειμένου και να προετοιμαστεί σωστά και να φέρει πολύ καλύτερα αποτελέσματα απ΄ότι στο παρελθόν.
Στο πλαίσιο αυτό, στη συνεργασία με τον Κύπριο συνάδελφο, συζητάμε για τον τρόπο με τον οποίο η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) θα πάρει μια συγκεκριμένη μορφή, τουλάχιστον σε ότι αφορά την εμπλοκή της στο κομμάτι αυτό των δραστηριοτήτων».
Ερωτηθείς ο κ. Σταθάκης από το energypress, στο περιθώριο του συνεδρίου, εάν «επί των ημερών του» θα έχουμε ένα νέο γύρο παραχωρήσεων στα θαλάσσια οικόπεδα, επιβεβαίωσε την προοπτική αυτή και δήλωσε ότι δουλεύουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Υπενθυμίζεται ότι κατά τον προηγούμενο διαγωνισμό τα 20 «οικόπεδα» που είχαν βγεί ήταν στην περιοχή Νότια της Κρήτης, στη ζώνη που ξεκινά από τα βορειοδυτικά της Κέρκυρας, στα όρια με την Αλβανία, και εκτείνεται προς τα κάτω, στους Παξούς και Αντίπαξους, μέχρι και τη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου απέναντι από τον Αμβρακικό Κόλπο, στη ζώνη που εκτείνεται από τα δυτικά της Κεφαλονιάς και φτάνει μέχρι το Κατάκολο, καθώς και στα ανοιχτά του Κατάκολου.
Πηγή
energypress.gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











