Νίκος Λυγερός: Τα νησιά του Αιγαίου και της Μεσογείου
Όταν οι δικοί μας έχουν φοβίες και απολογούνται λόγω λαϊκισμού, διότι οι θέσεις τους δεν έχουν ούτε βάσεις ούτε σταθερότητα, προσέχουν τα πάντα για τον εαυτό τους και δεν εξετάζουν το πολιτικό και το εθνικό κόστος της πατρίδας μας. Μας εξηγούν ότι μερικοί θέλουν ακόμα και να πουλήσουμε και τα νησιά μας στο Αιγαίο για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα οικονομικά μας προβλήματα. Στην πραγματικότητα, η γεωστρατηγική ανάλυση δίνει άλλες εξηγήσεις που έχουν μια διαχρονική βάση.
Αν εξετάσουμε, λοιπόν, τη Μεσόγειο και ειδικά τα νησιά της δίχως να εμπλακούμε στην παγίδα του διαχωρισμού μεταξύ Αιγαίου και Μεσογείου, όπως προσπαθούν να μας βάλουν άλλοι λαϊκιστές, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε τη σημασία τους. Ενώ υπάρχουν δύο ξεκάθαρα τόξα οριζόντια. Στο πάνω μέρος της Μεσογείου υπάρχει το ευρωπαϊκό και χριστιανικό τόξο, ενώ στο κάτω μέρος της Μεσογείου υπάρχει το αφρικανικό και μουσουλμανικό τόξο. Ενώ το πρώτο είναι ιστορικό, το δεύτερο προέρχεται από τον επεκτατισμό.
Σε αυτό το πλαίσιο αναλογίας βλέπουμε ότι όλα τα νησιά της Μεσογείου ανήκουν στο πάνω τόξο διότι αποτελούν σημεία ανθεκτικής αντίστασης. Μάλιστα πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα αυτά τα νησιά έχουν δεχτεί πολιορκίες από την πηγή, δηλαδή το σχήμα της οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και γενικότερα του μουσουλμανικού στοιχείου. Οι Βαλεάρες έχουν υποστεί τις επιθέσεις των αραβο-μουσουλμάνων, των Αλμοραβιδών, η Σικελία των Φατιμιδών, η Κορσική των Σαρακηνών, η Σαρδηνία των Αράβων, η Μάλτα, η Κρήτη, η Ρόδος και η Κύπρος των Οθωμανών. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτά τα νησιά αντιστάθηκαν και τώρα ζουν ελεύθερα την ιστορία τους.
Όλοι οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν αυτά τα ιστορικά δεδομένα και ξέρουν τη σημασία τους. Κατά συνέπεια, κανένας από αυτούς δεν θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να παραχωρήσει το παραμικρό νησί. Και ο καθένας τους ξέρει ακριβώς τι σημαίνει γκρίζα ζώνη. Πρέπει, λοιπόν, και εμείς να είμαστε στο επίπεδο της αξίας των προγόνων μας, και όχι μόνο να αντισταθούμε στις παράλογες επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας, και όχι να μας διακατέχουν φοβικά σύνδρομα που ακυρώνουν κάθε δράση μας.
Γι’ αυτό το λόγο, και το πλαίσιο της ΑΟΖ είναι τόσο σημαντικό. Κι αν μερικοί από τους δικούς μας δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι γίνεται σε επίπεδο γεωστρατηγικό, αυτό οφείλεται μόνο και μόνο σε μια απώλεια βούλησης. Τα νησιά πρέπει να προστατευτούν, διότι είναι αυτά που εξασφαλίζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια γαλάζια ζώνη που αποτελεί ένα ανθεκτικό σύστημα άμυνας και απορρόφησης επιθέσεων.
Αυτό το πλαίσιο είναι διαχρονικό και δεν εξαρτάται από τις τοπικές κυβερνήσεις που προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τη σκιά τους. Θέλουν δεν θέλουν, είμαστε ένας λαός του ήλιου και του χρόνου, δεν πρόκειται να φοβηθούμε τις σκιές. Απλώς, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να συνεχίσουν τα παιδιά μας να ζουν την ελευθερία τους με αξιοπρέπεια, δίχως ραγιάδες.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











