‘Ηλεκτρική’ συμφωνία σταθμός Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ
Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ έρχονται… πιο κοντά και υπογράφουν σήμερα στη Λευκωσία συμφωνία για τη σύνδεση των συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας των τριών χωρών.
Το σχέδιο ενεργειακής διασύνδεσης Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ ονομάζεται «EuroAsia Interconnector».
Η σύνδεση θα γίνει με υποβρύχιο καλώδιο μεταφορικής ισχύος 2000 MW.
Το έργο μπορεί να ολοκληρωθεί ακόμη και σε 1,5 χρόνο.
Αυτή τη συμφωνία θα υπογράψουν στη Λευκωσία στη συνάντηση που θα έχουν σήμερα και αύριο οι υπουργοί Ενέργειας των τριών κρατών.
Στη συνάντηση θα μετάσχει ο υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης, ο υπουργός Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού της Κύπρου, Γιώργος Λακκοτρύπης και ο υπουργός Υδάτων και Ενεργειακών Πόρων του Ισραήλ, Silvan Shalom.
1,5-2 δισ. ευρώ αναμένεται να φτάσει το κόστος του έργου. Το μήκος του θα είναι 1.000 χιλιόμετρα (ή 540 ναυτικά μίλια) και το βάθος πόντισής του θα φθάσει μέχρι τα 2.000 μέτρα, γράφει σήμερα «Το Έθνος».
Το υποβρύχιο καλώδιο θα ποντιστεί από το Ισραήλ μέχρι την Κύπρο (μήκους 155 ναυτικών μιλίων), από την Κύπρο μέχρι την Κρήτη (μήκους 320 ναυτικών μιλίων) και από την Κρήτη έως την Πελοπόννησο (μήκους 65 ναυτικών μιλίων).
Εκτιμάται πως το έργο θα ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια αν και μπορεί η διάρκεια των εργασιών να μειωθεί στο μισό, στην περίπτωση που ξεκινήσουν ταυτόχρονα και τα τρία στάδια. Η τοποθέτησή του προβλέπεται να γίνει από ιταλικό σκάφος ειδικής τεχνολογίας, αφού το καλώδιο, όχι μόνο θα ποντίζεται στον βυθό της θάλασσας, αλλά θα τοποθετείται με τη χρήση ειδικού ρομπότ ένα μέτρο κάτω από το έδαφος.
Το συγκεκριμένο έργο, πριν λίγες μέρες εντάχθηκε στα «Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος» (Projects of Common Interest) της Ευρωπαϊκής Ένωσης έπειτα από συντονισμένες ενέργειες Ελλάδας και Κύπρου.
Στη συνάντηση πρόκειται επίσης να υπογραφεί Μνημόνιο Κατανόησης από τους τρεις υπουργούς με σκοπό την ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της Ενέργειας (Ενεργειακές Υποδομές, Έρευνα και Ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, Φυσικοί Πόροι), της Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Διαχείρισης των Υδατικών Πόρων.
Ετικέτες
Ευρωπαϊκή Ένωση,
Ισραήλ,
Κρήτη,
Κύπρος,
Μεσόγειος
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











