Αποσπάσματα από την ομιλία του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά, στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου για την παρουσίαση των προτεραιοτήτων της Ελληνικής Προεδρίας
Τις αλλαγές που δρομολογήσαμε τα δύο τελευταία χρόνια, πρέπει να τις ολοκληρώσουμε. Και να προχωρήσουμε ακόμα παραπέρα.
Η Ελλάδα δοκιμάστηκε, αλλά άντεξε! Και τώρα αλλάζει ριζικά, ξεπερνά τα προβλήματά της, μπαίνει στον δρόμο της εξυγίανσης και της ανάκαμψης.
Το 2013, για πρώτη φορά, η Ελλάδα έβγαλε δημοσιονομικό πλεόνασμα, πρωτογενές πλεόνασμα, στα δημοσιονομικά μας. Για πρώτη φορά έβγαλε πλεόνασμα στο Ισοζύγιο Τρεχουσών συναλλαγών της εδώ και πολλά χρόνια. Ενώ για το 2014, προβλέπεται ότι για πρώτη φορά θα έχει ανάκαμψη, μετά από 6 χρόνια ύφεσης.
Κι αυτό προσπαθούμε τώρα: να επιταχύνουμε την βιώσιμη Ανάπτυξη από δω και στο εξής, ώστε να απαλλαγούμε από κάθε ανάγκη στήριξης. Κι ώστε να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε επιτυχώς τις διαρθρωτικές αλλαγές. Γιατί; Γιατί οι μεταρρυθμίσεις, φίλες και φίλοι, γίνονται πολύ πιο εύκολα σε συνθήκες Ανάκαμψης και Ανάπτυξης, παρά σε συνθήκες παρατεταμένης ύφεσης. Την οποία ευτυχώς τώρα ξεπερνάμε…
Στόχος: Βελτίωση των ρυθμών Ανάπτυξης με έργα εντάσεως εργασίας, σε τομείς όπως οι μεταφορές, η ενέργεια, η ναυτιλία και ο τουρισμός.
Τέλος, η Ελλάδα φιλοδοξεί να δώσει νέα πνοή στις Θαλάσσιες Πολιτικές της Ένωσης. Κράτη-μέλη και θεσμοί εργάζονται ήδη για την ενίσχυση και εφαρμογή τους. Χρειάζεται όμως, ο επαναπροσδιορισμός, η επανεξέτασή τους, ώστε να ανταποκριθούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στις ανάγκες των πολιτών, αλλά και στις προκλήσεις του αύριο.
Οι άξονες στους οποίους θα κινηθούμε είναι δύο: Ανάπτυξη, περιλαμβανομένου και του τομέα της ενέργειας, και Ασφάλεια, στον οποίο περιλαμβάνονται ο καθορισμός και η διαχείριση των ευρωπαϊκών θαλάσσιων ζωνών. Να μη ξεχνάμε ότι ο υποθαλάσσιος πλούτος που κρύβει η θάλασσα μπορεί να αποτελέσει, στο ορατό μέλλον, την απάντηση στα μεγάλα προβλήματα του ενεργειακού μας εφοδιασμού. Και σας θυμίζω εκείνο που από το 2004, όταν ήμουν ευρωβουλευτής ακουγόταν παντού στις αίθουσές μας: επιτέλους η Ευρώπη να απαντήσει στο πρόβλημα, λέγαμε τότε, της ενεργειακής ανασφάλειας, του “energy insecurity”…
Η Ελληνική Προεδρία, λοιπόν, θα προσεγγίσει τη Διεύρυνση δυναμικά και κατά περίπτωση, με στόχο την προώθηση της ενταξιακής διαδικασίας καθεμιάς από τις ενδιαφερόμενες χώρες, αναλόγως των επιδόσεων και των ιδιαιτεροτήτων τους. Υπενθυμίζω ότι οι βασικές αρχές και μηχανισμοί της «Ατζέντας της Θεσσαλονίκης» εξακολουθούν να διέπουν την πορεία της περιοχής προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











