Πηγή: ekriti.gr
Στο ΦΕΚ οι χάρτες για τα θαλάσσια οικόπεδα υδρογονανθράκων σε Κρήτη και Ιόνιο
Το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να μπει «από την κύρια είσοδο» στην παγκόσμια αγορά ερευνών υδρογονανθράκων, θέλει να δώσει η κυβέρνηση στις μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.
Προς τούτο σπεύδει να δημοσιεύσει στο ΦΕΚ τα πρότυπα των συμβάσεων και τους χάρτες με τα θαλάσσια οικόπεδα που πρόκειται να βγουν σε γύρο παραχωρήσεων, καθώς και τις 3 χερσαίες περιοχές που έχει ζητήσει η ENEL και θα βγουν επίσης σε διαγωνισμό.
Όσον αφορά την πρόοδο του ελληνικού ερευνητικού προγράμματος, σύμφωνα με πληροφορίες του energypress.gr, ο υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης έστειλε ήδη τους επίσημους χάρτες που απεικονίζουν τα 23 θαλάσσια και χερσαία «οικόπεδα» (τα οποία θα δοθούν μέσα από τους δύο διεθνείς διαγωνισμούς για έρευνες υδρογονανθράκων) προς δημοσίευση στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως.
Πρόκειται για δύο ξεχωριστές υπουργικές αποφάσεις. Η πρώτη αφορά στην «επιλογή είδους σύμβασης» και στον «γεωγραφικό προσδιορισμό» των τριών χερσαίων περιοχών Αρτα-Πρέβεζα, Αιτωλοακαρνανία και Βορειοδυτική Πελοπόννησος, και η δεύτερη προσδιορίζει γεωγραφικά τις 20 θαλάσσιες περιοχές σε Ιόνιο Πέλαγος και νότια της Κρήτης. Είναι οι πρόδρομοι δύο μεγάλων διεθνών διαγωνισμών, οι διακηρύξεις των οποίων θα πάνε επίσης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μέσα στην επόμενη εβδομάδα.
Έτσι, επίσημα πια, ανοίγουν οι μεγάλοι γύροι παραχωρήσεων περιοχών που έχουν ενδιαφέρον για κοιτάσματα φυσικού αερίου ή πετρελαίου. Βέβαια, οι διαδικασίες για την υποβολή προσφορών από επενδυτές θα ξεκινήσουν τότε που οι χάρτες με τις ακριβείς συντεταγμένες των περιοχών αλλά και τα κείμενα των διακηρύξεων των διαγωνισμών θα δημοσιευτούν και στην Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την ημερομηνία εκείνη θα αρχίσουν να μετρούν αντίστροφα οι μέρες για την υποβολή προτάσεων από τις πετρελαϊκές εταιρείες.
Οι δύο διαγωνισμοί, ο ένας για τα 20 θαλάσσια «οικόπεδα» συνολικής έκτασης 225.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και ο δεύτερος για τα 3 χερσαία της Δυτικής Ελλάδας, διαφέρουν μεταξύ τους. Ο τελευταίος διαγωνισμός προκλήθηκε από τον ενεργειακό ιταλικό κολοσσό Enel. Τον περασμένο Απρίλιο, ο υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης είχε ανακοινώσει το ενδιαφέρον των Ιταλών για τις τρεις περιοχές Άρτα - Πρέβεζα, Αιτωλοακαρνανία και Βορειοδυτική Πελοπόννησος. Σε τέτοιες περιπτώσεις, σύμφωνα με τη νομοθεσία, ο υπουργός δημοσιοποιεί τον χάρτη με τις συντεταγμένες και την προκήρυξη, καθώς και το είδος της σύμβασης «μίσθωσης», προκειμένου να προσκαλέσει το ενδιαφέρον κι άλλων επενδυτών.
Οι τρεις περιοχές θα είναι ανοιχτές να «χτυπηθούν»... για 90 ημέρες από τότε που θα δημοσιευτούν τα παραπάνω έγγραφα στην Εφημερίδα της ΕΕ. Αν δεν βρεθεί ενδιαφερόμενος, τότε το ελληνικό Δημόσιο υπογράφει σύμβαση μίσθωσης με την εταιρεία, στη συγκεκριμένη περίπτωση με την Enel, που εκδήλωσε ενδιαφέρον για έρευνες κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου.
Η διακήρυξη αλλά και ο χάρτης για τις 20 θαλάσσιες περιοχές που θα «βγούν» στον πρώτο γύρο παραχωρήσεων της χώρας μας μετά από πολλά χρόνια, εκτιμάται ότι θα δημοσιευτούν στην Εφημερίδα της Ε.Ε. μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου. Από τότε θα δοθεί χρονικό διάστημα έξι μηνών στους ενδιαφερομένους για την υποβολή προσφορών. Έτσι, στα μέσα Μαρτίου θα γνωρίζουμε ποιες εταιρείες θα προσέλθουν και ποιες περιοχές θα θελήσουν να διερευνήσουν.
Ως γνωστόν ο γύρος παραχωρήσεων αφορά τις περιοχές του Ιονίου και της θάλασσας νότια της Κρήτης. Για την ακρίβεια, το Ιόνιο Πέλαγος και η θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης «τεμαχίστηκαν» σε 20 περιοχές, αφού πρώτα μελετήθηκαν και αξιολογήθηκαν τα δεδομένα που συνέλεξε η νορβηγική εταιρεία PGS στη διάρκεια των δισδιάστατων σεισμικών της ερευνών. Πρόκειται για 20 «οικόπεδα» στα οποία υπάρχει μεγάλο πετρελαϊκό ενδιαφέρον. Είναι 11 περιοχές στο Ιόνιο Πέλαγος, εκ των οποίων η μία, το «οικόπεδο» με το νούμερο 11, στους κόλπους της Μεσσηνίας και της Λακωνίας, ενώ οι 10 με τα αντίστοιχα νούμερα ξεκινούν από τα θαλάσσια σύνορα με την Αλβανία, βορειοδυτικά της Κέρκυρας, και καταλήγουν μέχρι και τον Κυπαρισσιακό Κόλπο. Άλλα εννιά θαλάσσια «οικόπεδα» είναι κάτω από την Κρήτη.
Πηγή: ekriti.gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











